Në psikologjinë analitike të Carl Gustav Jung, koncepti i “hijes” i referohet pjesëve të pavetëdijshme të personalitetit tonë, emocionet, mendimet dhe instinktet që i mohojmë, i fshehim ose nuk i pranojmë te vetja. “Drita”, përkundrazi, përfaqëson vetëdijen tonë, anët tona të dukshme, të pranuara dhe të zhvilluara.
Të jetosh në ekuilibër midis hijes dhe dritës do të thotë të pranosh plotësisht veten, me të mirat dhe të metat, duke i integruar aspektet e papranueshme të personalitetit në mënyrë të shëndetshme. Ky proces kërkon guxim, vetë-reflektim dhe vetëdashuri. Më poshtë janë disa shenja të fuqishme që tregojnë se ke arritur këtë ekuilibër të brendshëm:
1.Je i/e vetëdijshëm/e për emocionet e tua, edhe ato “negative”
Në vend që t’i shtypësh zemërimin, zilinë, frikën apo trishtimin, ti i pranon si pjesë të natyrshme të qenies njerëzore. I dëgjon, i përpunon dhe i shpreh në mënyrë të përshtatshme. Nuk përpiqesh të dukesh gjithmonë “i/e fortë” apo “i/e qetë” – ti thjesht je autentik/e.
2.Nuk ke frikë të shohësh brenda vetes
Ke kaluar përmes periudhave reflektimi të thellë. E njeh veten në thellësi, përfshirë pjesët që dikur i konsideroje të errëta apo të turpshme. Kjo vetëdije të ka dhënë fuqinë për të vepruar ndryshe.
3.I sheh të tjerët me më shumë empati
Kur ke përqafuar hijen tënde, bëhesh më pak gjykues ndaj të tjerëve. E kupton që edhe ata kanë plagë, pasiguri dhe sfida të padukshme. Empatia jote nuk është më thjesht një ndjeshmëri e sipërfaqshme – ajo buron nga përvoja personale dhe mirëkuptimi i thellë.
4.Nuk ke nevojë të jesh perfekt
Përderisa ke pranuar dritën dhe hijen tënde, nuk ndihesh më i/e detyruar të jetosh sipas standardeve joreale të “perfeksionit”. Nuk të frikëson dështimi, sepse e di që rritja vjen përmes gabimeve. Vetë-pranimi është burimi yt i vërtetë i fuqisë.
5.Përballesh me konfliktin pa u thyer
E di që konfliktet janë pjesë e jetës dhe e zhvillimit. Në vend që t’i shmangësh, i përball me vetëdije dhe qartësi. Nuk shpërthen, por as nuk mbyllesh – gjen mënyrën e ekuilibruar për të shprehur mendimet dhe ndjenjat.
6.Ndihesh më i/e lirë dhe më i/e plotësuar
Kur njeriu ndal së luftuari me veten, ndjen një liri të thellë emocionale dhe mendore. Nuk je më skllav i ndjenjave të papërpunuara apo i roleve të imponuara nga shoqëria. Jeton më afër autenticitetit tënd.
7.Zgjedh rritjen në vend të viktimizimit
Edhe kur jeta të godet, ti nuk mbetesh në rolin e viktimës. Mund të ndjesh dhimbje, por zgjedh të nxjerrësh mësim. Ky është një tregues kyç i integrimit të hijes – kur nuk lejon që e kaluara të të përcaktojë.
8.I njohësh kufijtë e tu dhe i mbron me qetësi
Ti e di se kush je dhe çfarë të bën mirë. Nuk ndihesh fajtor për të thënë “jo” kur është e nevojshme. Ky është një reflektim i vetëvlerësimit të ndërtuar mbi vetëdijen e plotë të vlerave dhe kufizimeve të tua.
Në përmbyllje, gjetja e ekuilibrit mes hijes dhe dritës nuk është një arritje e përfunduar, por një proces i përhershëm zhvillimi. Çdo hap drejt integrimit të vetes është një hap drejt qetësisë së brendshme dhe pjekurisë emocionale. Siç thotë Jung:
“Njeriu nuk bëhet i ndriçuar duke imagjinuar figura të dritës, por duke bërë të vetëdijshme hijen.” Në fund, ekuilibri mes dritës dhe hijes është një akt dashurie ndaj vetes, një dëshmi e guximit për të parë, për të pranuar dhe për të dashur veten tënde të vërtetë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
