Ka mendime që lëndojnë, nuk duhet të ushqejmë egon apo të kapemi pas të shkuarës për të jetuar për shembull, vetëm me nostalgji. Qëndrimi ynë ndonjëherë ndaj jetës gërryen edhe shpirtin tonë dhe mënyrën se si lidhemi me botën.
Shërimi, korrigjimi i këtij lloji të ndërtimeve të brendshme është një mënyrë për të qenë të lirë emocionalisht. Tani, para së gjithash, duhet të bëjmë një ushtrim të shëndetshëm reflektimi dhe një vullnet të qartë për të dashur të ndryshojmë gjërat, por nga brenda nesh. Këtu qëndron forca e vërtetë emocionale.
Ne të gjithë besojmë se kemi një ndjenjë të madhe lirie, por është e rreme. Ne jemi të kontrolluar nga besimet tona, ndonjëherë kufizuese, nga plagët tona emocionale, të cilat na lidhin me zinxhir … Si mund të rilindemi emocionalisht për të qenë vërtet të lirë?
Çelësat për arritjen e lirisë emocionale
Para së gjithash, duhet të jemi të qartë se jo të gjithë njerëzit janë njësoj dhe as nuk kemi të njëjtin “çantë shpine” të përvojave të jetuara. Megjithatë, kur flasim për mendime dhe emocione që kufizojnë rritjen tonë personale dhe lirinë tonë, ka disa akse bazë që ia vlen të merren parasysh për të paktën të reflektojnë mbi to.
1.Mos kini frikë nga dhimbja emocionale
Dhimbja, si vuajtja, nuk mund të fshihet në një cep të fshehtë të trupit tonë. Çdo plagë rrjedh gjak, çdo dhimbje emocionale qahet , bërtet ose ndjehet në gjithë humnerën e vetmisë. Emocionet tuaja nuk janë armiqtë tuaj dhe as nuk ju përcaktojnë . Kjo do të thotë, ju, për shembull, mund të ndjeni vuajtjen e zhgënjimit në një moment shumë specifik në jetën tuaj, megjithatë, jo e gjithë ekzistenca juaj do të jetë (as nuk duhet të jetë) e ngjyrosur nga ajo ndjesi.
Dhimbja përjetohet “këtu dhe tani ”, ajo duhet kuptuar, kuptuar dhe menaxhuar në mënyrën më të shëndetshme të mundshme. Nëse nuk e bëjmë këtë, nëse zgjedhim t’i fshehim ato emocione, do të jemi të lidhur me zinxhirë për jetën dhe liria jonë personale dhe emocionale do të jetë vetëm një iluzion.
2.Duhet të mësoni të jeni mirëkuptues me veten
Keni bërë një gabim? A keni investuar një pjesë të kohës dhe jetës suaj në një person që ndoshta nuk e ka merituar? Mos e ndëshkoni veten ose mos e etiketoni veten si “jogro”, aq më pak si “dështim”: Asnjë jetë që ia vlen të jetohet nuk është e imunizuar ndaj gabimeve. Për më tepër, çdo aspekt që ju e konsideroni një “gabim” është në fakt një përvojë mësimore për të marrë përsipër dhe një përvojë nga e cila mund të dilni edhe më të fortë. Jini të kuptueshëm me veten dhe kuptoni se gjëja e fundit që duhet të bëni është të krijoni ose ushqeni një ndjenjë faji për atë që ndodhi.
Faji tërhiqet, mbyt dhe helmon, është një armik i qartë për të qenë të lirë emocionalisht. Mbani një mendje të hapur, të aftë për të pranuar të gjitha përvojat, qofshin të mira apo të këqija, sepse kjo është ajo që quhet jeta në fund të fundit.
Përpiquni të zgjoheni çdo mëngjes me shpresë të përtërirë, hapni veten dhe të tjerët duke e ditur se meritoni të jeni sërish të lumtur, duke bllokuar atë përrua mendimesh negative që ndonjëherë krijojnë burgun tonë mendor. Me çdo përpjekje që bëni, me çdo hap që hidhni për të qenë sërish i lumtur, do të jetë një mënyrë për të çliruar veten nga gabimet dhe faji. Ushqeni iluzionet, shmangni ushqyerjen e zhgënjimeve.
3.Ju nuk mund ta ndryshoni personin që ju lëndoi
Nëse ju duhet të jetoni me një familje, prindër ose vëllezër e motra që ju lëndojnë në një farë mënyre, duhet të jeni shumë të qartë se nuk mund t’i ndryshoni ata. Ju nuk mund të ndryshoni mënyrën e tyre të të kuptuarit të gjërave apo personalitetin e tyre. Tani, për të qenë të lirë emocionalisht, duhet të shëroni ndikimin e tij tek vetja. Ju jeni ajo që ka rëndësi në këtë rast dhe ju jeni ai që vuan. Ju keni përvetësuar shumë nga ato gjëra që ju janë bërë në të kaluarën , ato janë bërë “plagë” dhe madje kanë krijuar një plagë të padukshme, dhe këtu janë zinxhirët.
Çlirojeni veten, supozoni se ata nuk duhet t’ju lëndojnë më, përpiquni të falni, por në të njëjtën kohë ecni përpara duke vendosur kufij. Shëroni fjalët e thëna ose të pathëna, shëroni dhimbjen e zhgënjimit ose përbuzjes, lëshoni barrat dhe nga ana tjetër, ngrini zërin për ta bërë të qartë se nuk do të jeni më viktimë. Ju jeni shëruar, keni rilindur dhe jeni emocionalisht të lirë.
4.Shëroni rrënjët tuaja
Çfarë nënkuptojmë me shërimin e rrënjëve tona? Është padyshim një aspekt kompleks që strukturon shumë fusha personale, shumë përvoja dhe konstrukte psikologjike, megjithatë mjafton që ju t’i merrni parasysh këto dimensione. Reflektoni për to:
–Çaktivizoni egon në jetën tuaj të përditshme, kjo do t’ju lejojë të keni një vizion më të gjerë dhe më të lirë të gjërave.
–Mos iu nënshtroni rrethanave dhe mos luftoni me to duke nxitur urrejtje ose pakënaqësi. Shmangni ekstremet sepse dy dimensionet ju ankorojnë dhe ju tërheqin. Ruani ekuilibrin, paqen e brendshme dhe jepni përparësi lirisë tuaj emocionale mbi të gjitha.
–Mos mbroni veten nën një pozitivizëm joobjektiv . Nuk ka të bëjë me vizatimin e buzëqeshjeve kur ajo që ndjejmë është trishtim i thellë, sepse në këtë mënyrë ajo që bëni është të zbukuroni gjethet e pemës tuaj pa marrë parasysh që rrënjët tuaja janë të sëmura.
–Ndjeni emocionet tuaja dhe menaxhojini ato në mënyrën e duhur, sepse përndryshe do të bëheni një maskë shumë larg nga ajo që jeni në të vërtetë. Rritja personale kërkon të jesh i guximshëm dhe i sinqertë me veten.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
