Si mund ta përkufizojmë dëshpërimin? Mund të themi se është të mos kesh shpresë, të ndjesh një zbrazëti të brendshme, duke menduar se nuk ka mbetur asgjë. Ndjeheni sikur jeni në një shkretëtirë dhe të gjitha përpjekjet tuaja janë të kota. Si mund të përballemi me faktin se na mungon forca për të ecur përpara? Si mund të përballemi me dëshpërimin?
Kur kjo ndjesi na pushton, kur lindin dyshime, pse duhet të vazhdojmë të bëjmë përpjekje? Pse vazhdoni të ngriheni çdo ditë? Njerëzit që kanë këtë emocion ndihen sikur nuk mund ta bëjnë punën e tyre. Ata nuk mund të kalojnë ditën e tyre ose të përmbushin detyrimet e tyre. Ndoshta zgjidhja më e mirë është të heqësh dorë dhe të ndalosh vuajtjet. Ja se si dëshpërimi mund të bëhet një nga armiqtë tanë më të këqij, sepse na vendos sytë dhe na heq forcën dhe dëshirën. Nuk na lë të shohim përtej murit duke e mbajtur dritën jashtë.
Ajo pëshpërit në veshët tanë se asgjë nuk do të ndodhë në të vërtetë. Se asgjë nuk mund të bëhet më mirë, se gjithçka ka mbaruar dhe ne duhet të dorëzohemi për të jetuar kështu. Duke pasur parasysh këtë pikëpamje, si mund të përballemi me dëshpërimin?
Dëshpërimi duhet luftuar me durim; me pak punë, por me mundim të madh, me hapa të vegjël, me arritje të vogla. Me njerëz të mirë që na ndihmojnë të dalim nga gropa dhe na bëjnë të shohim se ka ende gjëra të mrekullueshme për të jetuar dhe për të vazhduar të luftojmë.
Dëshpërimi, armiku ynë më i keq
Kur na pushton dëshpërimi, gjëja më e keqe që mund të bëjmë është të sillemi mirë me mysafirin tonë të padëshiruar. Doli, por që andej zgjidhja është të bëni një përpjekje dhe të jeni të zgjuar për ta larguar atë sa më shpejt të jetë e mundur. Dëshpërimi është i zgjuar, i njeh frikërat tona dhe i sulmon dhe ushqehet me to. Kjo është arsyeja pse nëse mësojmë të menaxhojmë frikën tonë, dëshpërimi nuk do të ketë ushqim dhe do të përfundojë duke u larguar. Në këtë kuptim, mjetet e menaxhimit emocional mund të na ndihmojnë vërtet të përballojmë dëshpërimin. Ka të gjitha llojet e mjeteve. Disa mund të ndërpresin ciklet negative të mendimit. Të tjerët na bëjnë të aftë socialisht dhe intelektualisht në zgjedhjen e strategjive.
Ndoshta nuk mund të shohim përtej asaj që kemi tani: kur jemi në errësirë, është e vështirë të shohim dritën në anën tjetër. Megjithatë, të mos harrojmë se ne vetë mund të bëhemi një burim shumë i fuqishëm drite nëse gjejmë çelësin tonë për ta ndezur. Dëshpërimi gjithmonë ikën nga ata njerëz që i kushtojnë burime organizimit të kuadrit të tyre mendor.
Arma juaj më e mirë për të përballuar dëshpërimin është vullneti juaj për të jetuar
Kjo është gjëja më e rëndësishme: ju jeni më shumë se situata juaj aktuale. Ju keni kaluar situata të vështira dhe keni arritur t’i kapërceni ato. Ju jeni në gjendje të arrini qëllime shumë të vlefshme. Mbi të gjitha, ju jeni besimi juaj – mos e harroni atë. Mendja jonë punon me atë që na ndodh, por gjithsesi punon më shumë me atë që mendon se do të ndodhë. Më shumë sesa të jemi ajo që mendojmë, në realitet ne jemi më shumë ajo që besojmë ose ajo që jemi të gatshëm të besojmë. Në të kaluarën kemi kaluar situata shumë të vështira, por i kapërcejmë ato. Për më tepër, për shkak të tyre tani kemi burime që na bëjnë më të fortë. Në të ardhmen e afërt kemi mundësinë të vazhdojmë të jetojmë. Për të ardhmen më të largët, ne mund të bëjmë plane. Ëndrrat janë tepër të fuqishme.
Kjo qasje, e thjeshtë dhe e lehtë për t’u ndjekur, është gjithashtu e vështirë për t’u mbajtur për shkak të frikës sonë dhe kohëve kur pasuria na ktheu shpinën. Megjithatë, nuk ndalet së ia vlen. Ne i kujtojmë vetes njerëzit që nuk janë larguar nga ne, edhe në kohë të vështira, kur e dimë dhe e kuptojmë se nuk jemi shoqëria më e këndshme. Nëse ata besojnë në ne, pse të mos i japim edhe ne një shans vetes?
Le ta themi ndryshe: dëshpërimi është gjithmonë një iluzion. Një pamundësi: ku jemi të verbër për çdo alternativë që na ndihmon të gjejmë një dalje. Megjithatë, ajo do të ikë kur të jemi të guximshëm përballë frikës dhe të kemi besim përballë ankthit.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
