Kur një marrëdhënie mbaron, reagimet janë gjithmonë subjektive. Ka nga ata që skicojnë, ka nga ata që dëshpërohen dhe ka nga ata që e hedhin veten kokë e këmbë në një histori tjetër sipas logjikës që “gozhda del me gozhdë”.
E vërteta është se faktorë të ndryshëm hyjnë në lojë në prishjen e një marrëdhënieje. Para së gjithash, është e rëndësishme të dihet se kush e ka marrë vendimin. Mund të jetë shumë traumatike të gjesh veten vetëm, pasi të kesh krijuar iluzione ose, thjesht, plane jetësore edhe në planin afatshkurtër. Thelbësore është të kuptohet se sa zgjati marrëdhënia, pasi dihet që një marrëdhënie e gjatë përbëhet gjithashtu nga zakone të përbashkëta dhe gjetja e vetes pa të mund t’i destabilizojë shumë ata që vuajnë vendimin.
Pra, si ta kapërcejmë një zhgënjim dashurie?
Periudha e përpunimit, respektoni kohën tuaj
Ta quash atë “zi” mbase mund të jetë e ekzagjeruar semantikisht. Megjithatë është e sigurt se fundi i një historie dashurie mund të lërë një vuajtje aq të thellë sa të merr frymën. Ajo që na privohet janë gjestet, ritualet dhe perspektivat e jetës. Të gjitha referencat e çmuara në ekzistencën e secilit individ. Prandaj, vuajtjet janë normale. Dhe mbytja e vuajtjeve nuk është një ide e mirë. Nëse jeni shumë të sëmurë, këshilla e vlefshme është që gjithmonë t’i drejtoheni ekspertëve dhe të filloni një kurs psikoterapie.
Një nga pyetjet më të shpeshta, në momentin e një ndarjeje romantike, është “sa do të zgjasë kjo dhimbje?”. Në këtë kuptim koha është me të vërtetë subjektive. Për disa njerëz mund të jenë ditë, për të tjerët mund të jenë javë ose muaj. Marrja e gjithë kohës që ju nevojitet është shumë e rëndësishme. Gjithashtu sepse në këtë periudhë të dekonstruksionit, ne rindërtojmë veten dhe jemi gati për një lloj rilindjeje. Në një bazë të re, shpesh shumë më emocionuese.
Rizbuloni gëzimin e vetëvendosjes
Në një marrëdhënie, ju shpesh “përziheni” me partnerin tuaj. Ju krijoni zakonet tuaja, ndiheni “një” dhe vendimet e marra së bashku mund të duken më të lehta. Kjo gjithashtu u ndodh grave më të pavarura dhe atyre që gjithmonë kanë thënë “nuk do të më ndodhë kurrë”. Është njerëzore të vlerësosh ndjenjën e sigurisë dhe rutinës që mund të sjellë një marrëdhënie romantike. Sidoqoftë, kur kjo mbaron është sikur gjithçka përmbyset. Dhe këtu bëhet e nevojshme të kuptohet se dikush është gjithashtu përtej lidhjes, që dikush mund të marrë vendime të rëndësishme, se ai është i vetëvendosur.
Gëzimi i vetëvendosjes është diçka që mësohet edhe me përvojë. Shpesh ky nuk është rasti, pikërisht nga nevoja për siguri dhe nevoja për të “besuar” dikë për një kohë. Por vetëvendosja është pjesë e secilit prej nesh dhe duhet vlerësuar dhe festuar, veçanërisht kur më në fund bëhet më e pranishme. Dhe kjo mund të ndodhë menjëherë në momentin e shkëputjes. Ju e kuptoni që jeni gati të dilni përsëri me dikë kur përqendroheni dhe ri-përqendroheni. Kur e kuptoni që çdo lloj vendimi mund dhe duhet të merret në mënyrë të pavarur.
Rivlerësoni vetminë
Është një gjë të ndihesh i vetmuar dhe i dëshpëruar dhe tjetër është të shijosh vetminë. Kjo e fundit arrihet gradualisht. Pas dhimbjes fillestare të përfundimit të një marrëdhënieje, gradualisht e kuptoni që të jesh vetëm nuk është aspak keq. Kjo vetmi është një hapësirë krijuese për tu mbushur (ose jo) sipas dëshirës me mendime, ëndrra dhe projekte emocionuese. Dhe të jesh i lirë nga kufizimet e kohës dhe vendit dhe nga nevojat e pranisë, është një ndjenjë e mrekullueshme. Një ndjenjë që për disa njerëz pothuajse mund të bëhet një eufori që nuk është përjetuar në një çift për një kohë të gjatë. Të mësosh të jesh vetëm është një praktikë e gëzueshme, jo torturë. Për këtë, ndërgjegjësimi vjen në faza. Me gjithë kohën dhe mbështetjen që ju nevojitet.
Rroftë miqësia (dhe miqtë)
Një shenjë tjetër që mund t’ju bëjë të kuptoni nëse jeni gati të dilni përsëri me dikë është pa dyshim, rizbulimi dhe shijimi i miqësive. Sigurisht, edhe brenda një marrëdhënieje, ju mund të shijoni plotësisht ndjenjën e miqësisë. Por kur një histori mbaron, ne mund të habitemi në rizbulimin e ndjenjave të bashkëfajësisë dhe lehtësisë të lidhura me miqësitë. Pa gjykime, pa pritje padyshim që kjo është e mundur në një marrëdhënie miqësore “të shëndetshme”. Dhe mbi të gjitha, mund të rilindë dëshira për të takuar miq të rinj. Hapja ndaj botës, pa u lidhur me “kërkimin e një partneri”, është një shenjë e shkëlqyeshme e gjallërisë, kuriozitetit dhe rritjes personale.
Pasion? Nuk ka të bëjë vetëm me dashurinë
Nuk është e pazakontë që menjëherë pas përfundimit të një historie dashurie, dikush mund të përpiqet të përjetojë ndjenjën e “pasionit” (kaq të mrekullueshme, energjike dhe ngazëllyese) jashtë një konteksti të lidhur me dashurinë ose seksin. Pasioni mund të përshkojë gjithçka në ekzistencë. Ka një pasion për muzikën, për politikën, për një sport. Dhe, mbi të gjitha, ju gjithashtu mund të jeni të apasionuar pas diçkaje që nuk ka ndonjë rëndësi të veçantë ose njohje shoqërore, por që shkakton atë ndjenjë entuziazmi dhe përmbushjeje që nxit jetën e përditshme.
Nëse keni qenë i trishtuar për një kohë të gjatë, për shkak të fundit të një dashurie, ajo gjithashtu mund të na stërvitë për pasion! Si ta bën atë? Provoni diçka të re vetë. Një kurs kanoe, një udhëtim me kamerën, një lexim frymëzues, e gjeni veten duke diskutuar për artin me të huajt… Çdo mundësi është e mirë, pse të mos e shfrytëzoni atë?
Burimi /
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
