Nëse prisni që fëmija juaj të dalë dhe t’ju thotë: “Kam ankth”, do t’iu duhet të vazhdoni të prisni. Ankthi është i ndërlikuar dhe mund të veshë shumë maska tek fëmijët. Sa më shumë që ankthi duket si një telash në jetë, ai i shërben një qëllimi të rëndësishëm. Kjo madje ndodh edhe tek fëmijët.
Ka stresues me të cilët fëmijët tanë duhet të përballen. Nëse fëmija juaj ndihet i izoluar, këto ndjenja mund të rriten jashtë kontrollit. Ndonjëherë për prindërit, sfida është identifikimi kur ankthi i fëmijës tuaj po funksionon në një nivel normal dhe kur po konsumon pjesë të jetës së tyre.
Sipas Akademisë Amerikane të Pediatrisë (AAP), deri në 30% e të rinjve do të zhvillojnë çrregullime ankthi. Si prindër është e rëndësishme që të mësojmë si të identifikojmë dhe mbështesim fëmijët në ankth dhe të dimë kur të kërkojmë ndihmë profesionale.
Fëmija “Po sikur…”
Vajza ime është poster-fëmija për fëmijët me ankth. Edhe në mungesë të ndonjë problemi të dukshëm.
Ishte një pilulë e vështirë për ta gëlltitur.
Ne jemi një familje shumë e lidhur. Ka emocione pozitive që përshkojnë shtëpinë tonë gjatë gjithë kohës; megjithatë, si shumë nëna, ndjeva se duhet ta kem shkaktuar këtë sjellje. E vërteta është se studimet tregojnë se ankthi shpesh lidhet me gjenetikën. Fëmijët mund të zhvillojnë ankth edhe nëse rriten nga prindërit më të dashur në shtëpitë më të qëndrueshme.
Këshilla të thjeshta për prindërimin
Sistemi i alarmit të brendshëm të vajzës time 6 -vjeçare ndizet vazhdimisht. Ajo iu afrua çdo situate me një qëndrim “por çfarë nëse…”. Unë e etiketova vajzën time si një fëmijë “i vështirë” ose “me dëshirë të fortë”; megjithatë, ankthi i saj u maskua nga këto 5 simptoma të tjera:
- Kur ajo dukej e shqetësuar, ajo do të më thoshte se i dhemb barku.
- I lashë mënjanë frikën e saj joracionale sepse nuk kishin kuptim për mua. Kjo do të përfshinte shqetësime të tilla si, “po sikur një ari të vijë në shtëpinë tonë kur ne jemi duke fjetur”.
- Edhe pse i pëlqyen aktivitetet, si gjimnastika, ajo nuk pranoi të ndiqte mësimin e saj. Mendova se ajo ishte kokëfortë.
- Ajo nuk shkonte në shtrat natën nëse nuk shtrihesha me të derisa atë ta zinte gjumi. Mendova se e përkëdhelja atë.
- Edhe në moshën 6 vjeç e gjysmë ajo do të kishte një krizë për gjëra shumë të thjeshta nga të cilat mendova se duhej të ishte rritur, të tilla si sa qumësht ishte në tasin e saj me drithëra.
Pasi bisedova me pediatrin e saj, kuptova se betejat nuk ishin betejat e zakonshme për të cilat dëgjova ankesat e nënave të tjera.
Komunikimi i ankthit
Shpesh të rriturit mund të shprehin me lehtësi ankthin e tyre; megjithatë, tek fëmijët, pyetjet e ankthit nuk janë gjithmonë të dukshme. Sipas AAP, disa simptoma të zakonshme të ankthit tek fëmijët mund të përfshijnë:
- Frika të paarsyeshme për rutinat normale të përditshme
- Probleme me gjumin
- Refuzimi për të shkuar në shkollë ose aktivitete të tjera
- Rritje e tantrums
Në jetën reale, këto simptoma në dukje të dukshme mund të jenë pak më të vështira për t’u zbuluar. Merrni parasysh t’i bëni vetes këto pyetje:
A e kaloj një pjesë të madhe të ditës sime duke ngushëlluar frikën e fëmijës tim?
A ka shpesh fëmija im dhimbje barku ose dhimbje koke?
A po ndikojnë shpërthimet e fëmijës tim në të gjithë familjen tonë?
Vajza ime përpiqej të mos shkonte në shkollë dhe ajo ankohej për dhimbjet e barkut kur gjërat e bënin atë nervoze. Gjithashtu, ndihesha sikur nuk kisha energji për t’iu kushtuar dy djemve të mi pasi u përballa me një nga krizat e saj të tërhequra. Ishte e dhimbshme të shikoja vajzën time duke luftuar me këto çështje. Unë u përpoqa t’i siguroja asaj një jetë të lumtur dhe të rehatshme dhe të shikoja luftën e saj me këto probleme ishte e dhimbshme për mua, si nënë.
ABC -të e mbështetjes së ankthit
Pasi u pajtova me ankthin e saj, isha në gjendje ta kuptoja dhe ta mbështesja më mirë. Bëni këto 6 rregullime të thjeshta për të mbështetur fëmijën tuaj:
- Shmang shmangiet
Zakonisht, kur fëmijët kanë ankth, ata shmangin disa gjëra. Ky mund të jetë një vend (siç është shkolla ose një ngjarje sportive), ose një aktivitet (siç është të shkoni në shtrat vetë). Duket si një negativ i dyfishtë, por bëni çmos për të shmangur këto shmangie. Mos lejoni që fëmija juaj të humbasë shkuarjen në praktikën e futbollit. Ose, gradualisht prezantojini ata me këto aktivitete të frikshme.
- Jini pozitiv dhe mësojini të flasin për veten
Mësojini fëmijët tuaj të flasin pozitivisht me veten. Ndihmojini ata të mësojnë t’i etiketojnë emocionet e tyre në mënyrën e duhur në mënyrë që ata të mund të kalojnë çdo emocion shqetësues. Për shembull, nëse fëmija juaj thotë “Unë nuk mund të shkoj në shkollë sepse më dhemb barku”, inkurajojini ata të shtjellojnë emocionet e tyre me pyetje si, “si ju bën të ndiheni?” Frymëmarrja e thellë mund ta ndihmojë gjithashtu fëmijën tuaj të punojë me ankthin.
- Qetësohuni para se t’i afroheni një krize
Rritja e një fëmije që vuan nga ankthi mund të jetë absolutisht rraskapitëse për prindërit. Është sfiduese të qëndrosh i përmbajtur kur fëmija yt po shkakton një katastrofë për diçka që as nuk mund të pretendosh se e kupton. Këshilla më e mirë është të largoheni. Merrni frymë thellë dhe kujtojini vetes se fëmija juaj nuk po e ka të vështirë, ai po kalon një kohë të vështirë.
- Mos prisni që problemi të largohet
Mund të mos jetë “vetëm një fazë”. Fëmija juaj mund të ketë nevojë për ndihmë nga një profesionist mjekësor për të ndihmuar në kuptimin dhe funksionimin e emocioneve të tyre. Pavarësisht nga niveli i ankthit me të cilin po përballet fëmija juaj, ju duhet ta diskutoni atë menjëherë me pediatrin e fëmijës tuaj.
Nëse fëmija juaj ka probleme domethënëse me shkollën (përfshirë mungesën në shkollë), ose ka probleme të tjera me funksionimin e përditshëm, duhet të flisni me mjekun tuaj. Ju mund të keni nevojë të kontaktoni një psikolog fëmijësh /adoleshentësh të specializuar në ankthin e fëmijërisë.
- Ushtrimi, dieta dhe gjumi
Një mënyrë jetese e ekuilibruar do të ndihmojë në krijimin e një terreni të qëndrueshëm që fëmija juaj të qëndrojë në këmbë. Bëni çmos për të siguruar mundësi për stërvitje, një dietë të ekuilibruar dhe sasi të përshtatshme gjumi.
- Përqendrohuni në përvojat argëtuese
Studimet, si ky, demonstrojnë përfitimet pozitive që ka koha e familjes në stres. Jepini fëmijës suaj përvoja pa ekran për t’u çlodhur dhe shijuar jetën. Angazhohuni si familje dhe lidhuni sa më shumë që të jetë e mundur.
Burimi / https://goldenslumbersphotos.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
