Menaxhimi i zemërimit ndaj fëmijëve është një hap jetik për t’u bërë prindër të mirë. Ja se si të mësoni të kontrolloni zemërimin tuaj edhe në momentet kur jeni një hap larg nga humbja e durimit me fëmijët tuaj. Si prind, një i rritur i nënshtrohet një serie shumë të gjatë shkaqesh stresi. Arsyeja është se vëmendja e tij si dhe burimet mendore dhe fizike duhet të përdoren domosdoshmërisht për të kryer një seri të gjatë detyrash dhe për të përballuar një seri të gjatë përgjegjësish shpesh të një natyre shumë të ndryshme.
Kjo nënkupton që, shumë shpesh, tekat ose sjelljet e fëmijëve thyejnë zemërimin prindëror. Pasoja më e drejtpërdrejtë e kësaj situate është që një prind përfundon të ketë një reagim të zemëruar, të dhunshëm dhe të tepruar ndaj fëmijës së tij, i cili përfundon duke lëshuar pasoja të këqija në psikikën e tyre.
Të gjitha teknikat për të menaxhuar zemërimin ndaj fëmijëve
Para se të mësoni se si të menaxhoni zemërimin ndaj fëmijëve është shumë e dobishme të jeni në gjendje të kuptoni thellë shkaqet e këtij lloj zemërimi. Pse, tekat apo sjellja e keqe e fëmijëve janë në gjendje të shkaktojnë reagime të tilla të dhunshme tek të rriturit dhe veçanërisht tek prindërit e tyre?
Shumë varet nga zhgënjimi: kur fëmijët e tyre sillen keq shumë prindër rimendojnë menjëherë të gjitha përpjekjet e bëra në të kaluarën për të parandaluar ose korrigjuar atë sjellje të gabuar. Kjo rrit natyrshëm “vëllimin” e zemërimit, duke bërë që ai të rritet me shpejtësi.
Ndjenja e fajit mund të bëjë gjithashtu që prindërit të provojnë mënyra dhe metoda më të ashpra për të edukuar fëmijën e tyre: duke vërejtur sjelljen jo korrekte të fëmijës së tij, një prind mund të ndihet fajtor për faktin se nuk ka qenë në gjendje ta edukojë atë dhe i shtyrë nga frustrimi, mund të vendosë të shfryjë zemërimin në një përpjekje për të trembur fëmijën dhe për të marrë prej tij atë që ai nuk ishte në gjendje të arrijë me sjellje të mirë.
Së fundmi, rihapja e plagëve të fëmijërisë është një nga shkaqet më delikate dhe më pak të njohura të zemërimit ndaj fëmijëve: kur një prind sheh që fëmija i tyre sillet keq ndaj fëmijëve të tjerë, ata mund të rijetojnë përvojat e tyre të fëmijërisë. Në këtë rast, ai mund të kujtojë kur trajtohej keq nga fëmijë më të rritur, më agresivë dhe ai mund të mendojë: “Nuk mund të besoj se fëmija im u bën të njëjtin dëm fëmijëve të tjerë siç më është bërë mua”. Ky proces mendor natyrshëm shkakton një reagim të zemëruar.
Duke u bërë të vetëdijshëm për këto shkaqe do të jetë më e lehtë të mësosh t’i njohësh dhe menaxhosh ato një nga një, duke arritur të zbutësh shfrytëzimet e zemërimit të dikujt ndaj fëmijëve. Një gabim shumë i zakonshëm që bëjnë prindërit kur merren me zemërimin ndaj fëmijëve është që të përpiqen të shtypin ose shmangin zemërimin përmes mohimit.
“Unë nuk duhet të zemërohem” është një mendim i padobishëm, një imponim i padobishëm që nuk do të thotë asgjë nëse nuk paraprihet dhe pasohet nga sjellje që synojnë modifikimin e shkaqeve të sjelljes së fëmijëve dhe reagimin e prindërve.
Strategjitë më të mira për parandalimin dhe kontrollin e zemërimit
Siç thoshte një reklamë e vjetër, “parandalimi është më i mirë se kurimi”. Kjo është e zbatueshme për shumë situata në jetën e përditshme, duke përfshirë, natyrisht, zemërimin e shkaktuar nga fëmijët.
Cilat janë sjelljet që duhen ndjekur për të parandaluar shpërthimet e zemërimit?
Vendosni rregulla të qarta dhe precize
Shumë shpesh një fëmijë sillet në një mënyrë të gabuar sepse nuk i janë dhënë rregulla të qarta dhe adekuate ose sepse nuk i është dhënë një mënyrë për të kuptuar plotësisht rregullat. Një nga mënyrat më të mira për të parandaluar shkaqet e zemërimit është parandalimi i gabimeve të fëmijëve.
Flini më shumë dhe lironi stresin
Për disa prindër, fjetja më shumë mund të përfaqësojë një utopi të thjeshtë, por duke i siguruar trupit tuaj një sasi të duhur pushimi do të thotë të ulni ndjeshëm shkaqet e stresit dhe të përmirësoni menaxhimin e zemërimit jo vetëm ndaj të vegjëlve, por edhe në të gjitha situatat e tjera. Kushtimi i disa momenteve të ditës vetëm vetes (pra pa fëmijë) për të kryer aktivitete që ndihmojnë në lehtësimin e stresit (palestër, aktivitet fizik në përgjithësi, meditim, veprimtari krijuese) mund të jetë një ilaç i vërtetë për marrëdhëniet midis prindërve dhe fëmijëve.
Distancimi i përkohshëm
Nëse të gjitha masat paraprake të marra tashmë nuk kanë shërbyer, do të ketë një shpërthim zemërimi. Edhe në ekstrem është e mundur të menaxhohet zemërimi ndaj fëmijëve edhe kur dikush është fjalë për fjalë një hap larg të bërtiturit. Një nga strategjitë më të thjeshta dhe më efektive që duhet vënë në praktikë në këtë pikë është distancimi fizik nga fëmija duke ndryshuar dhomën ose duke e dërguar atë në dhomën e tij. Kjo do t’iu japë disa minuta “pushim” gjatë të cilave do të jetë e mundur të distancoheni nga ndjenja e zemërimit, të qetësoheni dhe mbi të gjitha të kuptoni se si të shprehni zhgënjimin tuaj në një mënyrë konstruktive.
Pasojat e zemërimit të të rriturve tek fëmijët
Për të qenë në gjendje të kontrolloni më mirë shpërthimet e zemërimit ndaj fëmijëve mund të jetë shumë e dobishme të bëheni të vetëdijshëm për pasojat e zemërimit. Para së gjithash, duhet të specifikohet nëse fëmijët i shohin shpesh prindërit e tyre të zemëruar, ata do të mësojnë t’i konsiderojnë shpërthimet e dhunshme si një gjë normale, kështu që ata do të kenë gjithnjë e më pak frikë sepse do të jenë mësuar me simptomat e stresit.
Zhvillimi i këtij zakoni nuk është aspak diçka e mirë, pasi stresi përfshin përgjigje negative nga trupi dhe psikika që mund të ulin ndjeshëm cilësinë e jetës së fëmijës. Të jetosh vazhdimisht me simptomat e stresit do të thotë që për një kohë të gjatë të vuash nga çrregullime të vëmendjes dhe gastrointestinale, por edhe të zhvillosh sjellje të zemëruara dhe të dhunshme, duke imituar ato të mësuara në familje.
Burimi / https://www.chedonna.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
