Pyetje: Unë kam luftuar me zakonet e mia – duke u përpjekur të thyej disa nga ato të pashëndetshme dhe të bëj disa më të shëndetshme. Pse kam nevojë për ndihmë për të qëndruar në kurs – pse është kaq e vështirë?
Përgjigje: Le të shikojmë se si funksionon në të vërtetë mendja kur bëhet fjalë për formimin (dhe ruajtjen) e zakoneve. Ata kanë një formulë të thjeshtë dhe të qëndrueshme: ka një shkas, ka një sjellje shoqëruese dhe ka një rezultat ose shpërblim. Të jesh në modalitetin e zakonit është si të jesh në autopilot. Pra, pajisja e parë është të njohim se cilat janë zakonet tona. Kushtimi i vëmendjes është mjeti i dytë – eksplorimi dhe kuptimi i shpërblimeve që vijnë nga sjelljet tona.
Për shembull, nëse jemi duke kontrolluar vazhdimisht telefonat tanë mund të krahasojmë shpërblimet e asaj sjelljeje me atë se si ndihen ndërveprimet tona të drejtpërdrejta me njerëzit. Kur vërejmë sesi telefonat tanë mund të tërheqin vëmendjen tonë nga vendi ku jemi në të vërtetë, ne gjithashtu mund të vërejmë se vlera e shpërblimit për të kontrolluar telefonat tanë (të themi, çdo pesë minuta) zvogëlohet më tej.
Kjo është ajo ku ndërgjegjja mund të ndihmojë. Pra, çfarë ndjehet më mirë? T’i përgjigjem telefonit? Apo të qëndroj në bisedën që jam me këtë person të ulur përballë meje?
Sapo të fillojmë të shqyrtojmë shpërblimet relative, ne natyrisht fillojmë të rikalibrojmë dhe ndryshojmë sjelljen tonë. Dhe kjo nuk vjen nga detyrimi i vetes për të ndryshuar, por nga sjellja e ndërgjegjësimit dashamirës, kurioz në atë që ne po përjetojmë për të ndryshuar marrëdhënien tonë me këto përvoja krejt njerëzore.
Burimi / https://www.mindful.org/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
