A njeh dikë që ankohet gjatë gjithë kohës, por nuk bën asgjë për të ndryshuar situatën e vet? A ndihesh i detyruar t’i japësh këshilla apo të përpiqesh ta ndihmosh, por përpjekjet e tua refuzohen çdo herë? Çfarë po ndodh në të vërtetë? Dhe çfarë mund të bësh për këtë?
Ankesat e shpeshta nuk janë gjithmonë thjesht shprehje pakënaqësie për një situatë. Ato shpesh kanë një qëllim të fshehur: kërkimin e lidhjes emocionale dhe mbështetjes nga të tjerët. Psikologët vërejnë se shumë persona që ankohen në mënyrë të përsëritur nuk kërkojnë domosdoshmërisht zgjidhje, por ndjesinë e dëgjimit dhe miratimit. Kjo sjellje, megjithatë, mund të ketë efekt të kundërt. Në vend që të afrojë njerëzit, mund t’i largojë ata, sidomos kur ankuesi refuzon ndihmën që i ofrohet. Kuptimi i nevojës së brendshme pas ankesave është një hap i rëndësishëm, por jo i mjaftueshëm. Më poshtë janë disa mënyra për të përballuar më konstruktivisht një situatë të tillë:
Dëgjimi dhe pranimi i ankesës – Një reagim i thjeshtë që tregon dëgjim pa gjykim mund të ndihmojë në qetësimin e personit.
Shprehja e ndjesisë së përbashkët – Në raste kur situata është e përbashkët, ndarja e një ndjenje të ngjashme mund të krijojë lidhje emocionale.
Pyetja për zgjidhje të mëparshme – Në vend të këshillave të drejtpërdrejta, është më mirë të pyetet se çfarë është provuar më parë dhe nëse do të donin të mendoheshin bashkë disa alternativa.
Nisja nga një hap i vogël – Zgjidhjet efektive shpesh nisin me hapa të thjeshtë dhe të realizueshëm, në vend të përpjekjeve për ta zgjidhur të gjithë problemin menjëherë.
Megjithatë, duhet pasur parasysh se nuk është e mundur të ndryshohet dikush që nuk dëshiron të ndryshojë. Në raste të tilla, kufijtë personalë janë thelbësorë për të ruajtur energjinë dhe mirëqenien vetjake.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
