Nëse lajmet për Ukrainën ju kanë bërë të ndiheni të trishtuar dhe të frikësuar, nuk jeni vetëm. Ajo që njihet si “ankthi bërthamor” ka ekzistuar që nga Lufta e Dytë Botërore, deri në pesë vjet më parë kur Koreja e Veriut filloi testimin e raketave. A mund të na tregojë e kaluara se si të përballemi me të sot?
Çështja është se ne ende nuk e dimë se sa shumë kërkon një ankth bërthamor. Një studim finlandez zbuloi se adoleshentët që shqetësoheshin për luftën e Gjirit ishin më të prirur ndaj depresionit më vonë. Por një studim tjetër tha se ishte niveli i shqetësimit që kishte rëndësi. Home Office porositi një raport në vitin 1981, i cili është një nga të paktat herë që qeveria ka parë anën psikologjike të gjërave. Thuhej se kur imagjinoni njerëzit në panik, ju po imagjinoni makina në radhë për të dalë nga qyteti. Ky nuk është panik. Kjo është një përgjigje racionale, sepse po përpiqeni të largoheni nga kërcënimi. Pra, prisni, njerëzit që përpiqen të rezervojnë strehimore për bomba tani janë thjesht racionalë? Kjo do të ishte një këshillë e mirë nëse bomba do të hidhej, por nuk do të kishte asnjë kërcënim të afërt. Paniku fillon kur njerëzit nuk kanë informacion të mjaftueshëm, por edhe kur ka shumë.
Sipas atij raporti të Home Office nga viti 1981, të vetmit njerëz që nuk do të prekeshin do të ishin 1% që vlerësonte se ishin psikopatë, të cilët në përgjithësi do të ishin inteligjentë dhe racionalë. Autori i atij raporti veçmas tha se psikopatët mund të jenë njerëzit që mund të marrin përgjegjësinë pas një katastrofe bërthamore.
Përgatiti K.I / Burimi www.theguardian.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
