Vetëbesimi mund të na ndihmojë të menaxhojmë me sukses mbledhjet familjare. Duhet të mësojmë të vendosim kufij, të shmangim diskutimet që prishin harmoninë dhe të gëzojmë ngrohtësinë familjare.
Praktikimi i vetëbesimit është ndonjëherë sekreti për të mbijetuar mbledhjet familjare. Arsyeja? Shpesh në Krishtlindje, Pashkë, dreka të rëndësishme apo ngjarje të tjera, ndërhyjnë një sërë dinamikash që mund të na bëjnë të humbasim durimin dhe ekuilibrin e brendshëm. Një familje është, në fund të fundit, një fis kompleks, anëtarët e të cilit kanë ide të ndryshme dhe në të cilin harmonia nuk mbretëron gjithmonë.
Siç thonë ata, të gjithë kanë të drejtë të mendojnë jashtë kutisë. Ajo që ka rëndësi është respekti dhe bashkëjetesa. Fatkeqësisht, kjo nuk ndodh gjithmonë, në fakt bëhet më e ndërlikuar gjatë pushimeve, pikërisht kur harrojmë për një moment problemet e punës dhe përgatitemi të shohim sërish të afërmit.
Ka nga ata që udhëtojnë në distanca të gjata (ose të shkurtra) për të mbërritur në këtë ngjarje të shënuar në kalendar prej disa kohësh. Ndonjëherë, le ta pranojmë, na pushton ankthi sepse do të gjejmë atë kushëririn që i pëlqen të shpërbëjë ideologjitë tona, pjesë-pjesë; sepse do të shohim sërish babanë nga i cili jemi ndjerë gjithmonë të gjykuar apo hallën që do të na pyesë kur dasma, kur diplomimi, kur fëmija i parë.
Bëhet fjalë për lëvizjen nga zona jonë e rehatisë në një fushë të minuar. Nuk është gjithmonë e lehtë. Mund të mos jetë një ribashkim idilik dhe magjik, por të mbijetosh është e mundur. Dhe jo vetëm të dalim të padëmtuar, por edhe krenarë për mënyrën se si e trajtuam atë. Këtu janë rregullat kryesore.
Strategji për ushtrimin e vetëbesimit në mbledhjet familjare
Strategjitë për ushtrimin e vendosmërisë në ahengje familjare kërkojnë trajnim. Nuk mjafton t’i lexosh dhe t’i kuptosh. Për t’i zbatuar ato në praktikë, duhet të shtojmë përbërës të tjerë bazë: guximin, dëshirën për të ndryshuar dhe vetëbesimin.
E gjithë kjo nuk është e dhënë. Kur personi që kemi përballë është një anëtar i familjes, shpesh është e vështirë të komunikojmë me këmbëngulje. Pjesa jonë emocionale na mban prapa, kemi frikë nga ofendimi dhe shpesh zgjedhim rrugën e heshtjes ose t’i lëmë gjërat të shkojnë. Ky qëndrim nuk është adekuat: gjithçka që lëmë të rrëshqasë përfundon duke rënduar mbi vetëvlerësimin tonë dhe duke e dëmtuar atë.
Të jemi të pranishëm, të lidhur me emocionet tona, të jemi të drejtpërdrejtë
Objektivi kryesor i një bashkimi familjar është të ndiheni mirë, të ndani kohë cilësore dhe të argëtoheni në harmoni. Është e mundur që disa variabla (njerëz) të bëjnë që të devijoni nga qëllimet tuaja të mira. Ajo që mund të bëni është të filloni nga ideja e mëposhtme: çfarëdo që të ndodhë, dua të ndihem mirë dhe nuk dua të humbas durimin me askënd.
Ky qëndrim kërkon një kusht: të jesh i pranishëm. Pra, nuk ka kuptim të shikosh vazhdimisht telefonin inteligjent ose të kthesh kokën, ndërsa shpresojmë që koha të kalojë shpejt. Të qenit i përqendruar në këtu dhe tani na ndihmon të qëndrojmë në kontakt me emocionet tona. Për t’u marrë me çdo ngjarje që potencialisht kërcënon paqen tonë, zgjidhja më e mirë është të jemi të drejtpërdrejtë. Si?
Mos kini frikë të flisni në vetën e parë dhe të shprehni vullnetin tuaj. “Nuk kam dëshirë të flas për këtë. Ne po festojmë dhe tani nuk është koha”.
Nëse keni ndjenjën se dikush dëshiron të fillojë një diskutim të pakëndshëm , ndërpriteni menjëherë në një mënyrë bindëse. “Kjo është një temë që na vë në mosmarrëveshje. Nuk jemi këtu për të diskutuar, por për t’i kaluar këto orë në shoqëri të mirë”.
Nëse ndjeni se një situatë kritike ose problematike do të krijohet, përpiquni ta zgjidhni menjëherë, për të mirën e të gjithëve. E mbani mend qëllimin fillestar? Të qenit mirë së bashku.
Ju nuk jeni të detyruar t’u përgjigjeni pyetjeve
Kur praktikoni këmbëngulje në mbledhjet familjare, mbani mend një rregull shumë të thjeshtë: nuk jeni të detyruar t’u përgjigjeni pyetjeve që ju bëjnë të mos ndiheni rehat ose që kanë të bëjnë me sferën tuaj intime. Asnjë i afërm, sado i afërt, nuk e ka këtë autoritet.
Pra, nëse nuk doni të flisni për një temë, mos e bëni. Ju mund ta vini në dukje këtë me këmbëngulje, respekt dhe qetësi.
Si të praktikoni vendosmërinë me specialistët e diskutimit në tryezë?
Disa të afërm duket se janë diplomuar në artin e diskutimit të pakuptimtë, përgjigjeve të pakëndshme dhe kundërshtuese për hir të saj. Në këtë rast kemi dy mundësi: t’i injorojmë ose të zbresim në arenë. Për të qenë të sigurt edhe në këtë kontekst, mbani mend:
Shpesh ata që duan të debatojnë, të debatojnë për hir të tij, nisin nga një pozicion sulmi me qëllim që të imponojnë mendimin e tyre dhe të nënçmojnë tjetrin. Zbërthejeni kështu: “Unë e kuptoj këndvështrimin tuaj dhe e respektoj atë, por të vazhdosh të flasësh për të duket si humbje kohe. Unë kam idetë e mia dhe ju keni tuajat, le të flasim për gjëra më të këndshme në vend që të grindemi.
Specialistët e argumenteve zakonisht preferojnë të kundërshtojnë në vend që të japin argumente të forta (dhe logjike). Në këtë rast, një strategji e mirë mund të jetë t’i bëni shumë pyetje. Duke përdorur qetësinë, humorin e mirë dhe vendosmërinë, herët a vonë do t’i shohim ato të kundërshtojnë vetveten.
Para së gjithash, mirëqenia jonë
Për të mbijetuar me sukses një bashkim familjar, kur vetëm mendimi për të na shkakton shqetësim ose ankth, ne duhet të përgatitemi mendërisht. Ne duhet të bindim veten se do të jetë e këndshme dhe, për ta arritur këtë, të vendosim kufijtë tanë. Më mirë atëherë punoni në pikat e mëposhtme:
Para ngjarjes, bëjini të qartë vetes se cilat situata nuk keni ndërmend të toleroni.
Vizualizoni këto kufij dhe përcaktoni se ky do të jetë territori juaj i sigurisë. Njohja e gjërave dhe rrethanave që nuk dëshironi të pranoni do t’ju japë një ndjenjë qetësie dhe rehatie.
Si përfundim, nëse angazhohemi të përdorim vendosmërinë në mbledhjet familjare, situata do të ndryshojë ndjeshëm. Jo vetëm që do të dalim të padëmtuar nga çdo argument apo mosmarrëveshje, por do të kemi fituar përvojë dhe do të jemi në gjendje të zbatojmë të njëjtat strategji në çdo kontekst tjetër.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
