A ju ka thënë apo bërë dikush ndonjëherë diçka dhe ju ka zierë gjaku, ju ka bërë të ndiheni sikur zvarriteni nga lëkura juaj nga ankthi, duke u dridhur nga inati, apo thjesht rraskapitur nga një mori emocionesh jashtëzakonisht negative?
Po të jetë kështu… Atëherë ju keni marr shkas!!!
Kjo fjalë ka gumëzhitur në botën time gjatë viteve të fundit pasi jam në një rrugë të vetë-zbulimit
Çfarë do të thotë saktësisht të marrësh shkas?
Shkas është një përgjigje ndaj një personi, situate, ngjarjeje, dialogu, leximi, filmi ose një entiteti tjetër që siguron përmbajtje, që provokon një reagim të fortë emocional. Në thelb, kjo përgjigje na largon nga vetja jonë më autentike, pasi është e zakonshme që ne të mos jemi të vetëdijshëm kur nxitemi dhe reagojmë para se të analizojmë përgjigjen tonë të fortë emocionale.
Këto “shkas” janë ndjenja të pazgjidhura që kemi provuar në situata traumatizuese dhe janë një reflektim i betejave të brendshme që kemi vazhduar. Kur u njoha për herë të parë me këtë koncept të marrjes së përgjegjësisë, më dukej çmenduri! JO! Nuk po e blija! -Por ajo e tha këtë! Dhe ai tha që! Ishte e pasjellshme! Ishte e keqe! Ishte mosrespekt! Ishte zhgënjyese! Dhe kjo më bëri të ndihem…
Mosbesuese!
Të zhvlerësuar!
Të pa respektuar!
Budalla!
Sikur nuk dëgjohem!
Kur më nxisin unë dua ta largoj përgjithmonë atë person sepse më ka bërë që të vuaj shumë nga brenda. Duke e larguar atë person, unë thjesht po largoj këtë emocion dhe po reflektoj se si ndihem në të vërtetë me veten time.
E vërteta e çështjes është se jo të gjithë do të thonë dhe bëjnë gjëra që ju pëlqen. Nëse keni një reagim emocional ndaj gjithçkaje që ju thuhet, ju do të vuani pafund. Atëherë, si mund të ruajmë qetësinë ndërsa nxitemi dhe të kthejmë një përgjigje të përpunuar së brendshmi? Ajo që kam zbuluar është se çelësi për të shëruar këtë pjesë të tonën është të shikojmë BRENDA.
Këto plagë nuk kanë të bëjnë me ngjarjet aktuale dhe zakonisht rrjedhin nga fëmijëria, e krijuar zakonisht nga 0 deri në 7 vjeç. Kjo është koha kur ne filluam të përjetojmë vërtet intensitetin e emocioneve tona.
A e keni dëgjuar ndonjëherë shprehjen, “Duhet ta ndjesh për ta shëruar”?
Epo kjo është puna. Kur përjetoni një shkas, kthehuni dhe ndjejeni atë emocion. Çfarëdo që ka ndodhur nga jashtë…mendoni se si ju bën të ndiheni brenda. Mos e shtyni atë, ju duhet të uleni vërtet në të. Kjo mund të marrë pak kohë, për të njohur dhe marrë përgjegjësi të plotë për pjesën tuaj që ndihet e braktisur, i parespektuar…,i padenjë…ose çfarëdo qoftë ajo. Vetëm lejo veten të jesh në të dhe mos harroni se nuk zgjat përgjithmonë. Nëse nuk vendosni të përballeni me të, ajo thjesht do të vazhdojë të shfaqet në situata të ndryshme derisa ta bëni.
Ne mund të jemi në një emocion vetëm për rreth 90 sekonda dhe pastaj truri na dëbon prej tij. Tani puna juaj është të shihni se çfarë ndodhë më pas. Si mund të shfaqeni përsëri në vendin tuaj autentik? Kjo ndoshta mund t’ju çojë në një emocion tjetër…dhe një tjetër…dhe pastaj papritmas keni një perspektivë të re dhe një realizim të ri. Ky realizim është aktivizimi i procesit të shërimit.
Përfundimisht, këta nxitës ndalojnë të kenë efektin që kishin bërë dikur. Nëse jeni duke bërë punën tuaj të hetimit dhe reflektimit, ndërsa shpaloset perspektiva e të rriturve, ne jemi në gjendje të vëzhgojmë “Gjërat”, këto plagë dhe të kuptojmë se cilat janë ato. Ajo përfundimisht do të ndalet së ndodhuri sepse ne nuk po i projektojmë më çështjet tona të pazgjidhura. Ju merrni atë që jepni.
Përdorini këto njohuri të reja për veten tuaj për t’u marrë më mirë me emocionet tuaja dhe me të tjerët. Merrni njohuri për shkaktarët tuaj dhe hetojini ata në vend që t’i mbyllni.
Burimi / https://www.worthybeyondpurpose.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
