Fëmijët tanë janë vendas dixhitalë. Ata mbërrijnë direkt në një botë në të cilën teknologjia është protagoniste, në të cilën ekranet dhe interneti janë bërë pjesë e artit të të jetuarit. Prandaj, mbajtja e tyre larg pajisjeve elektronike nuk është domosdoshmërisht gjithmonë e mundur dhe që duhet të bësh është të dish të zgjedhësh programet që ju përshtaten më mirë atyre.
Pra, si mund ta dimë se cilët tituj janë më të mirët për ta?
Asnjë ekran para moshës dy vjeçare
Një pikë e parë për t’u shqyrtuar është se fëmijët nën moshën dy vjeç nuk duhet të ekspozohen ndaj ekraneve. Ky është një rekomandim i mbështetur nga ekspertë dhe shoqata të shumta pas hetimit të efekteve që ky ekspozim ka në zhvillimin e fëmijëve.
Mbani parasysh se në këto faza të hershme të jetës truri i fëmijës është shumë i pazhvilluar dhe kjo është kur do të përjetojë ndryshime të rëndësishme në volum, strukturë dhe lidhshmëri neuronale. Ekranet jo vetëm që pengojnë ecurinë e këtyre aktiviteteve thelbësore, duke u hequr kohë atyre, por edhe gjenerojnë një sërë problemesh dhe pasojash afatgjata. Për shembull:
Problemet e vëmendjes dhe rritja e rrezikut të simptomave të ADHD-së.
Vonesat njohëse dhe gjuhësore.
Rritja e impulsivitetit dhe vështirësia me kontrollin e impulseve.
Çrregullimet e gjumit.
Zgjedhja e programeve të duhura për fëmijë
Përtej kësaj moshe është e mundur të inkorporohen disa argëtime audiovizive, por edhe në një mënyrë të kufizuar. Këto nuk duhet të zënë më shumë se një orë në ditë tek fëmijët nën pesë vjeç dhe, përveç kësaj, ata duhet të jenë përmbajtje edukative dhe cilësore. Për shembull, paraqitja e imazheve, përzgjedhja e avionëve, ritmi narrativ ose muzika e sfondit.
Ka disa programe për fëmijë (si Cocomelon i famshëm) që janë veçanërisht addictive për fëmijët. Janë ata që duket se i hipnotizojnë, që arrijnë të kapin totalisht vëmendjen e tyre dhe t’i mbajnë të ngulur sytë në ekran për orë të tëra. Kjo arrihet pikërisht sepse po hiperstimulohen.
Çfarë vlerash duam të rrënjosim tek ta?
Nga ana tjetër, është gjithashtu e rëndësishme të rishikohet përmbajtja e programeve për fëmijë, gjuha që ata përdorin dhe vlerat që ata përcjellin. Është kyçe që seria e fëmijëve të transmetojë vlera të pranuara universalisht si rëndësia e familjes, solidariteti, ndershmëria, përpjekja apo respekti për dallimet.
Megjithatë, do të ishte gjithashtu e rëndësishme që narrativa të mos kufizohet vetëm në veprimet konkrete të personazheve, por të theksojë edhe reflektimin para dhe pas; domethënë, t’i mësosh fëmijët të parashikojnë dhe të përballen me pasoja.
Nëse të rriturit janë të pranishëm, ata mund të nisin një dialog rreth asaj që shohin, të japin udhëzime, të bëjnë pyetje, ta ftojnë fëmijën të reflektojë dhe të mendojnë në mënyrë kritike. Kjo jo vetëm që forcon lidhjet mes prindërve dhe fëmijëve, por edhe e bën përvojën e shikimit të programit shumë më edukative dhe pasuruese.
/Revista Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
