Atletët elitë nuk janë superheronj. Ata janë njerëz normalë që u nënshtrohen presioneve ekstreme që shpesh nuk janë të lehta për t’u përballuar.
“Përpjekje, tejkalim, qëndrueshmëri, këmbëngulje, forcë, vendosmëri, vetëkontroll, konkurrencë.” Të flasësh për sportin, veçanërisht për sportet elitare, të sjell menjëherë ndërmend këto lloj cilësish. Në të vërtetë, llojet e cilësive që çdo atlet duhet të përvetësojë nëse dëshiron të ketë sukses. Megjithatë, në Olimpiadën e fundit, Simone Biles na mësoi se pranimi i dobësisë suaj mund të jetë po aq i rëndësishëm.
Simone Biles, kur të qenit numër 1 nuk është më prioritet
Një nga njerëzit që mbështeti menjëherë fjalët dhe vendimin e Simone Biles për t’i dhënë përparësi shëndetit të saj mendor ishte ish-gjimnastja Nadia Comăneci. Ky gjimnast i famshëm bëri histori në Lojërat Olimpike të vitit 1976, duke shënuar një dhjetë të përsosur. Në të vërtetë, stërvitja e saj perfekte në bare mbetet e vështirë të harrohet edhe sot e kësaj dite. Megjithatë, ka diçka për Nadia që ndoshta jo të gjithë e dinë.
Në fakt, Nadia e vogël u keqtrajtua nga trajnerët e saj, Béla Károlyi dhe gruaja e tij Marta Károlyi. Ajo stërviti pothuajse pa pushim. Ata kontrollonin gjithçka që ajo hante dhe e rrihnin nëse nuk e kryente çdo ushtrim në mënyrë perfekte. Këto ishin kohë të ndryshme, mund të thuash. Për më tepër, ata ishin nga Bashkimi Sovjetik.
Megjithatë, vetë Simone Biles ishte gjithashtu viktimë – së bashku me 300 të rinj të tjerë – të abuzimit seksual nga mjeku sportiv Larry Nassar. Në fakt, ai tashmë është gjykuar dhe dënuar me burgim të përjetshëm në burgun shtetëror të Miçiganit. Këto janë vetëm dy shembuj të asaj që shpesh fshihet pas jetës së shumë sportistëve.
Qasja jo e shëndetshme drejt përsosmërisë dhe suksesit
Pak para fillimit të Lojërave Olimpike të Tokios, të gjithë i kishin vënë sytë te Simone Biles. Ajo ishte shpresa e madhe e Shteteve të Bashkuara dhe të gjithë prisnin gjëra të mëdha prej saj. Ajo do të performonte absolutisht perfekte. Ajo do të shënonte një moment historik të ri në gjimnastikë, pohuan ata. Për më tepër, ajo do të ishte një model për të gjitha vajzat e reja me ngjyrë, këmbëngulën ata.
Në fakt, Simone Biles kishte mbi supe peshën e botës. Megjithatë, ajo peshë doli të ishte më shumë sesa mund të përballonte. Në të vërtetë, megjithëse kishte lindur për të shkëlqyer në fushën e gjimnastikës, ajo filloi të ndihej më e pasigurt se kurrë. Ajo dështoi në ushtrimet e saj dhe pati rënie të rënda, disa prej të cilave i rrezikuan jetën. Prandaj, vendimi i saj për t’u tërhequr ishte i duhuri dhe këtë e bëri të qartë në konferencën e saj për shtyp.
Ajo tha se: “Unë jam shumë më tepër se arritjet e mia, shëndeti mendor është më i rëndësishëm se sporti”.
Përgatiti K.M/ Burimi Exploringyourmind
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
