Quhet sindroma e Stokholmit dhe është një gjendje psikologjike që bën që personat viktima të dhunës, abuzimit apo rrëmbimit të kenë ndjenja pozitive ndaj agresorit.
Në çfarë rrethanash shfaqet sindroma e Stokholmit?
Si është e mundur që një person viktimë e keqtrajtimit apo abuzimit të arrijë të dëshirojë të mbrojë sulmuesin? “Duhet të ketë rrethana të caktuara. E para është se ekziston një kërcënim fizik ose psikologjik i perceptuar nga ana e viktimës pa rrugëdalje. Më pas hyn në lojë perceptimi i mirësisë nga ana e rrëmbyesit, sulmuesit apo rrëmbyesit. Në fund të fundit duhet të ketë izolim, pra fakti që viktima është plotësisht e çrrënjosur nga kontekstet e saj sociale dhe të punës. Ajo duhet të jetë vetëm, në vende që nuk i njeh dhe nga të cilat nuk mund të shpëtojë”, thotë Giulia Petrillo, psikologe në Qendrën Mjekësore Primus Forlì.
Çfarë ndodh në një nivel psikologjik?
Në një nivel psikologjik, gjenerohet një lloj lidhjeje totale me rrëmbyesin. “Personi largohet nga gjithçka që di, kupton që jeta e tij është në rrezik dhe zhvillon një lloj instinkti mbijetese. Përveç kësaj, dhunuesi ndonjëherë bën gjeste dashurie ndaj viktimës, e cila fillon të zhvillojë një ndjenjë mirënjohjeje. Sa më e madhe të jetë mirënjohja që ndjen viktima, aq më e fortë është lidhja emocionale që krijohet mes tyre. Ndonjëherë agresori vjen edhe për të ndarë momente vuajtjeje apo shqetësimi me viktimën, kështu që shkaktohet edhe një lloj ndjeshmërie”, vijon psikologu.
Një gjendje më e zakonshme tek gratë dhe fëmijët
Sindroma e Stokholmit mund të shfaqet si në situata të abuzimit të fëmijëve apo femrave, ashtu edhe në disa anëtarë të kulteve fetare, si sektet, apo të burgosurit e luftës. Sipas të dhënave të publikuara nga FBI, sot janë rreth 8% e rasteve të rrëmbimeve të përfshira në këtë gjendje. Petrillo saktëson se «nuk është një sindromë aq e zakonshme sa mendohet, por është më e shpeshtë tek fëmijët dhe gratë, sepse një nga faktorët predispozues është personaliteti. Një personalitet më pak i strukturuar dhe i fortë, siç është ai i fëmijëve, është sigurisht më i prirur për të zhvilluar këtë gjendje psikologjike. Përveç kësaj, rrëmbyesit priren të jenë meshkuj dhe për këtë arsye edhe gjasat rriten”.
Si trajtohet sindroma e Stokholmit?
Si ta kuroni? “Kohët e rikuperimit” kanë një kohëzgjatje të ndryshueshme që varet nga kohëzgjatja e konfiskimit dhe forca me të cilën u krijua lidhja. “Bëhet psikoterapia, e lidhur me trajtimin e varësive emocionale, me pakësimin e ngjarjes që ka ndodhur dhe të agresorit. Në disa raste shoqërohet me një trajtim medikamentoz, sepse mund të ketë efekte të tilla si fobi, shqetësime të gjumit, ankthe të këqija, rikthim dhe ndonjëherë depresion. Ajo që po punohet është edhe mbështetja e familjarëve”, shpjegon specialistja.
Përgatiti K.I / Burimi www.ok-salute.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
