Sindroma Hubris u referohet njerëzve që përjetojnë një ndryshim personaliteti kur janë në poste drejtuese. Ajo mund të ndodhë në biznes, politikë edhe në çdo fushë tjetër. Kjo sindromë përshkruan se si njerëzit në pushtet tregojnë krenari ekstreme, siguri të tepruar dhe një përbuzje totale për të tjerët. Këto tipare të karakterit çojnë në sjellje impulsive dhe shpesh shkatërruese.
Termi hubris ose hybris (βρις, hýbris) është një koncept grek që do të thotë ‘tepricë’. Është e kundërta e sobrietit, e moderimit. Personi hubris ka krenari të tepruar, i cili i trajtonte të tjerët me paaftësi dhe përbuzje. Individi dukej se nxirrte kënaqësi nga përdorimi i fuqisë së tij në këtë mënyrë, por një sjellje e tillë e pandershme u dënua ashpër në Greqinë e lashtë.
Kërkimet mbi këtë fenomen u bënë më serioze dhe akademike nga David Owen, i cili ishte ministër në qeverinë laburiste të James Callaghan dhe psikiatrit Jonathan Davidson.
Për Owen, sindroma Hubris është parë shpesh si një zgjatje natyrore, ose të paktën jo e papritur, e besimit dhe ambicies së kërkuar nga kushdo që kërkon pushtet. Ndërsa shumë mund ta konsiderojnë arrogancën një anë fatkeqe të udhëheqësve, ata gjithashtu besojnë se të paktën një nivel arrogance është çmimi për të paguar për udhëheqje të madhe.
Pushteti është një drogë kokëulur, të cilën jo të gjithë udhëheqësit do të kishin karakterin e rrënjosur të nevojshëm për t’iu kundërvënë. Kjo kërkon një kombinim të kuptimit të shëndoshë, humorit, mirësjelljes, skepticizmit, madje edhe cinizmit që e trajton pushtetin për atë që është: një mundësi e privilegjuar për të ndikuar dhe ndonjëherë për të përcaktuar kthesën e ngjarjeve.
Simptomat e sindromës Hubris
Përdorimi i fuqisë për vetë-glorifikim.
Fiksim me imazhin personal.
Vetëbesimi i tepruar, i shoqëruar me përbuzje për këshillat apo kritikat e të tjerëve.
Humbja e kontaktit me realitetin.
Veprime të pamatura dhe impulsive.
Kjo na bën të mendojmë se ka njerëz me sjellje të ndershme që përballë akumulimit të pushtetit ndër vite, bëhen të korruptuar. Kjo është arsyeja pse në çdo shoqëri të zhvilluar çdo shenjë despotizmi duhet të kontrollohet me një sistem social dhe politik që rrëzon pushtetin që i takon një personi të vetëm.
/Revista Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
