Deri në vitet 1990 dhe para se dy studiues të shqyrtonin plotësisht çështjen, sindroma iluzore e epërsisë ekzistonte pa u njohur plotësisht. Për çfarë po flasim? Për atë qëndrim që siç nënkupton emri, bën që ata që dinë më pak, të binden për të kundërtën.
Sindroma e epërsisë iluzore, e njohur edhe si efekti Dunning – Kruger, sot fatkeqësisht është një sëmundje shumë e zakonshme. Merita e këtij zbulimi u takon dy studiuesve, David Dunning dhe Justin Kruger, të cilët tregojnë se si prek kjo patologji e pabesueshme dhe me të gjitha pasojat e saj.
Si dhe kur u zbulua sindroma e epërsisë iluzore?
Në mesin e viteve ’90 në qytetin e Pittsburgh, një burrë arrestohet pasi kreu dy grabitje për disa orë. Burri nuk kishte bërë asgjë për të fshehur identitetin e tij, me bindjen se fakti që ai kishte hedhur lëng limoni në fytyrën e tij i bëri të panjohura tiparet e tij.
Kjo histori duket e pabesueshme, por ishte pikërisht ajo për të cilën Prof.Dunning, një psikolog në Universitetin Cornell, filloi të pyesë veten se sa nuk njihet paaftësia jonë. Shpjeguar thjesht, sindroma e epërsisë iluzore është një përzierje vdekjeprurëse e injorancës dhe paaftësisë me besimin se ti je më i miri në çdo situatë. Nëse nuk do të ishte për përmasën dhe peshën e saj, do të qeshnim vërtet!
Efekti Dunning-Kruger është pikërisht ai. Njerëzit me nivele të ulëta të aftësive kanë tendencë të mendojnë se dinë më shumë sesa dinë, madje e konsiderojnë veten më inteligjent. Fakti i njohjes apo jo nuk është në vetvete thelbi i çështjes.
Sa mençuri mund të ndajnë njerëzit e thjeshtë pa një shkallë të lartë edukimi?
Sindroma iluzore e epërsisë bëhet e tillë kur personi i prekur mendon se mund të ecë duke ndenjur në vend. Të jesh një lloj gjysmë perëndie, të cilës i jepet gjithçka.
Simptomat që e karakterizojnë këtë sindromë janë:
- Mbivlerësimi i performancës së dikujt
Ata që vuajnë nga sindroma iluzore e epërsisë besojnë se bëjnë çdo gjë në mënyrë të përsosur dhe unike.
- Nënvlerësimi i mendimit të të tjerëve
Meqenëse ai beson se është gjysmë zot, personat që paraqesin këtë patologji priren të nënvlerësojnë dhe kritikojnë këdo që mendon ndryshe nga ai.
- Pamundësia për të vetë-kritikuar
Së fundmi, personi që vuan nga sindroma iluzore e epërsisë jo vetëm që nuk pranon kritika, por edhe nuk arrijnë të vënë në dyshim dështimet e tyre. Dhe për fat të keq vazhdojnë në mënyrën e tyre.
Burimi / https://www.giornodopogiorno.org/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
