Një studim i fundit i botuar në revistën ‘Evolutionary Psychological Science’ ekzaminoi aspektet bashkëpunuese dhe konfliktuale të marrëdhënieve afinale (d.m.th., marrëdhëniet me vjehrrit). Rezultatet zbuluan se si burrat, ashtu edhe gratë raportojnë më shumë konflikt me vjehrrat, sesa nënat e tyre.
Pavarësisht përfitimeve të shumta të marrëdhënieve afinale, duhet ta pranojmë se konflikti është gjithashtu një tipar qendror. Duke pasur parasysh afinat (d.m.th., të afërmit nga martesa) kanë gjene të përbashkëta vetëm me një prind, interesat e tyre zakonisht do të përputhen me atë prind. Ndërsa bashkëpunimi familjar i femrave është i përqendruar rreth kujdesit të të afërmve dhe mbajtjes së lidhjeve sociale, bashkëpunimi familjar i meshkujve ka të bëjë me fitimin dhe ruajtjen e marrëdhënieve shoqërore, mbrojtjen e vetes dhe të tjerëve, dhe investimin e burimeve te fëmijët. Konfliktet priren të ekzistojnë në të njëjtat fusha si bashkëpunimi, duke përfshirë kujdesin për fëmijët, burimet materiale për të afërmit dhe kalimin e kohës me fëmijët. Konflikti në këto fusha mund të rezultojë në përvetësimin e marrëdhënieve të tjera shoqërore, të cilat mund të bëhen një burim i mëvonshëm konflikti. Për shembull, “konflikti për kujdesin ndaj fëmijëve mund të ulë cilësinë e marrëdhënieve mes nënës dhe nuses, duke bërë që nusja të kërkojë marrëdhënie shoqërore shtesë për të ndihmuar në kujdesin ndaj fëmijëve, gjë që mund të përkeqësojë marrëdhënien e saj me vjehrrën.”
Studiuesit kanë nxjerrë një metrikë të ‘raportit të konfliktit në ndërveprime’ për të vlerësuar nëse këto marrëdhënie karakterizoheshin kryesisht nga konflikti ose bashkëpunimi. Rezultatet sugjerojnë dallime në perceptimet e konfliktit me të afërmit gjenetik dhe afinal. Si burrat ashtu edhe gratë raportuan më shumë konflikt me vjehrrat sesa nënat, dhe nënat raportuan më shumë konflikt me nuset sesa vajzat. Gjithashtu, baballarët treguan më shumë konflikt me vajzat, sesa me nuset. Mund të ndodhë që këto konflikte të përqendrohen rreth zgjedhjes së bashkëshortit dhe shtimit të një marrëdhënieje të re afinale në rrjetin e koalicionit të babait. Nëse një baba beson se djali i tij i ngushtë do të forconte koalicionin, atëherë do të pritej që ky konflikt të zvogëlohej me kalimin e kohës.
Përgatiti K.I / Burimi www.psypost.org
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
