Në fund të vitit, ndërsa qytetet ndriçohen dhe ritmet e jetës përditshme ulen për pak, kemi në dorë një mundësi të çmuar: ta kthejmë fundvitin në një moment të mirëqenies emocionale. Jo thjesht për të festuar, por për të reflektuar me kujdes, për të ndaluar për një çast dhe për të ndjerë. Mund ta shohim si një ditar pa orë – një hapësirë ku përmendim çfarë morëm, çfarë lajmë pas, dhe ku zgjedhim me dashuri t’i mbajmë vetëm ato pjesë që na shtojnë, jo ato që na rëndojnë.
Sipas ekspertëve të fushës, është e rëndësishme të praktikojmë vetëm-butësinë, të jemi të mirë me veten tonë, të kuptojmë se ndjenja – qoftë lodhje, gëzim, mall apo heshtje – janë pjesë e një cikli njerëzor që meriton vëmendje. Një publikim i Australian Psychological Society përkujton se “fundvitin mund ta përjetojnë shumë njerëz si periudhë të ndjeshme” për shkak të pritshmërive familjare, rrëmuja sociale apo shqetësimeve financiare.
Një tjetër material edukativ sugjeron se gjatë festave është thelbësore të “bëjmë hapësirë për veten, për t’u kujdesur për veten” – sepse, për të qenë në gjendje të jemi pranë të tjerëve, duhet së pari të jemi mirë me veten.
Në praktikë, kjo do të thotë të ndajmë nga orari jonë disa çaste të pabindura – të cilat nuk janë për “të bërë më shumë”, por për “të ndjerë më shumë”. Një shembull mund të jetë: të zgjedhim një darkë pa detyrime përreth, të ulem me një person që na bën mirë, të ndajmë një bisedë të sinqertë. Ose të bëjmë shëtitje në ajër të ftohtë, të ndalim zërat e mendjes që na thonë “duhet” dhe t’i zëvendësojmë me një thjeshtim: “Unë zgjedh të jem këtu, tani”. Një tjetër shembull – të kemi guximin të themi “jo” një detyrimi që na lodh, vetëm për të ruajtur energjinë dhe për të bërë hapësirë për paqe.
Kur ne hapim zemrën për të shëruar dhe për të shkuar përtej zemërimit apo frustrimeve që mund të kemi mbartur gjatë vitit, bëjmë një zgjidhje të ndërgjegjshme: të mos lejojmë të mbetemi peng i atyre ndjenjave që na mbajnë të bllokuar. E vërteta është se nuk duhet të jetë gjithçka perfekte. Dalje me qetësi nga standardet nga jashtë, nga imazhi i “festës ideale”, dhe futu në një dimension të parë ku fiton rëndësi ajo që të bën të ndihesh mirë. Një tekst i dedikuar mirëqenies për festat na tregon se “krijimi i kufijve”, “kërkimi i lidhjes së vërtetë” dhe “reflektimi i sinqertë” janë elementë që na ndihmojnë të harrojmë për pak – jo përgjithmonë – impenjimin për të qenë gjithmonë në lartësinë e pritshmërive.
Dhe ja ku vijmë te festa si proces shërimi. Festimi nuk është vetëm një pamje e jashtme me drita dhe dhurata, por është mirëkuptim i brendshëm. Kur zgjedhim të festojmë me qëllim, ne nderojmë vetveten, nderojmë rrugëtimin tonë, çdo hap përpara dhe çdo moment pa këmbë që mbetëm në vend. Përmes festës, nisim të themi: “Kam qenë këtu. Edhe pse ka patur lodhje, ende jam.” Disa nga fjalët që kam dëgjuar nga profesionistë të shëndetit mendor janë të qarta: “Ti je i vlefshëm”, “çdo mendim pozitiv në mëngjes mund të ndryshojë ditën tënde”.
Pra, le ta kthejmë këtë fundvit në një udhëtim emocionues për mirëqenien. Fillojmë me një frymëmarrje të thellë, me një vendim: të jemi të butë me veten. Le të kujtojmë se çdo marrëdhënie, çdo moment i heshtur, çdo qeshje e papritur janë pjesë e një pasqyre që na përfaqëson. Mos e humbim rastin të vendosim një kufi – për shembull, të mos pranojmë çdo ftesë që na shteron energjinë; të mos bëjmë të famshme ato detyra që na largojnë nga vetja; të mos harrojmë se vlera jonë nuk matet me numrin e dhuratave që japim, por me cilësinë e pranisë që ofrojmë.
Ky është mesazhi thelbësor: të festojmë jo për t’iu dukur të tjerëve, por për të rikthyer dritën brenda vetes. Të festojmë si akt i dashurisë për veten dhe të tjerët: një ftesë që të rritemi së bashku, të jemi autentikë, të çlirohemi nga barrët dhe të sorollitemi të lirë drejt një realiteti ku mirënjohja, paqja dhe bashkimi janë baza. Në këtë mënyrë, kjo fundvit mund të jetë jo vetëm mbyllje, por nisje e re, me zemër të hapur, me frymë të lehtë dhe me besim se drita që ndërtojmë brenda vetes nuk ndalet kurrë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
