Në shoqëritë moderne, ku popullsia po plaket gjithnjë e më shumë, shumë individë të rinj përballen me një sfidë psikologjike të pazakontë: kujdesin intensiv për prindërit e tyre të moshuar.
Një video virale e postuar së fundmi nga 28-vjeçarja amerikane Simona Cruz nxjerr në pah këtë fenomen në rritje, i njohur si roli i “fëmijës helikopter”, një term që tradicionalisht përdorej për prindërit kontrollues, por që tani po merr një kuptim të ri.
Në video, Simona paraqitet duke trajtuar prindërit e saj 77-vjeçarë me një kujdes të ngjashëm me atë që u jepet fëmijëve të vegjël: nga pyetjet e detajuara për ushqimin e tyre, te këshillat për përdorimin e kremit mbrojtës dhe kufizimin e sheqerit. Kjo sjellje, përtej humorit që transmeton, pasqyron një shqetësim më të thellë psikologjik: frikën dhe ankthin që shkakton përgjegjësia për menaxhimin e plakjes dhe shëndetit të prindërve.
Ankthi i kujdesit dhe përmbysja e roleve familjare
Tradicionalisht, prindërit janë ata që mbikëqyrin dhe kujdesen për fëmijët e tyre. Por me kalimin e viteve, rolet ndryshojnë dhe fëmijët e rritur shpesh duhet të marrin rolin e kujdestarit. Ky ndryshim sjell me vete një ankth të ri dhe sfida psikologjike: si të ruash pavarësinë e prindërve dhe njëkohësisht të sigurosh që ata të jenë të sigurt dhe të mirëkujdesur.
Në shumë raste, ky ankth manifeston sjellje mbikëqyrëse dhe kontrolluese, të ngjashme me “prindërimin helikopter”, ku fëmijët e rritur ndjejnë nevojën për të monitoruar çdo aspekt të jetës së prindërve. Kjo sjellje mund të jetë e nxitur edhe nga zhvillimet teknologjike dhe qasja e pandërprerë në informacione dhe lajme që përforcojnë ndjenjën e urgjencës dhe kontrollit.
Sfida midis autonomisë dhe ankthit
Një nga sfidat më të mëdha psikologjike që lidhen me këtë rol është balanca midis respektimit të pavarësisë së prindërve dhe menaxhimit të shqetësimeve reale për shëndetin dhe sigurinë e tyre. Kujdesi i tepërt mund të shndërrohet në mbikëqyrje, duke kufizuar ndjenjën e autonomisë së prindërve dhe duke rritur stresin familjar. Ekspertët psikologjikë rekomandojnë që komunikimi i hapur, kontaktet e shpeshta me prindërit dhe kujdesi pa mbingarkim të jenë mjetet kryesore për të balancuar këtë situatë. Një telefonatë apo një vizitë e thjeshtë shpesh janë më efektive sesa një kontroll i vazhdueshëm dhe i tepruar.
Në përmbyllje të këtij artikulli, fenomeni i “fëmijëve helikopter”, që kujdesen për prindërit e moshuar, është një reflektim i sfidave të reja psikologjike që paraqiten në familjet bashkëkohore. Ai tregon se, ndërsa teknologjia dhe përparimet shoqërore ndryshojnë mënyrën si jetojmë, brenga për sigurinë dhe mirëqenien e të dashurve tanë mbetet një ndër ndjenjat më të fuqishme dhe sfiduese për të përballuar.
Ndërgjegjësimi për këto dinamika, si dhe gjetja e mënyrave të shëndetshme për t’u përballur me ankthin e kujdesit, janë hapa të domosdoshëm për të siguruar mirëqenie jo vetëm për prindërit e moshuar, por edhe për fëmijët e tyre të rritur.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
