Njerëzit që vuajnë nga sindromi “Të gjitha për vete” kanë një problem serioz: në këtë përpjekje të vazhdueshme për ta treguar veten superior, ata vetëm tregojnë se vuajnë nga një pasiguri serioze. Njohuria mund të na çojë shumë larg në jetë, por mënyra se si i qasemi dijes është ajo që tregon se kush jemi me të vërtetë.
Disa njerëz janë të përulur në mençurinë e tyre dhe në vend që t’i bëjnë të ndihen në siklet pse janë më pak të arsimuar, ata veprojnë me altruizëm, duke i ndihmuar ata që të zgjerojnë njohuritë e tyre. Nga ana tjetër, ka njerëz me të ashtuquajturin sindrom “të gjitha për vete”, njerëz jashtëzakonisht arrogant. Ata e konsiderojnë veten superior ndaj të tjerëve rreth tyre, duke i trajtuar si qenie inferiore.
Ky lloj sindromi, që po korr gjithnjë e më shumë viktima, kohët e fundit ka qenë subjekt i studimit nga një ekip psikologësh. Psikologët e Universitetit të Miçiganit i janë dedikuar analizës së sjelljes së “gjithçkaje”, për të kuptuar nëse ata me të vërtetë kanë më shumë njohuri se të tjerët dhe nëse kjo sjellje superiore mund të jetë një mjet që i ndihmon ata të gjejnë mënyra të reja për të përmirësuar procesin e tyre të të mësuarit dhe rrjedhimisht të zhvillojnë intelektin e tyre.
Në analizën e tyre, studiuesit zbuluan se kjo arrogancë nuk rrjedh gjithmonë nga dija reale. Kur disa u pyetën për diçka që ata nuk kishin njohuri të mjaftueshme, ata ende pretendonin të dinin më shumë se të tjerët. Për të mbështetur mençurinë e tyre, ata mbështetën informacionin e paraqitur me një sërë argumentesh që vetëm treguan njohuritë e tyre të kufizuara për faktet.
Armiku më i madh i dijes nuk është injoranca, është iluzioni i dijes. (Daniel J. Boorstin)
Gjatë anketës, pjesëmarrësit plotësuan pyetësorët për të testuar njohuritë e tyre në arenën politike. Psikologët kanë përfshirë në pyetësorë disa terma joekzistuese. Ata që vuanin nga sindroma “të gjitha për vete” kanë identifikuar termat e rremë, por kanë vazhduar të këmbëngulin që ata me të vërtetë i njihnin ato.
Njerëzit me nivel më të ulët arsimimi, nga ana tjetër, përveçse kanë demonstruar njohuri më të qëndrueshme, kanë treguar gjithashtu se ata kanë një dozë të mirë të përulësisë, ndërkohë që mbeten besnikë ndaj të vërtetës rreth termave.
Në hapin tjetër, pjesëmarrësve iu kërkua të lexonin dy artikuj.
Tema e zgjedhur për artikullin e parë, pati të njëjtin këndvështrim nga ana e lexuesve, ndërsa i dyti, u bazua në një këndvështrim të kundërt me atë të pjesëmarrësve. Njerëzit teorikisht inteligjentë, kur janë përpara diçkaje që ndryshon nga vizioni i tyre, analizojnë të gjithë informacionin, reflektojnë dhe vendosin mendime kritike për të.
Psikologët, gjatë studimit të tyre, vërejtën se pjesëmarrësit i kishin kushtuar vëmendje gjithçkaje që konfirmuan besimet e tyre dhe injoruan ato që i sfidonin ose i kundërshtuan. Këta njerëz që besojnë se dinë gjithçka, izolojnë veten vetëm në atë që ata tashmë e dinë, në atë që ata e konsiderojnë të vetmen të vërtetë dhe mbyllen ndaj vizioneve të tjera të jetës dhe mundësive që dalin për ta.
Një person i pjekur i njeh gabimet e tij dhe është gati të ndryshojë mendim
Ashtu si personat që vuajnë nga sindromi “Të gjitha për vete” edhe ne ndonjëherë tentojmë t’i mbyllim sytë ndaj asaj që nuk i përshtatet mendimeve tona dhe ne e bëjmë sepse duam të vërtetojmë mendimet tona, si të supozojmë se kemi të drejtë, sidomos kur kemi të bëjmë me besimet e vjetra që ne po mbajmë për një kohë të gjatë .
Në vend të kësaj, nuk duhet të harrojmë se nëse dëshirojmë të jemi të drejtë, duhet të jemi të hapur ndaj vizioneve të reja, pikëpamjeve të tjera, njohjes së gabimeve tona dhe shfrytëzimit të të gjitha mundësive që ato ofrojnë për mësim dhe rritje. Personat që vuajnë nga sindromi kanë një problem serioz, në përpjekje të vazhdueshme për të treguar veten superior, tregojnë vetëm se vuajnë nga pasiguria dhe mungesa e vetëbesimit.
Duhet të zhvillojmë një pjekuri të shëndetshme që na lejon të njohim gabimet tona dhe të ndryshojmë besimet tona pa u mërzitur që të dukemi më mirë se ata që na rrethojnë. Ndryshimi i ideve dhe qëndrimeve nuk është i lehtë, veçanërisht kur ato janë shumë të rrënjosura. Kjo është një sfidë e madhe, por jo e pamundur për të fituar. Përulësia e mendimit dhe dëshira për të mësuar dhe përmirësuar janë sinonim i rritjes dhe thellësisë.
Burimi / ognigiornomagazine.com
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
