Ndjenja e unitetit parandalon ndjenjën e vetmisë dhe shkëputjes. Zbuloni se si ta rritni atë nëse mendoni se e keni humbur.
A jeni ndjerë i vetmuar, i izoluar dhe i shkëputur në një moment të jetës tuaj? Është një nga ndjesitë më të pakëndshme, por edhe nga më të shpeshtat. Dhe nuk ka rëndësi nëse jemi të rrethuar nga njerëz: kur humbasim ndjenjën e unitetit, fillojmë të ndihemi të hutuar, të humbur dhe të pambrojtur. Fillojmë të rrëmbehemi nga frika, zilia ose inati, theksojmë atë që na ndan dhe harrojmë atë që na bashkon. Pse ndodh kjo?
Ndjenja e përkatësisë është një nga nevojat tona themelore. Ne lidhemi me familjen, miqtë dhe kolegët tanë për të formuar identitetin tonë; dhe, në më shumë se një rast, i perceptojmë ata jashtë këtyre grupeve si të huaj ose armiq. Megjithatë, problemi rritet kur ndihemi larg qenieve tona më të afërta, kur dhimbja dhe përvojat tona duken unike dhe askush nuk duket se është në gjendje të na kuptojë.
Ndjenja e unitetit ndaj të tjerëve ndryshon përgjatë fazave të ndryshme. Megjithatë, është thelbësore për mirëqenien tonë emocionale. Prandaj, duam t’ju shpjegojmë përfitimet e rëndësishme të tij dhe t’ju inkurajojmë ta zhvilloni përsëri nëse mendoni se e keni humbur.
Çfarë dobie na sjell ndjenja e unitetit?
Ndjenja e unitetit sjell dobi si në aspektin personal ashtu edhe në atë shoqëror. Ai përmirëson gatishmërinë tonë, aftësinë për të përballuar pengesat dhe cilësinë e marrëdhënieve tona. Më poshtë po zgjerojmë efektet kryesore pozitive.
Na kujton se nuk jemi vetëm
Kur kalojmë situata të pafavorshme, vuajtje, dështim ose vështirësi, mendja mund të na mashtrojë dhe të na bëjë të mendojmë se jemi të vetmit që ndodhemi në këtë situatë. Edhe pse në një nivel logjik e dimë që nuk është kështu, mund të ndjejmë disi se askush nuk vuan nga frika aq irracionale sa e jona, se askush nuk ka kaq fat të keq në punë apo në marrëdhënie. Me pak fjalë, mendojmë se të tjerët janë më të vlefshëm, më të aftë dhe më të suksesshëm.
Nëse kultivojmë ndjenjën e unitetit, do të kujtojmë humanizmin tonë të përbashkët. Mund të kuptojmë se të gjithë ndjejmë frikë, zemërim, trishtim dhe zhgënjim, se shumë njerëz kanë përjetuar përvoja të ngjashme dhe se gabimet dhe dobësitë tona janë në njëfarë mënyre, të të gjithëve. Nga ky pozicion, vuajtjet emocionale, ankthi, faji dhe ndjenja e të qenit viktimë lehtësohen: nuk do të ndihemi më të dobët, por thjesht njerëz. Për më tepër, është shumë më e lehtë për ne të shprehim atë që ndiejmë, të lidhemi emocionalisht me të tjerët dhe të kërkojmë prej tyre mbështetje.
Promovon mirëkuptimin dhe jo gjykimin
Ndjenja e unitetit është gjithashtu shumë e dobishme në parandalimin e konfliktit dhe nxitjen e harmonisë në marrëdhëniet ndërpersonale. Kur ndihemi ndryshe, të ndarë dhe të shkëputur, priremi të gjykojmë të kundërtën, ta sulmojmë atë dhe të krijojmë konfrontime. Ne nuk dëgjojmë për të kuptuar, por për të hedhur poshtë, sepse nuk kërkojmë të ushqehemi me mendimin e tjetrit, por të tregojmë se kemi të drejtë. Duke kujtuar se të gjithë jemi një, e hedhim poshtë rivalitetin dhe dëshirën për të imponuar këndvështrimin tonë, hapemi për të dëgjuar, për të kuptuar se nga vjen tjetri. Në këtë mënyrë, i lejojmë vetes të vërtetojë emocionet e tyre, edhe nëse nuk i ndajmë ato, sepse mund t’i kuptojmë ato.
Na bën më empatikë
Së fundi, kultivimi i kësaj ndjenje uniteti na bën më të ndjeshëm ndaj realiteteve të të tjerëve. Për shumë dallime që ekzistojnë mes nesh, duke pasur parasysh humanizmin tonë të përbashkët, është shumë më e lehtë dhe e natyrshme të ndjehemi me emocionet e të tjerëve. Nga kjo pikë, nuk kemi nevojë të prekemi personalisht nga lufta e të tjerëve për të pozicionuar veten dhe për të ofruar mbështetje. Individualizmi konkurrues është i paqartë për t’i lënë vendin solidaritetit, bujarisë dhe drejtësisë. Njerëzit me një ndjenjë të fortë uniteti kanë më shumë gjasa të përfshihen në sjellje prosociale, të angazhohen me lëvizje sociale dhe të mbrojnë të drejtat e pakicave. Dashuria dhe respekti nuk kufizohen në grupin më të afërt, por shtrihen në të gjithë njerëzimin dhe madje në të gjitha format e jetës.
Zhvilloni ndjenjën e unitetit për të qenë më të lumtur
Kjo ndjenjë na sjell përfitime të mëdha si individë dhe si grup, por nuk është gjithmonë e lehtë ta mbajmë. Prandaj, ju tregojmë disa sjellje që mund t’i zbatoni për ta zhvilluar atë në ditët tuaja:
Jini të dhembshur dhe të sjellshëm me ata që ju rrethojnë | Nëse mund të shmangni vuajtjet e një personi tjetër, mos hezitoni ta bëni këtë. Shmangni kritikat dhe gjykimet | Përkundrazi, përpiquni të kuptoni pse secili person vepron ashtu siç vepron.
Ndjesa | Mos harroni se, si njerëz, të gjithë bëjmë gabime. Prandaj, përpiquni të mos mbani mëri ndaj atyre që ju lënduan ose ju zhgënjyen.
Hidhni pas krahëve zilinë | Gëzohuni për arritjet dhe sukseset e të tjerëve, sepse lumturia e tyre nuk kushtëzon tuajën.
Hapuni me të tjerët dhe lidhuni emocionalisht me ta | Mos kini frikë ta tregoni veten të pambrojtur, të gjithë kalojmë nëpër sfida dhe dëmtime të ngjashme gjatë gjithë jetës sonë.
Në fund të fundit, trajtojini të tjerët ashtu siç dëshironi t’ju trajtojnë.
Sado të thjeshta të duken udhëzimet e mësipërme, zbatimi i tyre është i vështirë. Për ta arritur këtë, është e nevojshme të luftojmë kundër modeleve të mendimit që na kanë shoqëruar për dekada.
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi La Mente e Meravigliosa
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
