Çfarë na shqetëson? Çfarë na bën të ndihemi të papërshtatshëm dhe të padobishëm? Është e vështirë të ndërgjegjësohesh për aftësitë dhe kufizimet e dikujt. Të gjithë kanë kaq shumë potencial. Të gjithë mund të kenë kufij. Problemi është pikërisht ky: të mos e pranojmë veten ashtu siç jemi. Në vetëkritikën tonë, ne jemi aq të përqendruar në ndjenjën e pamjaftueshmërisë, saqë edhe shtrembërojmë dhe sabotojmë situata që mund t’i përballonim me më pak vështirësi. Ne jemi njerëz! Ndoshta ndonjëherë e harrojmë këtë. Mendoni se nuk jeni të këndshëm dhe karizmatikë si kolegu juaj? Kujt i intereson?!
Çdo person ka një vlerë unike
Krahasimet, nëse jo të qëllimshme dhe që synojnë përmirësimin, ekzistojnë vetëm për vetë-sabotim. Përveç kësaj, në shoqërinë moderne ekziston një konfuzion i madh midis të qenit dhe të dukurit… aq sa shpesh dëshirat tona lidhen më shumë me të dukurit sesa me të qenit. Paradoksale apo jo? Po, është padyshim një paradoks nëse kupton se Qenia është identiteti i personit, natyra e tij intime, ajo që ai është. Nëpërmjet qenies ne shprehim identitetin tonë, një mënyrë jetese personale dhe të nevojshme, veçantinë tonë. Shfaqja, nga ana tjetër, është të vësh veten në sy, duke reflektuar një model hipotetik të ndërtuar për të kënaqur të tjerët. Shfaqja shpesh përkon me humbjen e autenticitetit të dikujt, me humbjen nga sytë e nevojave themelore.
Çfarë na shqetëson? Pakënaqësia
Nëse na shtyjnë të plotësojmë dëshirat joautentike, dhe jo në përputhje me qenien tonë, si mund të ndihemi ndonjëherë të kënaqur? Nëse vuajmë nga vetmia, çfarë kuptimi ka ta mbushim atë boshllëk me të parën që takojmë? Nëse jetojmë në një marrëdhënie që na bën të vuajmë, çfarë kuptimi ka të vazhdojmë? Këtu, sekreti është i gjithi këtu: të bëhemi të vetëdijshëm për atë që na mungon në të vërtetë dhe çfarë duam vërtet. Natyrisht, për t’i bërë të gjitha këto më të kuptueshme, është të kuptoni se çfarë dëshironi me të vërtetë nga jeta: çfarë mund t’ju dëmtojë vërtet dhe çfarë mund t’ju kënaqë. Gjëja e parë, lëreni atë peshë që ju tërheq zvarrë… të kaluarën!
Ajo që të bën të lumtur është… tani
Sa herë ju ndodh të shtyni saktësisht atë që është më afër zemrës suaj? Nëse nuk reagoni, nuk do të vijë kurrë dita kur të ndiheni gati, të matur për të përmirësuar jetën tuaj. Për të zbatuar një ndryshim, nevojitet veprim radikal, një tronditje e vogël: një vullnet që vjen nga vetëdija se të vazhdosh të veprosh siç ke bërë gjithmonë, vetëm sa mund të përforcojë ndjenjën tënde të pamjaftueshmërisë dhe pakënaqësisë.
Cilat janë sjelljet që na dëshpërojnë?
Mendoni për atë që ju nevojitet vërtetë! Instinkti ynë i njeh nevojat tona më autentike, problemi është se ne shpesh i maskojmë ato me dëshirat se si do të donim të ishim pa marrë parasysh se kush jemi në të vërtetë. Ne fokusohemi në atë që na mungon dhe jo në atë që na dëmton, por në atë që tashmë po dëmton ekuilibrin tonë psikofizik. Ndonjë shembull?
1.Mund t’ju dëshpërojë nëse dëshironi të qëndroni në një marrëdhënie të keqe
Ka marrëdhënie që na heqin energjinë jetike. Një marrëdhënie duhet të ofrojë më të mirën si për çiftin ashtu edhe për individin. Kur në një lidhje partneri nuk bën gjë tjetër veçse kritikon, gjykon, fyen, zhvlerëson, duhet pak për të zhvilluar një sjellje të pamjaftueshmërisë dhe vuajtjes.
2.Zvarritja mund t’ju rrëzojë
Shtyrja e vazhdueshme e angazhimeve, pavarësisht nëse jemi të rëndësishëm apo jo, na bën të ndihemi të paaftë. Nuk ka asgjë më të keqe se të ndihemi të tillë.
4.Mund t’ju dëshpërojë të izoloheni nga të tjerët përmes rrjeteve sociale
Qëndrimi i ngjitur gjatë gjithë ditës me tabletin ose smartfonin na tjetërson dhe varfëron. Këto sjellje që vazhdojnë për periudha mesatare e të gjata nuk bëjnë gjë tjetër veçse të heqin kohën e çmuar! Koha që mund ta menaxhojmë në mënyrë më produktive.
5.Mund t’ju dëshpërojë të mos kujdeseni për pamjen tuaj
Ideja se trupi është një mik i dashur na lejon të ndryshojmë këndvështrimin në mënyrën se si lidhemi me të: ta përkëdhelim herë pas here, me një banjë të nxehtë, një masazh, vëmendjen e duhur kur vishemi, pa u nxituar. Janë të gjitha gjëra të vogla që përmirësojnë emocionet tona në lidhje me trupin. E dini, mendja dhe trupi shkojnë dorë për dore.
6.Mund t’ju dëshpërojë të mos shijoni bukuritë e natyrës
Ka nga ata që duan të shkojnë në mal dhe në det; kjo nuk është e rëndësishme, gjëja e rëndësishme për të mbajtur larg një humor të keq është të kaloni kohë të zhytur në natyrë. Natyra, me ngjyrat, aromat dhe horizontet e saj që na jep, është një antidepresant natyral.
7.Mund t’ju dëshpërojë të kërkoni gjithmonë krahasimin
Në vend që të krahasoni veten me të tjerët, do të ishte më mirë për ju të filloni ta shihni jetën në aspektin e diversitetit. Nuk ka të bëjë me të qenit më mirë apo më keq, ka të bëjë vetëm me nxjerrjen në pah të asaj që ju bën unik dhe të ndryshëm.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
