Lind një fëmijë dhe ndoshta qëndroni përgjithmonë në një cep të zemrës suaj. Të jesh grua të imponon aq shumë sfida saqë mbajtja e asaj që jeton brenda teje mbetet një nga fitoret më të mëdha. Nuk ka rëndësi cilën jetë keni zgjedhur. Nuk ka rëndësi nëse nuk jeni pjesë e shumicës, e standardit, e qëndrimit. Je grua edhe kur jeni e lodhur, nuk ndryshon.
Je grua kur jepni gjithçka për karrierën, nuk ndryshon.
Je grua kur vendos të kesh dhjetë fëmijë dhe je grua kur vendos se nuk dëshironi të keni kurrë.
Je grua nëse je duke ushqyer me gji.
Je njësoj grua me një shishe biberoni në duar.
Je grua nëse jeni shefe,
Je grua nëse je e varur.
Je grua kur je e pavarur.
Je grua nëse punon,
Gjithashtu je grua edhe nëse nuk e bëni.
Je grua nëse dashuron, je grua nëse pushon së dashuruari.
Je grua nëse e pranon jetën,
Je grua nëse e ktheni atë.
Je gjithmonë grua, edhe kur të tjerët ju trajtojnë si burrë, nga shkëmbi, nga shtylla:
Je grua kur pushon së qeni, e gjithë kjo thjesht se doni të ndiheni e mbrojtur.
Je gjithmonë një grua, përveçse kur mendon se të jesh femër të bën më pak të fortë se të tjerët, më të brishtë, më të prekshme. Je më pak femër vetëm kur hiqni dorë nga vetja për të kënaqur të tjerët: por mos e mallkoni veten, ka gjithmonë një mëngjes për t’u ngritur, për të marrë frymë, për t’u kthyer dhe për ta mbajtur fort këtë rol të komplikuar në duart tuaja, por me aq plot jetë.
Duaje veten gjithmonë. Çdo ditë më shumë. Me kokën lart, shpinën drejt. Nuk ka asnjë grua më shumë grua se ajo që vendos të shkojë kudo të shkojë, ajo shko atje pa nxitim: por pa u ndalur.
Urimet më të mira për të gjitha ju!
Përgatiti Orjona Tresa / Burimi WEB
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
