Të mësosh të gjykosh më pak është hapi i parë drejt një jete më të lumtur dhe më pak stresuese. Vënia e autoritetit tonë të rreptë mbi veten dhe këdo që na rrethon është po aq toksike sa edhe e dëmshme. Jo vetëm që e bën tokën e djegur përreth nesh, por edhe na bën më pak të prirur të gëzojmë jetën.
Gjykimi, i vetvetes dhe i të tjerëve, është një zakon që shpesh na ngulitet nga konteksti shoqëror në të cilin jetojmë dhe e asimilojmë sikur të ishte e drejta jonë e të parëlindurit. Është? Ndoshta, por fakti që mund të bëhet nuk e bën këtë biznes aq fitimprurës sa duket. Të gjykosh do të thotë disi të vendosësh veten në një piedestal dhe t’u shpjegosh të tjerëve se si duhet ta jetojnë jetën e tyre. Kush do të donte diçka të tillë?
TË MËSOSH TË GJYKOSH MË PAK
Ndryshimi i mënyrës se si zgjedhim t’u afrohemi të tjerëve është hapi i parë për të mësuar të gjykojmë më pak dhe të bëhemi njerëz pozitivë. Çaktivizimi i mekanizmave mendorë që na shtyjnë të gjykojmë kërkon njëfarë pune për rikalibrimin e mendimeve të dikujt. Sa herë që e gjen veten duke menduar për një gjykim të ashpër të dikujt, përpiqu ta dëgjosh në mendjen tënde. Dhe përpiqu ta bësh këtë mendim jogjyqësor.
Le të marrim një shembull: në vend që të mendojmë: “Si u vesh kolegu im sot në mëngjes?”, përpiqu në vend të kësaj të përpiqesh të kuptosh pse mund ta ketë bërë. Ajo mund të mos jetë aspak e interesuar për modën, ose mund të jetë shumë e zënë për të bërë pazar. Është e rëndësishme të mos përpiqemi menjëherë të arrijmë në përfundime të nxituara dhe gjykime negative: të mësosh të empatizosh do të thotë të kuptosh motivet prapa një sjelljeje.
/Psikologjia
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
