Jeta i prish lidhjet dhe e bën atë pa kërkuar lejen tënde, një ditë, vendos që babai ose nëna jote, apo dikush tjetër i dashur për ty, i mbaroi koha dhe ju jeni atje duke menduar se si do ta përballoni atë dhimbje. Mësoni të jetoni me të, dorëzohesh, në njëfarë mënyre e di se duhet të vazhdosh përpara. Dhe mëson një gjë të mrekullueshme: jeta të merr praninë, zërin, por jo kujtimet, gjithçka që nuk mund të prekni më me dorë do ta mbani në zemrën tuaj, një vend tepër sekret për t’u zbuluar dhe grabitur nga ajo që do të jetë përgjithmonë e juaja. (S. La Rosa.)
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
