Halucinacionet dëgjimore janë një fenomen më i përhapur nga sa mund të mendoni. Ato nuk janë specifike vetëm për skizofreninë. Kur zërat shfaqen në mendjen e një individi, ata nuk janë pothuajse asnjëherë miqësorë. Përkundrazi, ato priren të jenë ndërhyrëse, kërcënuese, kritike dhe konspirative. Ndonjëherë ata madje mund të pretendojnë se janë një i afërm i vdekur. Shpesh ka më shumë se një dhe mund të flasin të gjithë në të njëjtën kohë.
Trauma dhe dëgjimi i zërave
Çrregullimet e spektrit të traumës janë kushte që ne ende nuk i kuptojmë plotësisht. Thënë kështu, ne e dimë se, nëse këto përvoja të pafavorshme përjetohen në fëmijëri, ato kanë një ndikim më të madh psikologjik te individi. Aq shumë sa mund të ndryshojnë zhvillimin e rajoneve të ndryshme neurologjike.
Të vuash nga abuzimi, keqtrajtimi, agresioni, të humbasësh një të dashur, të jetosh në kontekste kërcënuese, të vuash nga bullizmi, të përjetosh një fatkeqësi natyrore… Ka situata të shumta që mund të shkaktojnë frakturën psikologjike të një traume. Simptomat e shkaktuara nga trauma përfshijnë ankthin, pagjumësinë, rikthimet e para, uljet dhe ngritjet emocionale, ndjenjat e fajit dhe turpit, etj.
Ndërsa halucinacionet dhe ndryshimet e realitetit nuk shfaqen gjithmonë tek të sëmurët me trauma, ata shpesh kanë një tendencë për të dëgjuar zëra. Ky fakt është vërtetuar nga kërkimet shkencore.
Kush rrezikohet më shumë të dëgjojë zëra?
Universiteti i Groningenit, në Holandë, kreu kërkime për të analizuar marrëdhënien midis traumës së fëmijërisë dhe halucinacioneve dëgjimore. Ata theksuan nevojën për të zhvilluar trajtime më të personalizuara në dritën e kësaj marrëdhënieje të rëndësishme.
Studimi zbuloi se gratë që ishin abuzuar seksualisht si fëmijë kishin më shumë gjasa të dëgjonin zëra në një moment. Nuk është një marrëdhënie shkak-pasojë dhe ka vetëm një rrezik më të lartë. Megjithatë, është një pasqyrë klinike që duhet ta kuptojmë nëse duam t’u ofrojmë të sëmurëve qasjen më të mirë terapeutike.
Përmbajtja ose rrëfimet e këtyre zërave kanë gjithmonë një paragjykim negativ që mund të nxisë vetëdëmtim ose sjellje vetëvrasëse. Në fakt, ato krijojnë ankth të madh tek i sëmuri. Për më tepër, ata i nxisin ata të mos i besojnë mjedisit të tyre dhe të nxisin sjellje jofunksionale. Kuptohet, kjo e intensifikon më tej dhimbjen e tyre emocionale.
Nevoja për të folur për zërat
Sot, stresi post-traumatik dhe psikoza njihen si kushte të ndryshme. Për fat të mirë, tani kemi literaturë shkencore në dispozicion për temën e marrëdhënieve ndërmjet tyre.
Padiskutim, vuajtja e një traume, në çdo moment të caktuar, mund të shkaktojë shfaqjen e një halucinacioni auditor. Fatkeqësisht, ky fenomen ende mbart një stigmë të madhe sociale. Për këtë arsye, është thelbësore të flasim për zërat për të nxitur vëmendje dhe ndërgjegjësim më të mirë për këtë simptomë.
Për më tepër, është e rëndësishme të normalizojmë këtë lloj realiteti që secili prej nesh mund ta përjetojë në çdo moment të jetës.
Trajtimi i halucinacioneve dëgjimore që lidhen me traumat
Risperidoni dhe quetiapina janë disa nga barnat antipsikotike që përdoren për të trajtuar halucinacionet. Megjithatë, për ata që vuajnë nga trauma që dëgjojnë zëra, antipsikotikët nuk rekomandohen. Kjo për shkak se aktualisht nuk ka asnjë provë shkencore që përdorimi i këtij lloji të drogës psikoaktive të gjeneratës së dytë është i dobishëm në trajtimin e halucinacioneve dëgjimore.
Së fundi, është e rëndësishme të mbani mend se përvoja e dëgjimit të zërave është më e zakonshme nga sa mendojmë. Në fakt, ne të gjithë jemi të ndjeshëm ndaj përjetimit të pranisë së tyre të pakëndshme dhe kërcënuese në disa pika të jetës sonë. Por, ato mund të heshtin dhe ka profesionistë në dispozicion për të ndihmuar. Pa dyshim, është një çështje për të cilën duhet të flasim.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.