Nuk ka rëndësi nëse ke jetuar shumë apo pak. Sigurisht që në një moment keni nxjerrë ndonjë mësim të vlefshëm në mënyrë të dhimbshme, të drejtpërdrejtë ose të nënkuptuar. Herë pas here është e vështirë të kujtojmë ato të vërteta të mësuara nga të këqijat ose nga ato që kemi parë të tjerët të vuajnë.
Të jesh i zënë nuk është njësoj si të jesh produktiv
Të gjithë duhet të kemi një synim në jetë. Synimet tona kërkojnë punë, përpjekje. Të jesh produktiv do të thotë të punosh drejt këtyre synimeve. Diçka që duhet të bëjmë pa harruar është fakti se bërja e diçkaje nuk nënkupton se ajo punë na afron më shumë me atë që kërkojmë.
Shumë njerëz kalojnë ditët e tyre duke bërë gjëra, duke mbushur oraret e tyre me aktivitete, duke kaluar orë të përjetshme para kompjuterëve apo pajisjeve të tyre duke bërë gjëra. Por për të arritur një qëllim nuk është e nevojshme të bësh shumë, por të bësh atë që është e nevojshme. Problemi është se ajo që është e nevojshme zakonisht është mjaft e vështirë dhe e komplikuar dhe është më e lehtë të merresh me gjëra të tjera që mund të etiketohen në mënyrë të ngjashme.
Nëse doni të arrini diçka në jetë duhet të jeni vërtet produktiv, mendoni se çfarë duhet të bëni dhe bëjeni atë në mënyrë efektive. Lexoni se si të bëni diçka, planifikoni të ardhmen tuaj, flisni për atë që do të bëni ose bëni gjëra për t’u përpjekur të shihni se si është mirë në fazën e parë, por nëse doni të shkoni larg duhet të bëni hapa më tej.
I gjithë suksesi paraprihet nga disa dështime
Për të mësuar nga një gabim është e nevojshme të falësh veten, të mos turpërohesh dhe ta vendosësh si anije. Të gjithë të mëdhenjtë kanë dështuar në një moment. Për sa kohë që nuk dorëzohesh, asgjë nuk humbet plotësisht. Dallimi midis mjeshtrit dhe nxënësit është numri i herëve që të dy kanë dështuar: mjeshtri ka dështuar edhe shumë herë të tjera. Sa më shumë gabime të bësh, aq më shumë mundësi ke për të mësuar.
Jeta njerëzore është mjaft e shkurtër
Vdekja do të vijë tek ne të gjithë, bota do të ndjekë rrugën e saj dhe historia do të vazhdojë. Megjithatë, kur dikush i afërt me ne vdes, ndiejmë një surprizë dhe tmerr të madh. Edhe nëse është një vdekje e parathënë, diçka brenda nesh është ende e ndryshuar.
Shumë njerëz, duke parë vdekjen që po afrohet, e kuptojnë se kanë bërë shumë gabime, se kanë humbur shumë mundësi; të cilët nuk kanë jetuar lirisht, por të kushtëzuar nga mjedisi i tyre. Koha jonë në këtë jetë është e shkurtër, por e mjaftueshme nëse e shfrytëzojmë në maksimum, nëse jetojmë sipas vlerave tona dhe kërkojmë të rritemi si njerëz nga vetëdija për atë që jemi dhe bëjmë.
Burimi / lamenteesmaravillosa
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
