Ndërsa ditët e gjata dhe të ngrohta të verës i lënë vend freskisë së vjeshtës, shumë njerëz përjetojnë një ndjenjë të pashpjegueshme trishtimi, melankolie apo shqetësimi. Ky fenomen shpesh njihet si “trishtimi i fundit të verës” dhe përfaqëson një përgjigje psikologjike ndaj mbarimit të një periudhe pushimi, lirie dhe gëzimi.
Me rikthimin e ritmit të zakonshëm të jetës, shkolla, puna, detyrimet, individët përballen me stresin dhe presionin e përshtatjes me realitetin e përditshëm. Por çfarë ndodh saktësisht në psikikën tonë gjatë kësaj periudhe dhe si mund të menaxhojmë më mirë këtë ndryshim emocional?
Trishtimi i fundit të verës, një reagim normal psikologjik
Ky lloj trishtimi nuk është patologjik, por më tepër një reagim natyral ndaj ndërrimit të stinëve dhe kthimit në rutina më të strukturuara. Psikologjikisht, vera përfaqëson një periudhë shpëtimi nga përditshmëria, ku ndjenja e lirisë, aventurës dhe relaksit dominon. Me fundin e saj, individi përballet me:
Ndryshime në ritmin biologjik dhe dritën natyrore, që ndikojnë në prodhimin e melatoninës dhe serotoninës, hormone kyçe për gjendjen shpirtërore.
Përjetimin e mungesës, për shembull, mbarimi i pushimeve, ndarja nga familjarët ose miqtë, ose mosrealizimi i pritshmërive verore.
Rikthimi i përgjegjësive, që shpesh sjell me vete stres, ankth dhe ndjenja presioni.
Kjo ndjesi është e krahasueshme me sindromën post-pushimore (post-vacation blues), dhe në raste të caktuara mund të ndikojë në motivimin, përqendrimin dhe cilësinë e jetës së përditshme.
Strategji psikologjike për përballimin e trishtimit pas verës
1.Pranimi i ndjenjave si hap i parë – Është e rëndësishme të kuptojmë se të ndihesh pak i trishtuar apo i shpërqendruar pas një vere të bukur është normale. Pranimi i ndjenjave pa gjykim është hapi i parë drejt përpunimit emocional.
2.Rikrijimi i mikrogëzimeve në përditshmëri – Shpesh ne e lidhim lumturinë me pushimet dhe udhëtimet, por psikologjia pozitive sugjeron që kënaqësia e përditshme mund të vijë edhe nga “mikrogëzimet”: një kafe në mëngjes, një shëtitje në natyrë, takimi me miqtë, apo ndonjë aktivitet kreativ.
3.Riorganizimi gradual i rutinës – Kalimi i menjëhershëm nga një regjim relaksi në një ritëm të ngarkuar mund të jetë traumatizues. Sugjerohet që të bëhet një tranzicion i butë, duke planifikuar kohë për veten, pushime të shkurtra, apo aktivitete të këndshme edhe gjatë javëve të para të rikthimit në punë apo shkollë.
4.Vendosja e objektivave të reja për sezonin e ri – Për të ndihmuar mendjen të fokusohet në të ardhmen, vendosja e qëllimeve të vogla për vjeshtën (si ndjekja e një kursi, fillimi i një libri apo aktivitet i ri) ndihmon në ndërtimin e një ndjenje progresi dhe motivimi.
5.Kontakti me natyrën dhe aktiviteti fizik – Studimet tregojnë se kontaktimi me natyrën dhe aktiviteti fizik kanë efekte pozitive në rregullimin emocional. Një shëtitje në park, një ecje në mal apo thjesht kalimi i kohës jashtë ndihmojnë në reduktimin e ankthit dhe depresionit.
6.Kujdesi për shëndetin mendor – Nëse trishtimi zgjat më shumë se disa javë dhe ndikon ndjeshëm në funksionimin e përditshëm, është e këshillueshme të konsultoheni me një psikolog ose specialist të shëndetit mendor. Ndonjëherë, ajo që nis si një luhatje sezonale mund të maskojë probleme më të thella emocionale.
Si përfundim, trishtimi i fundit të verës është një përjetim psikologjik që prek shumë njerëz, shpesh pa u kuptuar plotësisht. Të dish ta identifikosh dhe të aplikosh strategji të shëndetshme për përballimin e tij është një mënyrë për të ruajtur mirëqenien emocionale dhe për të ecur përpara me qëllime të reja. Vera përfundon, por kujdesi për veten nuk duhet të pushojë kurrë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
