Rreshter majore dhe doktore e Gardës Kombëtare të Ukrainës, luftoi dhe mjekoi të plagosurit deri në fund. Ajo kishte arritur të shpëtonte djalin e saj përmes një korridori humanitar.
Olena Kushnir humbi jetën në betejë në Mariupol të dielën e Pashkëve. Ajo ishte një nga njëqind luftëtaret femra që mbetën në ferrin e rrethimit të qytetit port pa u dorëzuar kurrë. Gazetarja ukrainase Tetyana Danylenko i përshkroi ata si “një grup prej njëqind ushtaresh femra të mbetura në Mariupol pa ujë, ushqim dhe garanci për higjienën bazë dhe mbijetesën”.
-Olena luftoi dhe trajtoi të plagosurit deri në fund. Kur beteja në rrugët e qytetit port, qendra e kësaj lufte, ishte bërë më e ashpër, rreshterja Kushnir kishte ndërmarrë hapa për të shpëtuar djalin e tij të vogël përmes një prej korridoreve të pakta dhe të brishta humanitare të Mariupolit. Por më pas ajo u kthye, pavarësisht se tashmë kishte humbur të shoqin në përleshjet e ditëve të para të pushtimit rus.
-“Nuk më vjen keq që jam mjeke, luftëtare, jam ukrainase! Unë bëj detyrën time”, i tha ajo një shoqeje disa ditë para se të vdiste në një bisedë të raportuar nga Mariupol, i cili shpërndau sot dhe një video-apel që rreshterja kishte bërë për të “dridhur Perëndimin”. Në videon, e xhiruar në një strehë sekrete dhe e shënjestruar nga propaganda ruse duke festuar vdekjen e saj në kanalet e saj, Olena shfaqej me uniformë ushtarake dhe kërkonte me këmbëngulje të lejonte evakuimin e Mariupolit “duke i dhënë mundësinë për të sjellë ilaçe për popullatën, për të hequr shumë të plagosur dhe për të lejuar një varrim të denjë për të vdekurit”.
-Olena përshkruan gjithashtu shkatërrimin total të qytetit dhe katastrofën humanitare të atyre që, nën rrethim, nuk kanë më ushqim, ujë apo asnjë mundësi ushqimi: “Në Mariupol ka ende njerëz. Ata janë në bodrume, janë nën tokë, kanë nevojë për gjithçka. Nëse nuk doni të shpëtoni Mariupolin, ju lutemi shpëtoni qytetarët e tij! Ne nuk duam të jemi heronj dhe dëshmorë”.
Në faqen e saj private në Facebook, Kushnir raportoi për luftën që filloi më 24 shkurt. “Jam në ferr por nuk ka problem”. Ndërsa në 10 prill, Olena shkruante “Qyteti im ka vdekur. Gjithmonë dhe përgjithmonë”.
Përgatiti O.T | Burimi Tgcom24 Mediaset
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
