Përgatiti Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor
Shpesh dëgjoj shumë prindër të thonë: “Unë jam shok me fëmijën tim.” Në fund të fundit, a mund të jetë një prind shok me fëmijën e tij? Para së gjithash, le të përcaktojmë se çfarë lloj marrëdhënie ka fëmija juaj me një mik. Me një mik të fëmijërisë ai shprehet shumë ndryshe, shumë herë pa kufij dhe pengesa, gjithashtu një miqësi fëmijërie nuk karakterizohet nga qëndrueshmëria. Një fëmijë do të heqë dorë lehtësisht nga tjetri për të “eksperimentuar” me fëmijë të tjerë me personalitete të ndryshme. Miqtë, veçanërisht në moshat më të reja, nuk drejtojnë, nuk mbrojnë ose kufizojnë njëri-tjetrin. Dhe pyes veten…, a duam të kemi një marrëdhënie të tillë me fëmijën tonë?
A është ky qëndrim i “mikut” nevoja juaj për të qenë afër fëmijës? Apo nevoja juaj që fëmija t’ju besojë dhe të ndajë “gjithçka” me ju? A keni nevojë të keni nën kontroll jetën e fëmijës tuaj? A është nevoja për të shmangur konfliktet dhe për t’u pëlqyer? Nevoja për të pasur vetë një buton shoku? Apo është nevoja juaj të harroni tensionet me partnerin / bashkëshorten ose të mbuloni boshllëqet tuaja emocionale?
Marrëdhënia me fëmijën tuaj nuk është e barabartë, pasi shumë herë si prind është e nevojshme të ushtroni kontroll dhe të merrni vendime në emër të fëmijës. Fëmijët kanë nevojë për kufijë të qartë, rregulla dhe një mjedis të qëndrueshëm ku rolet dhe përgjegjësitë janë të qarta.
Kur prindërit përpiqen të jenë miq me fëmijën e tyre, ata i dërgojnë atij një mesazh të paqartë të ngatërruar.
Nëse fëmija e kupton që prindi i tij është duke hequr dorë nga roli i tij duke pretenduar të jetë një mik i mirë, pa pasur askënd në krye për të vepruar si prind, atëherë fëmija do të vazhdojë të provokojë derisa të dukeni të denjë për rrethanat. Të mos kesh një prind aktiv është ndjenja më e madhe e pasigurisë që një fëmijë mund të ketë.
Fëmija ynë, prindër të dashur, mund të ketë shumë miq, por prindër ka dy. Është mirë të vërejmë këtë nevojë tonën pa ia projektuar fëmijës tonë.
Dhe sigurisht që është e mundur të keni një marrëdhënie afërsie dhe besimi me fëmijën dhe në të njëjtën kohë të siguroni kufijtë që janë të nevojshëm për zhvillimin e tij mendor. Në këtë mënyrë atij i ofrohet mundësia të ndihet i pranuar, por edhe i sigurt përmes kësaj lidhjeje të pazëvendësueshme.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
