Për një kohë të gjatë, shumë njerëz kanë menduar se lumturia është diçka që ndodh vetvetiu, se ajo vjen pasi gjen punën e duhur, personin e duhur apo arrin suksesin financiar që ke ëndërruar. Por me kalimin e kohës, ky iluzion zbehet. Sepse lumturia nuk lidhet gjithmonë me arritjet, fatin apo pasurinë. Ajo shihet më qartë tek njerëzit që, pavarësisht rrethanave, mbeten të qetë, të kënaqur dhe të gjallë në shpirt.
Sekreti i tyre nuk qëndron në ndonjë formulë të fshehtë, por në zakone të vogla e të qëllimshme që ndërtojnë mënyrën se si përjetohet jeta çdo ditë. Lumturia nuk është një shpërblim — është një praktikë. Ja cilat janë disa prej zakoneve që dallojnë njerëzit që e duan vërtet jetën e tyre:
1.Vlerësojnë “mjaftueshëm” në vend të ndjekjes së “më shumë”
Në një botë që nxit vazhdimisht dëshirën për më shumë, njerëzit e lumtur kanë mësuar të ndalen dhe të vlerësojnë atë që kanë. Ata nuk e matin lumturinë me pasuri apo arritje, por me ndjenjën e mirënjohjes për momentet e vogla – një filxhan kafeje në mëngjes, një buzëqeshje të sinqertë, apo dritën që hyn në dhomë. Ata e dinë se lumturia nuk gjendet në destinacion, por në rrugëtim.
2.Rrethohen me njerëz që u japin energji
Lumturia është ngjitëse. Prandaj, njerëzit që e duan jetën e tyre janë të kujdesshëm me rrethin shoqëror. Ata qëndrojnë pranë personave që i frymëzojnë, i inkurajojnë dhe i bëjnë të ndihen të gjallë, dhe shmangin marrëdhëniet që i shterojnë emocionalisht. Për ta, cilësia e lidhjeve është më e rëndësishme se sasia.
3.Praktikojnë vetëdijen në vend të vetëkritikës
Në vend që të gjykojnë veten për çdo ndjenjë apo mendim, njerëzit e lumtur zgjedhin të vëzhgojnë me qetësi botën e tyre të brendshme. Ata e kuptojnë se vetëdija nuk nënkupton shtypje të emocioneve, por pranimin e tyre pa gjykim. Ky qëndrim sjell paqe të brendshme dhe e bën njeriun më të lidhur me vetveten.
4.Lëvizin për t’u ndjerë mirë, jo për t’u dukur më mirë
Për ta, lëvizja nuk është ndëshkim apo detyrim estetik. Është një mënyrë për të rigjallëruar mendjen dhe trupin. Ecja, vrapi, vallëzimi apo ushtrimet e lehta janë forma të vetëkujdesit që i lidhin me frymëmarrjen dhe momentin. Në një trup që lëviz, lumturia gjen terrenin për të lulëzuar.
5.Pranojnë papërsosmërinë
Ata që e duan jetën nuk ndjekin përsosmërinë – as tek vetja, as tek të tjerët. E kuptojnë se jeta është e papërsosur nga natyra, dhe kjo e bën të vërtetë. Gabimet, ndryshimet, dështimet – të gjitha janë pjesë e procesit. Pranimi i tyre sjell një lehtësim të thellë dhe hap rrugën për më shumë paqe.
6.Krijojnë në vend që të konsumojnë
Në vend që ta mbushin kohën me shfletim të pafund e përmbajtje të huaj, njerëzit e lumtur zgjedhin të krijojnë. Ata shkruajnë, gatuajnë, vizatojnë, ndërtojnë ose thjesht japin formë diçkaje që s’ka ekzistuar më parë. Krijimi i jep kuptim ditës dhe e rikujton njeriut se ai është pjesëmarrës aktiv në jetën e tij, jo thjesht vëzhgues.
7.I japin vetes momente heshtjeje
Në një botë të mbushur me zhurmë e shpërqendrim, ata gjejnë paqe në qetësi. Heshtja i ndihmon të dëgjojnë më qartë mendimet, ndjenjat dhe intuitën e tyre. Disa meditojnë, të tjerë ecin pa muzikë apo e nisin ditën pa telefon. Këto çaste qetësie u rikujtojnë se paqja nuk vjen nga jashtë, por nga brenda.
8.Ndihmojnë të tjerët pa pritur asgjë në këmbim
Dhënia për ta nuk është një transaksion, por një mënyrë për t’u lidhur me jetën. Një gjest i vogël mirësie, një fjalë e mirë apo një ndihmë e sinqertë i mbush me kuptim. Njerëzit e lumtur e dinë se kur japin, në të vërtetë marrin më shumë gëzim sesa mund të kërkojnë ndonjëherë.
Në fund të fundit, lumturia nuk është fat apo rastësi. Ajo ndërtohet përmes zgjedhjeve të vogla që përsëriten çdo ditë – për të qenë i pranishëm, për të falënderuar, për të dashur, për të krijuar dhe për të dhënë. Kjo është rruga e njerëzve që e duan jetën e tyre – jo sepse është e përsosur, por sepse e jetojnë me vetëdije, me mirënjohje dhe me zemër të hapur.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
