Sot po flasim për një studim që u prezantua në lidhje me funksionimin e trurit tonë. Tingëllon e pabesueshme, por çdo ditë zbulojmë më shumë rreth këtij organi të jashtëzakonshëm jetësor. Duket se më në fund është gjetur zona e lumturisë dhe se për më tepër ajo mund të stimulohet elektrikisht. Kjo hap një gamë krejtësisht të re të mundësive për trajtimin e sëmundjeve të caktuara.
Në fakt, hulumtimi filloi si një hartë e trurit duke përdorur stimulim elektrik për pacientët me epilepsi. Studiuesit e përfshirë në studim zbuluan aksidentalisht se stimulimi elektrik i korteksit cingulate (një shtrirje e lëndës së bardhë që lidh rajone të ndryshme të trurit) prodhoi një reagim nervor që prodhoi një numër të konsiderueshëm të qeshurash. Në të njëjtën kohë, veprimi në këtë zonë lumturie dukej se shkaktonte një mirëqenie të pabesueshme dhe një ndjenjë të këndshme qetësie.
Studiuesit e dinin tashmë se stimulimi i pjesëve të caktuara të trurit mund të shkaktojë një dëshirë të pakontrollueshme për të qeshur. Por risia e këtij zbulimi është se për herë të parë është identifikuar një zonë specifike e brendshme në të cilën duhet të ndërhyhet. Për më tepër, lajmi i mirë është se ky stimulim mund të reduktojë ndjeshëm ankthin.
Gjuetia për zonën e lumturisë
Ekipi i neuroshkencëtarëve në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit Emory në Atlanta, përgjegjës për këtë zbulim, po kryente kërkime mbi disa pacientë me epilepsi. Studiuesit vendosën elektroda të vogla në tru për të stimuluar elektrikisht zona të caktuara. Qëllimi ishte gjetja e informacionit mbi burimin neuronal të konfiskimeve.
Duke stimuluar tufën e korteksit cingulat të një prej pacientëve të rinj, ky i fundit filloi të qeshte në mënyrë të pakontrolluar. Ai qeshi, i lumtur, i mbështjellë nga një ndjenjë qetësie dhe relaksi. Më pas, mjekët vendosën t’i tregonin pacientit një sërë shprehjesh të fytyrës që varionin nga lumturia në trishtim, duke përfshirë disa neutrale. Epo, ata zbuluan se ai pa fytyra shumë më të lumtura sesa ishin kur i nënshtroheshin stimulimit elektrik. Me pak fjalë, një tregues i qartë se ai gëzonte një gjendje më të mirë shpirtërore.
Niveli i njohjes është matur edhe gjatë stimulimit të kësaj zone lumturie në tru. Pacienti iu nënshtrua testeve të kujtesës, vëmendjes dhe gjuhës. Njohja nuk ndikohet as pozitivisht dhe as negativisht. Me fjalë të tjera, stimulimi elektrik nuk duket se ndërhyn në njohje. Studimi vazhdoi me të njëjtat teste në dy pacientë të tjerë me epilepsi. Këta subjekte treguan të njëjtat përgjigje ndaj stimulimit elektrik të tufës së korteksit cingulat si në pacientin e parë. Tek të gjithë mbizotëronte një reagim gazmor, me të qeshura të qeta e të pakontrolluara.
Arsyeja pse kjo zonë e trurit shkakton një ndjenjë qetësie dhe të qeshura
Tufa e korteksit cingulat ndodhet në pjesën e poshtme të korteksit cerebral dhe përkulet rreth trurit të mesëm. Zona e lumturisë është vendosur në pjesën e sipërme të saj. Kjo zonë ka shumë lidhje që bashkojnë shumicën e zonave të trurit me emocione shumë komplekse. Lënda e bardhë që rrjedh nëpër tufën cingulate lidh disa lobe. Nëse stimulohen, mund të preken rrjetet e tjera që shtrihen në pjesën tjetër të trurit. Prandaj duket të jetë një degë e ndërmjetme midis rajoneve të tjera të trurit.
Jon T. Ëillie, një shkencëtar që ishte pjesë e ekipit kërkimor, e krahason atë me një autostradë me shumë rampa brenda dhe jashtë. Ai gjithashtu beson se mund të ketë akses në rrjete të ndryshme që rregullojnë humorin, ndërveprimin social dhe emocionet. Një fakt që hap mundësi të pafundme në fushën e ndërhyrjes terapeutike për një numër të madh patologjish që prekin trurin e njeriut.
Çfarë nënkupton ky zbulim për të ardhmen?
Ideja kryesore mbi të cilën do të fokusohet kërkimi duke u nisur nga ky zbulim i jashtëzakonshëm duket se është përdorimi i stimulimit elektrik si pjesë e ndërhyrjes në çrregullimet e ankthit, depresionit dhe deri te dhimbjet kronike. Një linjë tjetër kërkimi mund të lidhet me përdorimin e stimulimit elektrik në këtë zonë të lumturisë pasi kontribuon në përvoja më të mira dhe më të këndshme gjatë operacioneve të neurokirurgjisë në të cilat pacientët detyrohen të qëndrojnë zgjuar.
Në çdo rast, do të duhet të pritet përmirësimi i teknologjive pasi ky trajtim do të kërkonte kirurgji invazive, pasi elektrodat do të duhej të vendoseshin direkt në tru, gjë që nënkupton një operacion me rrezik të lartë. Në çdo rast është një zbulim i një rëndësie të jashtëzakonshme që na afron me njohuritë e trurit tonë dhe që ndryshon ndjeshëm horizontin për të ardhmen dhe zhvillimin e të gjitha ndërhyrjeve që kanë të bëjnë me gjendjen mendore.
Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
