Për t’u bërë protagonistët e së ardhmes sonë duhet të zhvillojmë vetëdijen. Çfarë është në të vërtetë vetëdija?
Kudo që të jem – nga Parlamenti Evropian në një Facebook Live – e përsëris vazhdimisht se ne qeniet njerëzore jemi speciet kulmore në këtë planet dhe është e rëndësishme që të kuptojmë rolin tonë në botë.
Ajo që me të vërtetë na dallon është aftësia për të qenë në gjendje të “parafigurojmë” të ardhmen tonë, d.m.th. “i japim formë së pari” në mendjen tonë dhe, për rrjedhojë, ta përcaktojmë atë në realitet.
Prandaj, në këtë moment të shqetësimit të veçantë, ne nuk duhet të marrim veten nga ngjarjet e jashtme, por t’i hipim ato si një kalë i shpejtë, i aftë të na çojë ku të duam.
Për ta bërë këtë, duhet të trajnojmë atë karakteristikë që quhet vetëdije.
Janë pesë cilësi të vetëdijes (ose vetëndërgjegjësimit) që na lejojnë të zgjohemi nga tortura e rutinës sonë, por së pari do të doja të shtjelloja pse është e rëndësishme (ju kujtoj se jam themeluesi i Shkollës Ndërkombëtare i Vetëndërgjegjësimit).
Ky moment i veçantë historik na jep mundësinë të flasim qartë me veten tonë, duke na thënë se çfarë është me të vërtetë e rëndësishme për ne dhe çfarë duam me të vërtetë.
E di që shumë njerëz ndihen të shqetësuar kur përballen me këto pyetje, deri në një formë frike, paralize dhe palëvizshmërie, ndaj shmangin përballjen me to.
Megjithatë, palëvizshmëria nuk na lejon të jetojmë jetën që kemi lindur për të jetuar, atë që vërtet e meritojmë dhe që mund të mishërojmë çdo ditë, duke e parë veten plotësisht protagonistë.
Pra, ky është rasti i duhur për t’u bërë protagonistë të së ardhmes sonë dhe për ta shkruar ashtu siç do të donim të ndodhte. Për ta bërë këtë, ne duhet të zhvillojmë vetëdijen.
Tani, le të shohim shkurtimisht pesë elementët e ndërgjegjes.
1.Qëndroni me veten – Elementi i parë është të shmang frikën dhe të qëndroj me veten time, domethënë me ato pyetje ekzistenciale që mund të ndryshojnë historinë time:
Çfarë është me të vërtetë e rëndësishme për mua?
Çfarë dua vërtet?
Si do të ndihem kur ta marr?
Çfarë do të ketë ndryshuar në historinë time?
Kush do të jetë i lumtur për këtë?
Për t’iu përgjigjur pyetjeve, më duhet së pari të hyj në botën e brendshme të dialogut tim të ndërgjegjshëm dhe, pasi të shikoj historinë time të kaluar, t’i tregoj vetes se cilat ishin momentet kur u ndjeva vërtet ajo që doja të isha.
Arti i nënvizimit është ai që na lejon të njohim avantazhin kur e kemi arritur atë: nëse nuk e kemi shpallur fillimisht suksesin tonë, edhe kur e kemi arritur atë, nuk do ta njohim atë.
Prandaj, hapi i parë është: Unë qëndroj me veten pa ikur dhe ringjall momentet e historisë sime në të cilat u ndjeva si fitues, në të cilat ndjeva atë që do të doja të shprehja çdo ditë për veten time dhe për botën rreth meje, jam unë më i mirë se unë që i jep kuptim përditshmërisë sime.
2.Menaxhoni emocionet – Duke qëndruar me veten dhe me pyetjen “Çfarë është me të vërtetë e rëndësishme për mua?”, unë zbuloj se çfarë dua vërtet: dua të jem sunduesi i jetës sime.
Për të qenë i tillë, unë duhet të kem kontroll absolut mbi veten time, d.m.th. duhet të mësoj të ndeshem me emocione negative – të tilla si intoleranca, dhuna dhe turpi – të cilat në disa situata më shkaktojnë dhe më pushtojnë me forcë në rritje dhe t’i ndalojnë ato që në fillim . në atë vend të brendshëm ku nuk mund të gjejnë ushqim, prandaj nuk rriten e as forcohen.
3.Orientoni veten – Kur gjithçka të rihapet dhe të kthehet ajo që ne imagjinojmë se është normale, do të më duhet të jem fort i motivuar dhe gati për ndërveprim dinamik, fleksibël, të gjallë dhe mbi të gjitha të orientuar.
Për t’u orientuar dhe motivuar, duhet të qëndroj me arsyen time reale, arsyen e vërtetë që më shtyn të bëj gjëra, madje edhe ato që duhet të bëj për shkak të rolit dhe përgjegjësisë sime.
4.Kuptoni marrëdhënien – Duhet të kuptoj që lumturia ime është marrëdhënia, aftësia ime është marrëdhënia, e gjithë jeta ime është marrëdhënie. Ky kuptim më lejon t’ua delegoj (pjesërisht) të tjerëve përfundimin e përgjigjes sime ndaj jetës, në fakt ajo nuk do të jetë kurrë plotësisht e plotë nëse nuk e lë tjetrin të marrë pjesë në të.
Bota përbëhet nga mundësi dhe vështirësi.
Ashtu siç e përgatita veten për vështirësi në momentin e bollëkut, kur më arrin vështirësia, duhet të frekuentoj shpresën, sepse vetëm një shpresë e caktuar më lejon të shikoj përtej, drejt së ardhmes që tashmë po shkruaj me imagjinatën time, përmes aftësisë unike për të përdorur mendjen time abstrakte për ta ndarë veten nga hapësira dhe koha dhe për ta projektuar veten më tej në jetë, duke pohuar menjëherë se atëherë do të jem më i mirë se sa po mësoj të shoqërohem.
5.Zhvilloni aftësitë sociale – Të tjerët, që i kam zbuluar më shumë se kurrë si të rëndësishëm, do të jenë ekipi im, ata që bashkë me mua do t’i japin jetë rishkrimit të historisë sime.
Përfundime mbi vetëdijen
Në përmbledhje, 5 cilësitë e Vetëndërgjegjësimit janë:
1.Qëndroni me veten dhe me pyetje ekzistenciale
2.Menaxhoni emocionet
3.Orientoni veten dhe motivoni veten
4.Kuptoni marrëdhënien
5.Zhvilloni aftësi sociale
Ne kemi një të ardhme thjesht sepse ne jemi kjo e ardhme, ne jemi ata që mund ta mendojmë atë, mund ta ushqejmë atë, mund ta bëjmë atë të rritet. Ne jemi ata që mund ta mishërojmë duke i dhënë thellësi, realitet.
Dua të falënderoj të gjithë ata që në këtë moment të historisë sonë po përpiqen të ndërgjegjësohen dhe dua t’u them: ne këmbëngulim.
*Patrizio Paoletti, mentor, influencer i Zhvillimit Personal
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
