Kur polenet qarkullojnë më shumë në ajër dhe fryhen nga era, shkalla e infektimit me virusin Sars-CoV-2, shkaku i Covid-19, gjithashtu priret të rritet. Ky është përfundimi i një studimi ndërkombëtar të botuar në revistën e Akademisë Kombëtare të Shkencave Amerikane (PNAS), koordinuar nga shkencëtarë gjermanë nga TUM (Universiteti Teknik) i Mynihut dhe Helmholtz Zentrum i kryeqytetit Bavarez.
Ky informacion është i mjaftueshëm për të kuptuar se sa e rëndësishme është, në këtë periudhë të teshtimave, syve të skuqur, dermatitit dhe simptomave të ngjashme, të vendosni maska që filtrojnë më mirë ajrin që thithim. Këshilla është e vlefshme për të gjithë, por veçanërisht për fëmijët.
Fytyrat e shumta të alergjisë
Alergjia është një fenomen shumë i zakonshëm midis fëmijëve dhe duhet pasur kujdes që të mos merren parasysh simptomat e frymëmarrjes, veçanërisht në prani të një alergjeni, si një sinjal alarmi për Covid-19. Studimet e fundit, duke marrë parasysh shumë manifestime që mund të karakterizojnë alergjinë, thonë se, përballë një përhapjeje të madhe të sëmundjes, tek fëmijët është veçanërisht lëkura ajo që preket.
“Tek fëmijët nën moshën 14 vjeç arrijmë përqindje që variojnë nga 30 në 40% – kujton Gianluigi Marseglia, Drejtor i Klinikës Pediatrike të Universitetit të Pavia dhe President i SIAIP. Kjo do të thotë se jemi përballur me një numër të madh sëmundjesh pasi sëmundjet alergjike kanë një shprehje klinike shumë të larmishme. Për shembull, tek fëmijët simptomat prekin kryesisht lëkurën: manifestimi i parë i një reagimi të ndryshuar të sistemit imunitar ndaj substancave të huaja është në të vërtetë dermatiti atopik, një sëmundje që shprehet veçanërisht në vitet e para të jetës. Me kalimin e viteve, manifestime të tjera bëhen më të dukshme, veçanërisht duke prekur sistemin e frymëmarrjes, të tilla si riniti alergjik dhe astma”.
Në çdo rast gjëja e rëndësishme, është që të mbani mend se alergjia nuk është një fenomen për t’u nënvlerësuar, pasi ajo mund të mbahet gjatë gjithë jetës me shfaqje të ndryshme klinike, edhe nëse nuk është e mundur të parashikohet ekspresiviteti i saj klinik, d.m.th ashpërsia e simptomave që mund të përcaktojë patologjia. Ajo që është shqetësuese, është rritja e vazhdueshme e rasteve.
“Ne duhet të marrim parasysh disa faktorë: i pari përfaqësohet nga predispozicioni gjenetik, i cili modulohet nga mjedisi. Me fjalë të tjera – vazhdon Marseglia – nëse një individ i predispozuar gjenetikisht jeton në një mjedis në të cilin kontakti me substanca të huaja potencialisht të afta të shkaktojnë alergji është i ulët, rreziku që këto substanca të ndikojnë në gjenetikë është shumë i ulët. Nëse, nga ana tjetër, kontakti me substancat që favorizojnë zhvillimin e alergjive është i lartë, rreziku rritet”.
“Kur flasim për këto substanca të huaja nuk u referohemi ekskluzivisht alergjenëve, por situatave që modulojnë indirekt predispozicionin gjenetik, siç është ndotja e mjedisit. Marrëdhënia midis gjenetikës dhe mjedisit është shumë e rëndësishme dhe shpjegon pse epidemia e sëmundjeve alergjike nuk ka të njëjtin ndikim në pjesë të ndryshme të botës. Kështu, nëse në vendet perëndimore gjenden rreth 50% e alergjikëve nën moshën 14 vjeç, në zona të tjera, për shembull në Afrikë, përqindjet janë shumë më të ulëta”.
Trajtimi? Përshtatja
Nëse për simptomat më të lehta, në marrëveshje me pediatrin, është gjithashtu e mundur të mendoni për trajtime të synuara mbi çrregullimin, në format më serioze është e nevojshme të gjeni përgjigje të synuara rast pas rasti.
“Falë hulumtimeve themelore ne po përpiqemi të kuptojmë se si mjedisi arrin të modulojë gjenetikën – përfundon eksperti. Kuptimi i mekanizmave molekularë që qëndrojnë në themel të manifestimeve alergjike është duke mundësuar zhvillimin e barnave inteligjente që synojnë saktësisht mekanizmin që shkakton reaksionin alergjik. Kjo është një ndërhyrje që është pjesë e mjekësisë precize: sot, për shembull, kemi antitrupa inteligjentë monoklonalë me të cilët jemi në gjendje të trajtojmë sëmundje alergjike shumë të rënda, të tilla si forma të rënda të astmës ose dermatitit atopik, madje edhe tek fëmijët. Një linjë e dytë e hulumtimit synon të identifikojë faktorët që mund të na lejojnë të identifikojmë subjektet e hershme me rrezik potencial të zhvillimit të formave të rënda, në të cilat ne mund të vendosim parandalimin mjedisor, ushqimor ose farmakologjik për të parandaluar që këta individë të hasin forma më të rënda të qëndrueshme”.
Burimi / https://dilei.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
