Ka njerëz që nuk kalojnë pa u vënë re; pamja dhe mënyra e të veshurit kanë pak rëndësi. Pamja nuk është faktori real që i dallon. Është shumë më tepër: karizma. Epo, po, ka njerëz që kur hyjnë në një dhomë arrijnë të krijojnë një atmosferë vetë. Njerëzit që arrijnë të na motivojnë, na bëjnë të ndihemi të veçantë dhe na udhëheqin. Këshillat e tyre janë të paçmueshme, mendimi i tyre kërkohet dhe vlerësohet gjithmonë.
Karizma… fuqia e lindur për të ndikuar tek të tjerët
Çfarë i bën njerëzit karizmatikë kaq tërheqës? Cili është përbërësi sekret që i lejon ata të tërheqin vëmendjen dhe admirimin e të tjerëve? Termi rrjedh nga greqishtja “charis” (hir) dhe është përdorur nga të krishterët e parë me kuptimin “dhuratë hyjnore”. Karizma personale është një plejadë e aftësive emocionale personale dhe sociale, të cilat në mënyrë të sofistikuar ju lejojnë të tërhiqni dhe të ndikoni tek njerëzit e tjerë në një nivel të thellë emocional, të komunikoni në mënyrë efektive me ta dhe të krijoni lidhje të forta ndërpersonale.
Faktorët që kufizojnë karizmën tuaj
Nëse vëreni se njerëzit nuk tërhiqen natyrshëm nga ju dhe nuk ndiheni të pëlqyer, atëherë shanset janë që të keni të paktën një nga këto blloqe që ju kufizojnë të shprehni karizmën tuaj:
krenaria: askush nuk dëshiron të ndjekë një person ose udhëheqës që mendon se është më i mirë se kushdo tjetër;
pesimizëm: nëse shihni gjithmonë anët negative dhe pengesat e pakapërcyeshme rreth rezultateve të shkëlqyera ose qëllimeve që i keni vendosur vetes, ju keni gjetur mënyrën më të mirë për t’i bërë njerëzit e tjerë t’ju shmangin dhe të mos ju dëgjojnë;
pasiguri: ata që ju dëgjojnë duan t’ju shohin të sigurt në zgjedhjet tuaja dhe të vendosur në atë që bëni, ata nuk duan të merren me ata që janë gjithmonë në mëshirën e pasigurisë;
humor i keq: njerëzve nuk u pëlqen të ndjekin një të çmendur ose një person nga i cili nuk dinë çfarë të presin;
perfeksionizmi: njerëzit respektojnë dëshirën për përsosmëri, por kanë frikë nga pritjet krejtësisht jorealiste;
cinizëm: nëse doni të jeni një person karizmatik, do të jetë kundërproduktive të shfaqeni të dekurajuar duke u ankuar për situatën tuaj ose ndonjë gjë tjetër, bashkëbiseduesit tuaj do t’ju largojnë për të mos “infektuar” nga qenia juaj cinike.
8 karakteristikat e njerëzve karizmatikë
Karizma, ose aftësia për t’u dëgjuar, është diçka që ne të gjithë potencialisht e kemi. Nuk ka persona që janë “puthur” nga Fati dhe të tjerë, përballë të cilëve Zonja Fat ka reaguar duke u larguar. Karizma rrjedh vetëm nga vetvetja, nga burimet e veta dhe mbi të gjitha nga mënyra se si njeriu zgjedh t’i shprehë dhe t’i zhvillojë ato. Në fakt, ajo që bën vërtet ndryshimin dhe e dallon një person karizmatik nga një person i zakonshëm është se i pari ka zgjedhur të stërvit dhe zhvillojë karizmën e tij, duke e forcuar atë përmes ushtrimeve të vazhdueshme dhe të vazhdueshme.
Por cilat janë talentet, aftësitë dhe kompetencat që kombinohen për të formuar karizmën? I pari dhe themelor është padyshim “vizioni”. Mundohuni të mendoni se çfarë do të thotë të jesh magnetik si Elon Musk ose i aftë për të frymëzuar si Martin Luther King ose të jesh ironik dhe provokues si Ellen DeGeneres. Me pak fjalë, çdo figurë që ka ndikim në botë e ka në funksion të karizmës që u transmeton të tjerëve.
Karizma përkufizohet si një fuqi pothuajse magjike që disa njerëz kanë për të ndikuar tek të tjerët, për të tërhequr vëmendjen, për të gjeneruar admirim dhe për të ngjallur besim. Por a është vërtet kështu? Është një tipar i lindur që e kanë vetëm disa. Në fakt jo. Ndryshe nga besimi popullor, karizma është një grup sjelljesh të mësuara dhe nuk ka njerëz që lindin karizmatik. Ja se si të përmirësojmë (ose të ringjallim) aftësinë tonë për të bindur, tërhequr dhe bindur të tjerët.
1.Nuk flasin për të metat e të tjerëve…
Shumë pëlqejnë të dëgjojnë pak thashetheme. Problemi është se ne nuk na pëlqen domosdoshmërisht ajo që dëgjojmë dhe nuk i respektojmë ata që hapin gojën lirisht ndaj të tjerëve. Mos bëni thashetheme për dikë në mungesë. Nëse e bëni këtë, njerëzit përreth jush pyesin veten nëse edhe ju qeshni me ta ndonjëherë.
2.Kanë qëndrim korrekt
Për të rritur nivelin e karizmës tuaj, është e rëndësishme të mbani mend një nuancë kaq të rëndësishme si gjuha e trupit. Cili është pozicioni i trupit tuaj, duart, çfarë shprehjesh të fytyrës keni, cilat gjeste përdorni gjatë një bisede – e gjithë kjo ndikon te bashkëbiseduesi dhe në mënyrë delikate, në një nivel nënndërgjegjeshëm, ndikon tek ai. Dhe edhe nëse vetëdija e bashkëbiseduesit nuk e kupton se keni dyshime në vetvete ose jeni nervoz, mendja nënndërgjegjeshëm nuk do ta lërë këtë sinjal të padëgjuar.
Edhe këtu ka një lajm të mirë! Nëse keni gjuhën e trupit dhe merrni një qëndrim të relaksuar, buzëqeshni, atëherë gjithçka fillon të funksionojë në drejtim të kundërt, domethënë ata fillojnë t’ju pranojnë dhe të hapen para jush.
3.Janë gjithmonë të buzëqeshur
A jemi të tërhequr nga kërpudhat apo njerëzit që urthin gjithmonë? Absolutisht jo! Thjesht duam t’i lëmë të qetë, nga frika se mos na sulmojnë. Përvetësoni një shprehje të mirë, zgjeroni sytë për të treguar hapjen tuaj ndaj të tjerëve dhe mbi të gjitha… buzëqeshni!
4.Janë misteriozë
Karizma është një pjesë e juaja që u shpëton të tjerëve. Mundohuni të mos e zbuloni plotësisht veten: mos e tregoni jetën tuaj larg e larg, mos jini gjithmonë në dispozicion për ftesa, mos e teproni me shakatë vetëm për ta bërë gjithmonë të qeshë bashkëbiseduesin tuaj… Mësoni të bëni pak të dëshiruar. dhe gjithmonë lini një atmosferë misteri që rrethon jetën tuaj private. Duhet të ngjallni kureshtjen e të tjerëve, t’i bëni ata të duan të zbulojnë gjithnjë e më shumë detaje rreth jush.
5.Veprojnë si udhëheqës
Propozoni ide të reja, të pazakonta dhe mbi të gjitha që nxisin socializimin. Një piknik nate në një park të mbyllur për publikun, një koncert i muzikës klasike në ambient të hapur në një vend magjik, një drekë me tematikë… por kujdes mos e teproni, mos i organizoni shumë shpesh, për të mos u lodhur vetë dhe të tjerët.
6.Dinë të trajtojnë të gjitha llojet e emocioneve
Një hap i rëndësishëm në zhvillimin e karizmës është hapja e ndjenjave. Shumica e njerëzve janë mësuar të shtypin ndjenjat e tyre dhe të fshehin emocionet e tyre. Është koha për të ndaluar: nëse diçka ju bën të qeshni, atëherë qeshni, mos e shtypni të qeshurën tuaj, por nëse nuk ju pëlqen diçka, atëherë nuk ka nevojë të vishni një fytyrë të zbrazët. Mësoni të jetoni dhe të tregoni emocionet tuaja.
Sigurisht, kjo nuk do të thotë që ju duhet të sulmoni njerëzit. Është e rëndësishme të mbani mend se një person vërtet karizmatik ruan vetëkontrollin dhe nuk i derdh emocionet e tij mbi të tjerët.
7.Nuk njohin dështime, vetëm reagime
Ky besim është thjesht mënyra më funksionale për të konceptuar “dështimin”. Kur “dështoni” në diçka, ajo që ndodh është se thjesht nuk arrini rezultatin që dëshironit. Në vend të kësaj, ju merrni një rezultat të ndryshëm. Në thelb, ju merrni informacion se ajo që keni bërë nuk funksionoi dhe se duhet të provoni diçka ndryshe.
Dështimi është thjesht një reagim që mund t’ju ndihmojë të bëni më mirë, dhe sa herë që dështoni në diçka, është një mundësi e rrallë dhe e paprecedentë për të mësuar diçka të re.
8.Trajtojnë çdo person “nga 10”
Njerëzit e duan një lider ose një person që i bën ata të ndihen mirë me veten e tyre. Nëse vlerësoni njerëzit e tjerë dhe u tregoni atyre se dëshironi t’i ndihmoni ata të arrijnë potencialin e tyre, ata do t’ju tregojnë respekt dhe mirënjohje.
KUJTO…
Perceptimi luan një rol të madh: nuk është aq e rëndësishme se kush jeni, më e rëndësishme është se si ju imagjinojnë njerëzit përreth jush. Benjamin Disraeli, shkrimtar dhe burrë shteti anglez, tha: “Njeriu nuk është krijesë e rrethanave; rrethanat janë krijesa të njeriut”. Kjo është arsyeja pse, nëse punoni shumë për veten tuaj, mund të arrini rezultate të mahnitshme në ngritjen e nivelit të karizmës tuaj. Mbani mend gjithmonë veçantinë tuaj… sepse secili prej nesh është. Të gjithë janë një qenie e veçantë me një shkëndijë të ndritshme brenda tyre, si një perlë, që vetëm pret të zbulohet dhe të pasurojë thellësisht jetën tuaj.
* Ana Maria Sepe, psikologe
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
