Nuk është e lehtë që të kemi një marrëdhënie që funksionon më së miri, por mjafton të dimë se si të respektojmë disa rregulla të thjeshta për të pasur një dashuri të përsosur…
Dashuria, ju e dini, kalon nëpër shumë faza dhe sidomos kur marrëdhënia është e gjatë, jo gjithçka është trëndafila dhe lule ose, ashtu siç ndoshta në fillim të historisë sonë e kishim imagjinuar. Sidoqoftë, që të kesh një marrëdhënie paqësore dhe intensive me partnerin mjafton që të kesh parime të qarta dhe të përpiqesh t’i respektosh ato sa më shumë që të jetë e mundur.
“Nuk është ashtu si kam menduar”: kush e di sa herë kemi menduar për këtë. Megjithatë, në një inspektim më të ngushtë, ekziston: njerëzit në fakt e zbulojnë veten pak dhe gjejnë një mënyrë për të qenë së bashku, që është e mirë për të dyja, është shumë e qartë. Pranimi, respekti, fleksibiliteti janë disa nga përbërësit e domosdoshëm për një marrëdhënie që zgjat me kalimin e kohës dhe që na garanton të kapërcejmë së bashku vështirësitë e pashmangshme, pa harruar se në bazën duhet të ketë një ndjenjë të fortë dhe të padiskutueshme dhe një mirëkuptim të përsosur në shtrat.
Më pëlqen kështu: kur një marrëdhënie është në fillimet e saj ne na pëlqen çdo gjë. Por kur fluturat ndalojnë të rrahin krahët e tyre në stomak dhe zjarri i pasionit ndjek qetësinë e një marrëdhënieje të konsoliduar, disa gjëra bëhen të padurueshme për ne. Por pranimi i tjetrit është thelbësor: përpjekja për të ndryshuar njerëzit është një biznes i humbur, i cili gjithashtu do të shkaktonte vuajtje dhe mërzi. Më mirë të pranoni dhe të pranoheni për atë që jeni: pas të gjithave, është pikërisht ai person që ne u dashuruam me të mirat dhe defektet e tij. Gjetja e një kompromisi është më e mira që mund të bëjmë për të na dhënë qetësi dhe paqe; për pjesën tjetër ne përpiqemi të rrisim atë që vlerësojmë më shumë dhe të lirojmë atë që nuk na pëlqen.
Komunikimi: këtu është një propozim që nuk duhet të shkaktojë një ngrirje të akullt më mbrapa, as të shkaktojë një sulm paniku vetëm për të dëgjuar shprehjen e saj. Biseda, komunikimi, diskutimi është absolutisht thelbësor për një çift. Të flasësh hapur, të thuash se çfarë ndjen dhe çfarë mendon, për të ndarë pritjet, ëndrrat dhe hutimet janë shumë të rëndësishme, sepse të pavërtetat dhe heshtja janë re të fshehura plot me tensione. Nuk ka asgjë më të keqe se sa ta mbyllni ditën të zemëruar, ku secili fle në anën e tij pa shkëmbyer qoftë edhe një përqafim. Kurrë mos hiqni dorë nga marrëdhëniet para gjumit, seksi mbetet një pajtues i çmuar dhe një ilaç natyral kundër ankthit dhe stresit.
Besimi: besimi është një ndjenjë e çmuar për çiftin dhe familjen. Dhënia e besimit të tjerëve do të thotë të besosh në besnikërinë e tij, në drejtësinë dhe jeni të vetëdijshëm se asgjë nuk mund të na dëmtojë. Të kemi dyshime, të ushqejmë xhelozitë e motivuara, të krijojmë tension dhe pakënaqësi, të na pengojë që të gëzojmë plotësisht marrëdhënien tonë dhe të jemi mirë së bashku. Është e qartë se nëse besnikëria humbet, marrëdhënia e besimit çahet në mënyrë të rrezikshme dhe hap një plagë që ndonjëherë nuk mund të shërohet më. Tradhtia lëndon, shkatërron, shkakton pakënaqësi dhe dhimbje në një marrëdhënie. Tentimi për të rifituar besimin pas një marrëdhënieje kurorëshkelur është një ndërmarrje shumë e vështirë: vlen të peshojmë mirë veprimet tona, sepse pasojat mund të jenë shumë të rënda. Më mirë të parandalojmë, se sa të kurojmë.
Më fal, isha e gabuar: ngri dorën dhe merr guximin për ta pranuar! “Ne”, nuk mund të jetë shumë, por një gjë është e sigurt: kjo është një frazë që menjëherë ka efektin e shkurtimit të distancës mes partnerëve. Duke pasur parasysh se askush nuk është i përsosur, duke bërë gabime është padyshim një e drejtë për të gjithë. Por në qoftë se bërja e gabimeve është njerëzore, falja është në të vërtetë shumë më e vështirë dhe e komplikuar. Ndonjëherë krenaria është më e madhe se çdo gjë, ndoshta ndjehemi të lënduar ose ofenduar dhe kemi frikë se pendimi ose pranimi i një gabimi nuk janë autentike deri në fund. Por falja është shumë e rëndësishme në një marrëdhënie, sepse ajo është pjesë e rritjes së brendshme të të dyve. Pretendimi për të falur nga frika e të qenit vetëm është absolutisht i padëmshëm: ju duhet të keni forcën për të qenë në gjendje për të thënë lamtumirë kur situata përkeqësohet dhe nuk mund ta mbështesni atë. Para së gjithash, duhet të kemi mirëqenien tonë emocionale në mënyrë që çifti të jetë i balancuar dhe të kënaqë nevojat emocionale. Më mirë vetëm se në shoqëri të keqe?
Përgatiti: Brikela Daci | Burimi / http://www.tgcom24.mediaset.it
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
