Të kesh ndjenja të pakënaqësisë është e natyrshme për qeniet njerëzore. Në një kohë ose në një tjetër, të gjithë kemi ndier pakënaqësi, por kur e ndiejmë këtë ndjenjë, nuk duhet ta lejojmë atë të nxehet brenda nesh, si një shigjetë e helmuar në zemër. E vetmja gjë që mund të bëjë është të na lëndojë, duke na shkaktuar më shumë dhimbje se çfarëdo qoftë ajo që fillimisht na bëri të ndiejmë pakënaqësi.
Të gjithë jemi përgjegjës për lumturinë tonë dhe të gjithë kemi të drejtë të jemi të lumtur. Megjithatë, lumturia është një vendim personal. Secili person vendos nëse ai ose ajo dëshiron të jetojë një jetë të mbushur me ndjenja negative, si pakënaqësia, ose nëse ai ose ajo është i kënaqur të heqë dorë nga ato ndjenja, të cilat na shndërrojnë në një qepë, të mbështjellë me shtresa të pashëndetshme që na pengojnë të shohim atë që është brenda.
Pakënaqësia është një ndjenjë që në fakt mund të na sjellë dobi kur ndihet në doza të vogla dhe të arsyeshme. Për shembull, mund të na pengojë të kthehemi tek besimi i dikujt që na ka tradhtuar. Por, nëse inatin e bëjmë aleatin tonë dhe e lejojmë atë të kontrollojë personalitetin tonë, ne i krijojmë vetes një problem që nuk e kishim më parë, një problem që nuk ka shpesh zgjidhje të lehtë. Nëse ndiejmë pakënaqësi, gjëja e parë që duhet të bëjmë është ta përballojmë atë në mënyrë të arsyeshme dhe ta mendojmë atë si një kundërshtar. Nuk është miku ynë dhe ne nuk duam të jetë.
Si vepron një person i zemëruar?
Njerëzit e zemëruar janë të dallueshëm sepse shfaqin disa nga karakteristikat e mëposhtme:
-Emocioni i tyre kryesor është tërbimi për shkak të dhimbjes që ata ndjejnë dhe mendojnë, por nuk e shprehin.
-Ata nuk duan të flasin për ose me personin që i shkakton ata të ndiejnë pakënaqësi.
-Nëse ata ndërveprojnë me atë person, ata shpesh do të flasin me të në mënyrë të thatë dhe/ose të vrazhdë.
-Ata nuk bëjnë kontakt me sy me ata që i bëjnë të ndihen të pakënaqur.
-Ata shpërfillin në mënyrë sistematike çdo ide apo sugjerim që u bëhet nga ata që kanë inat, edhe nëse thellë e dinë se është mirë. Në këtë mënyrë, ata preferojnë të paguajnë çmimin e mosmarrjes së këshillave në mënyrë që të mos pranojnë se personi tjetër ka të drejtë. Nga ana tjetër, ata do të flasin me atë person nga nevoja, por në mënyrë të prerë dhe të drejtpërdrejtë.
-Ata e shfaqin pakënaqësinë e tyre në komunikimin e tyre joverbal. Sistemi nervor aktivizohet në të njëjtën mënyrë siç do të ishte kur përballeni me rrezikun: luftoni ose ikni.
-Ata marrin shënime mendore për të gjitha situatat në të cilat ndihen të fyer ose të ofenduar, duke filluar që nga momenti i parë në të cilin ndjenë dhimbjen fillestare të pakënaqësisë. Ato situata janë armët e tyre kur heshtja e tensionuar bëhet një betejë e shpallur.
Si ndikon në shëndetin tuaj të qenit i inatosur?
Fjala pakënaqësi vjen nga fjala latine për “i prishur”. Kjo do të thotë, diçka e prishur mund të jetë ose mund të sjellë me vete vetëm negativitet. Prandaj, njerëzit që ushqejnë pakënaqësi prodhojnë vetëm më shumë dhimbje për veten e tyre, sesa dhimbje për të tjerët.
Fizikisht, kjo dhimbje emocionale shkakton rritje të presionit të gjakut dhe rrahjeve të zemrës, duke prodhuar stres dhe ankth. Stresi dhe ankthi vijnë dorë për dore me simptoma të tjera si ndjesia e të fikëtit, tensioni muskulor dhe ndjesia e mbytjes, ndër të tjera.
Një spirale e vërtetë në rënie është si rrota në kafazin e miut; nuk na çon askund. Prandaj, ne duhet të mësojmë të menaxhojmë emocionet tona, duke përdorur “inteligjencën tonë emocionale” dhe duke e çliruar veten nga ndjenjat e dhimbshme. Ne duhet ta bëjmë këtë për shëndetin e trupit dhe mendjes sonë. Ne duhet të heqim armaturën e rëndë të negativitetit që na shkakton vetëm dëm dhe pakënaqësi të panevojshme.
Si mund t’i kapërcejmë ndjenjat e pakënaqësisë?
-Së pari, bëhuni të vetëdijshëm për faktin se ne ndjejmë pakënaqësi. Nëse nuk mund ta pranojmë se kemi një problem, nuk mund ta kapërcejmë kurrë.
-Mësoni të shprehim emocionet tona dhe flisni për atë që na shqetëson me ata njerëz ndaj të cilëve drejtohet pakënaqësia jonë.
-Mësoni të falni. Kujdes, sepse të gjithë bëjmë gabime. Të gjithë duhet të mësojmë të jemi më të butë dhe më të kuptueshëm me të tjerët dhe me veten.
-Mësoni të mendoni pozitivisht. Po, nuk është e lehtë dhe kërkon pak punë, por është punë pasuruese. Nëse fillojmë të ndryshojmë mënyrën tonë të të menduarit dhe fillojmë t’i shohim gjërat në një mënyrë tjetër, do ta vërejmë atë në mendjen dhe shëndetin tonë. Nëse i marrim gjërat me qetësi dhe fillojmë të shqetësohemi më pak për gjithçka, ndërsa i lëmë ngjarjet dhe çështjet të marrin rrjedhën e tyre të natyrshme, gjithçka do të jetë më mirë.
-Asnjë nga këto hapa nuk është i lehtë për t’u ndërmarrë, por me pak përpjekje, ne të gjithë mund të ndihmojmë veten dhe të çlirojmë veten nga ndjenjat negative si pakënaqësia. Duke përdorur inteligjencën emocionale, ne mund të qeshim, të dëgjojmë dhe të fillojmë të ndryshojmë, pak nga pak. Shumicën e kohës, të duash do të thotë që mund ta bësh.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
