Kjo shëmbëlltyrë budiste na paralajmëron për prirjen tonë për t’u kapur pas gjërave dhe situatave, duke humbur jetën, duke u përpjekur për të mbrojtur atë që kemi arritur, ose thjesht duke nxitur frikë që na pengon për të zbuluar se çfarë është në anën tjetër. Gjithashtu na paralajmëron se në faza të caktuara të jetës, ajo që ishte e dobishme nuk është më kështu, dhe kjo është pjesë e ndryshimit dhe rritjes.
Historia me trapin-(Mjet i thjeshtë lundrimi, i ndërtuar zakonisht me trungje të lehtë ose me dy lundra të vogla)
Për të jetuar mirë, është e domosdoshme të lëmë pas atë që nuk na bën të lumtur. Për të shpjeguar rëndësinë e ushtrimit të shkëputjes nga njerëzit dhe gjërat, Buda tregon këtë histori.
“Supozoni, tha ai, se një njeri po përballet me një lumë të madh dhe duhet ta kalojë për të shkuar në bregun tjetër, por nuk ka një anije për ta bërë atë, çfarë do të bëjë ai? Pret disa pemë, i lidh ato dhe krijon një trap. Pra, ai ulet në trap dhe duke përdorur duart ose duke ndihmuar veten me një shkop lëviz për të kaluar lumin. Pasi të arrijë në anën tjetër, çfarë bën? Braktis trapin, sepse nuk ka nevojë për të.
Ajo që ai kurrë nuk do të bënte, duke menduar se sa i dobishëm kishte qenë për të, është ta vendosë mbi shpatullat e tij dhe të vazhdojë udhëtimin me të në shpinë. Në të njëjtën mënyrë, mësimet e mia janë vetëm një mjet për të arritur një fund, janë një trap që do t’ju transportojë në bregun tjetër. Ata nuk janë një qëllim në vetvete, por një mjet për të arritur iluminizmin”.
Kjo është historia që Gautama Buda u tha ithtarëve të tij për t’u shpjeguar atyre rëndësinë e ushtrimit të shkëputjes dhe mosmbushjes nga gjërat përvojat apo marrëdhëniet.
Ju jeni i vetmi person përgjegjës për krijimin e jetës suaj. Vetëm ju mund të krijoni jetën e ëndrrave tuaja.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
