Unë i dua njerëzit që janë të gatshëm të ofrojnë, që janë të gatshëm e që buzëqeshin sinqerisht. Unë i dua ata, natyrishëm, pa menduar për thjeshtësinë dhe mirësinë e tyre. Përmes pjesëmarrjes së tyre praktike në strukturat e solidaritetit, e bëjnë botën tonë më të mirë, por ata gjithashtu shërojnë shpirtin e tyre, e mbrojnë atë, e lartësojnë atë dhe e ndihmojnë atë të evoluojë.
Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor, Gjykata e Rrethit Vlore, Terapiste EMDR 1
Falë tyre, çdo ditë e jona është pak më e mirë dhe kjo është e paçmueshme. Sidoqoftë, duhet të pranojmë që një pjesë e madhe e shoqërisë mbetet jashtë sferës së solidaritetit. Problemet personale që të gjithë i përjetojnë na bëjnë kaq të lodhur sa e bën të vështirë të dëgjojmë zërin e brendshëm që na thotë të mos shpenzojmë kohë dhe të bëjmë diçka sa më mirë që mundemi për shoqërinë në të cilën jetojmë.
Thonë se mirësia është investimi i vetëm që nuk dështon kurrë. Kjo do të thotë, nëse mbillni rrugën e jetës tuaj me vepra të mira, ato, në një farë mënyre, do të kthehen tek ju një ditë. Dhe e njëjta gjë do të ndodhë me veprat e këqija. Në fakt, kur bëni diçka të mirë, nuk e bëni atë për një shpërblim. Mbi të gjitha, bota duket se është e përmbytur/e mposhtur nga e keqja. Duket, por nuk është kështu. Duke marrë pjesë në një veprim solidar shoqërie do të shihni që e keqja është vetëm një pjesë e botës dhe asgjë më shumë. Me fjalë të tjera, mirësia është shprehje e pjekur e përvojës njerëzore që nuk thekson përfitimin e ndërsjellë. Është realizimi i inteligjencës emocionale të çdo qenie njerëzore në botë.
Vlen të përmendet në këtë pikë se lumturia që ne të gjithë duam të na shoqërojë në jetën tonë nuk fshihet pas buzëqeshjeve dhe në akte bujarie dhe dashurie. Është fshehur në aftësinë për të njohur lumturinë në të gjithë këtë por edhe në jetën tonë në përgjithësi. “Gjërat” që jetojnë në pjesën më emocionale të zemrës sonë janë ato që na mbajnë gjallë. Nëse ne kemi sukses dhe vendosim në veprimet tona copa të shpirtit dhe zemrës sonë, do të shohim në sytë e tjerë të reflektohen/pasqyrohen të njëjtat emocione. Pra, në thelb, ne jemi duke kontribuar në mënyrë aktive në bukurinë e botës duke treguar se e vetmja shenjë e vërtetë e epërsisë së njeriut ndaj kafshëve është se ai mund të bëjë dallimin midis së mirës dhe të keqes dhe me vetëdije të zgjedhë të bëjë mirë.
“Trajtoni të tjerët ashtu si dëshironi që ata t’ju trajtojnë.” Ne të gjithë e kemi thënë këtë, por pak kanë qenë në gjendje ta bëjnë atë të ndodhë në të vërtetë. Nëse një person nuk bën mendime të mira, ai nuk do të bëjë vepra të mira. Për të qenë bujarë, të sjellshëm, mendimet tona duhet të kenë këto karakteristika. Thjeshtësia, mirësia, besimi, dashuria dhe gëzimi janë themelet më të forta për ndërtimin e shtëpisë së jetës suaj. Sigurisht që të bësh mirë nuk është gjithmonë e lehtë. Sidoqoftë, mirësia nuk gjendet në vepra të mëdha dhe pompoze, por në vepra të përditshme, siç janë ato që kalojnë çdo ditë nëpër duart e të gjithëve ne.
Dhe ne vetë mendojmë se ajo që ne po bëjmë është një pikë në oqean.
Por oqeani do të ishte më i vogël nëse do të mungonte kjo rënie.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
