Të gjithë njerëzit mbajnë historinë e tyre, përvojat e tyre. Të tjerë kanë një të kaluar ose të tashme të lumtur dhe të tjerë kanë vuajtur dhe po vuajnë. Në një farë mënyre, megjithatë, do të kalojmë nëpër disa prova, të cilat, si përvoja jetësore, do të formojnë mënyrën tonë të të menduarit dhe kush është karakteri ynë.

Esmeralda Birçaj, eksperte e shëndetit mendor, Gjykata e Rrethit Vlore, Terapiste EMDR 1
Do të vini re se njerëzit më të qeshur dhe më të mirë janë zakonisht ata që janë lënduar më shumë. Janë ata që kanë ndjerë si është të jesh i lënduar, zemëruar, mërzitur dhe sigurohen që askush tjetër të mos i ndiejë këto ndjenja. Janë ata që nëse vërejnë se dikush po përjeton më në fund dhimbjen, do të përpiqen ta zbusin atë ose me një diskutim ose me një shaka.
Njeriu që ka kaluar shumë vështirësi në jetën e tij, dëshiron të mbetet njeri i mirë. Mirëkuptimi dhe besimi, ato çfarë iu privuan në jetën e tij dhe që i dëshironte shumë, të tilla si dashuria, ai ka vullnetin t’i ofrojë ato në një shkallë të tepruar.
Për shembull, mbaj mend tregimet që më janë thënë nga ime më, një gjiton nga krahina që e kaloi fëmijërinë e tij duke u shtypur nga prindërit dhe shoqëria. Ai nuk mund të studionte sepse duhej të merrte në dorë pronat. Ai nuk mund të luante me shokët e tij sepse duhej të ndihmonte babanë e tij.
Ai ende nuk kishte të drejtë të zgjidhte gruan e tij, pasi ajo ishte zgjedhur nga të tjerët për të. Përndryshe, nëse ai shprehte pikëpamjet ose kundërshtimet e tij, ai do të lëndohej ose fizikisht ose emocionalisht.
Sidoqoftë, ai është personi më i dashur që unë njoh. Ai është njeriu me mendimet më liberale, me shakatë më të bukura, me bisedat më ngushëlluese. Ai është njeriu që, përkundër vështirësive të jetës, varfërisë, shtypjes, luftës, dhunës fizike dhe psikologjike, dëshiron t’i shohë njerëzit përreth tij të lumtur dhe jo që jeta t’i rrëzojë. Ai është njeriu që ofron në doza të mëdha dashurinë dhe mirësinë e tij, pasi ai është privuar prej tyre në jetën e tij. Ai është njeriu më i mirë, më i sjellshëm.
Njerëzit e mirë e kanë jetuar jetën e tyre në të gjitha aspektet e saj. Ata njohin çdo emocion negativ ndaj duan çdo emocion pozitiv. Ata kanë arritur ta shndërrojnë trishtimin në gëzim, zhgënjimin në përvojë, dështimin në një mësim jete. Nga këto situata ata dolën më të fortë dhe më elastikë. Ata nuk lindën kështu, në këtë mënyrë por karakteri i tyre u formua nga këto përvoja.
Më në fund, gjëja më e lehtë për të bërë përmes vështirësive të jetës është të bëheni negativ, të këqij dhe të mjerueshëm. Mirësjellja, mirësia dhe dashuria janë rruga e vështirë, ndaj duhet të luftoni, të lëndoheni dhe të dilni më të fortë.
Zgjedhja është e juaja…
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.