Falja, mirënjohja dhe dhembshuria janë tre aftësi themelore, më të rëndësishme sot se kurrë. Nuk ka asgjë më të rëndësishme në jetën tonë sesa ndjenja e ngopjes që përjetojmë kur bëhemi të vetëdijshëm se kemi bërë diçka të mirë për të tjerët.
Në këtë drejtim, do të doja të ndaja me ju disa nga reflektimet e mia mbi tre aftësi themelore, të cilat besoj se janë më të rëndësishme se kurrë sot:
FALJA
E para është aftësia për të falur veten. Dashuria për veten është e lidhur pazgjidhshmërisht me kujdesin për veten. Çfarë do të thotë kjo? Të kujdesesh për veten do të thotë të më pranosh ashtu siç jam, të më mirëpresësh me të gjitha kufizimet dhe gabimet e mia. Jo për të më ndalur në atë gjendje, por për të më treguar se çfarë kam mësuar prej saj dhe të përpiqem të përmirësohem më tej.
Të më thotë se dua të jem një person që ka një rrugë, një drejtim, një qëllim, një synim dhe madje një mision. Prandaj, të duash veten jeton në aftësinë time për t’i thënë vetes: “Të mirëpres ashtu siç je, pa asnjë gjykim” .
Kur pezulloj gjykimin, më në fund mund të kuptoj se sa përrallor dhe i rëndësishëm është ky moment që po jetoj dhe nga pozicioni i humbjes, bëhem ai që merr pjesë në jetë, duke lindur në mua mirënjohjen.
MIRËNJOHJA
Dy: aftësia për të qenë mirënjohës. Nëse mund ta dua dhe ta mirëpres veten ashtu siç jam, bëhem mirënjohës dhe zbuloj se mund ta mirëpres edhe tjetrin. Gjithçka që na bëri të ndryshëm dhe të largët riorganizohet, duke më lënë të lirë të krijoj një marrëdhënie të re ku mund të gjejmë njëri-tjetrin.
Prandaj, pezullimi i gjykimit mbi veten time më lejon të pezulloj gjykimin edhe ndaj tjetrit dhe qartëson në mendjen time marrëdhënien e pazgjidhshme që ekziston midis të gjithë qenieve njerëzore dhe gjithë krijimit.
DHEMBSHURIA
Së fundi, aftësia për të qenë të dhembshur. Në çastin në të cilin dëshiroj për tjetrin të njëjtën të mirë që kam dëshiruar dhe ndjek për veten time, zbuloj kuptimin e qenies sime këtu tani: të dua veten, të dua ty, të dua.
Kjo dashuri përbëhet nga një dimension i trefishtë:
1.Duke i kushtuar vëmendje vetes, bëhem i aftë t’i kushtoj vëmendje tjetrit.
2.Duke dëgjuar veten, bëhem i aftë të dëgjoj tjetrin.
3.Në përcaktimin e vetvetes, në përcaktimin e një skene të re për jetën time, bëhem i aftë t’i ofroj tjetrit një mundësi tjetër, duke braktisur skemën e ngurtë në të cilën e kisha mbyllur. Në fakt, nëse gaboi dje nuk do të thotë se duhet të vazhdojë të gabon.
Pra, kalimi i dhembshurisë më lejon t’i lë tjetrit zgjedhjen për të qenë në gjendje të jetë i vendosur për të shfaqur versionin më të mirë të vetes.
Këto ishin reflektimet e mia sot për faljen, mirënjohjen dhe dhembshurinë. E përfundoj duke ju thënë: mos u fokusoni në atë që jeni, por në të qenit tuaj të mundshëm.
*Patrizio Paoletti, mentor, influencer i Zhvillimit Personal
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
