Të flasësh për Carl Gustav Jung nuk është një detyrë e thjeshtë, pasi një pjesë e të menduarit të tij është e thellë dhe komplekse. Me aftësinë e tij për introspeksion ai ishte në gjendje të ndriçonte shpirtrat e tjerë të humbur që jetojnë në botë për të gjetur veten e tyre. Kështu, ai hodhi dritë mbi njohuritë njerëzore dhe foli me ndershmëri për pikat që i konsideronte të nevojshme për të thelluar psikologjinë.
Kështu, më poshtë ju sjellim të përpiluara disa nga idetë të cilave Jung u dha formë. Ide që shpesh rezonojnë si mantra brenda nesh. Mendimet revolucionare që, të interpretuara mirë, mund të bëhen motorë autentikë të ndryshimit…
“Jeta e pa jetuar është një sëmundje nga e cila mund të vdesësh”
Në të vërtetë… të gjithë ne kemi dëshira, dëshira, motivime dhe potencial të jashtëzakonshëm për të zbuluar. Shumë herë e gjejmë veten duke jetuar një jetë që nuk na përket neve. Qenia jonë bërtet dhe askush nuk e dëgjon. Ai bëhet i pakëndshëm dhe lufton, por përfundon duke pranuar një fat që nuk është ai që ai kërkon.
Ndonjëherë ne përfundojmë duke jetuar në një mënyrë që nuk na përket neve. Kjo nuk përshtatet, as nuk na përshtatet. Mungesa e autenticitetit dhe e së vërtetës me veten e bën dëmin e saj në trupin dhe mendjen tonë. Të jetosh një jetë në një mënyrë joautentike ka pasoja që trupi dhe përvojat tuaja do t’ju tregojnë pa marrë shumë kohë.
“Gjithçka që na acaron tek të tjerët na çon drejt të kuptuarit të vetvetes”
Edhe një herë projeksionet përmirësojnë vetë-njohjen tonë. Në të njëjtën kohë që ne projektojmë, ne krijojmë mundësinë për të parë qartë tek tjetri atë që nuk jemi në gjendje të shohim te vetja. Ose që nuk duam ta shohim… paradoksi është se as duke e vendosur në këtë pasqyrë shpesh arrijmë ta njohim.
Mund të bëhen parashikime ndaj asaj që urrejmë te të tjerët ose ndaj asaj që admirojmë te të tjerët, por nuk e shohim tek vetja. Kur e gjeni veten jashtëzakonisht të irrituar nga diçka që apriori nuk duhet t’ju interesojë, pyesni veten nëse mund të ketë të bëjë me diçka që ju gjithashtu e urreni për veten tuaj dhe nuk e pranoni.
Nuk ka të bëjë me urrejtjen e vetvetes, Jungu nuk do të donte asgjë më tej. Ka të bëjë me të kuptuarit e pikave tuaja të errëta dhe pranimin e tyre në mënyrë që t’i ndryshoni ato. Nëse jo, ne gjithmonë do të projektojmë te të tjerët atë që nuk e pranojmë për veten tonë. Dhe përsëri ne do të dënohemi me një jetë mashtrimi dhe jo autenticiteti.
“Ajo që ti i reziston, vazhdon”
Të gjitha mësimet që duhet të mësoni në jetën tuaj do të përsëriten derisa të arrini t’i mësoni dhe t’i inkorporoni ato në njohuritë që mbani si thesar për veten dhe botën. Sa herë keni ndeshur me të njëjtin lloj njerëzish që ju kanë dëmtuar, por ju jeni ende aty duke e djegur veten në një detyrë të pamundur. Ose sa herë e keni parë veten duke rezistuar ndaj pranimit të hijeve tuaja.
Ju i grumbulloni ato në një sirtar që nuk dëshironi ta shihni. Por ato janë ende atje dhe sa më shumë përpjekje të bëni për të fshehur natyrën tuaj, aq më virule do të shfaqet jashtë. Në mënyrë të pakontrollueshme dhe të paparashikueshme, sepse ju, duke u përpjekur ta mbuloni me qilim, keni hequr dorë nga ai kontroll.
“Depresioni është si një zonjë në të zeza. Nëse ajo arrin, mos e dëboni, më mirë ftojeni si mysafire në tavolinë dhe dëgjoni se çfarë ka për t’ju thënë.
Si do ta kuptojmë ndryshe pse është shfaqur…? Nëse nuk i ulëm këta të ftuar të papritur në tryezën tonë dhe nuk i dëgjojmë, nuk do ta kuptojmë kurrë pse u shfaqën. Emocionet ngjiten pas një kuptimi për të ekzistuar. Ato shfaqen për një arsye specifike. Diçka duhet parë, dëgjuar dhe pranuar në mënyrë që të ndryshohet. Të jetosh me kurrizin në vetvete nuk do të na bëjë shumë mirë. Nuk do të duhet shumë kohë që të shfaqen ndjesi të pakëndshme dhe të vështira për t’u tretur.
Pa dyshim, ato janë me siguri fraza që rezonojnë me ju. Të gjithë ata na ftojnë të jemi autentikë, të mos mbulojmë atë që është e jona, të dëgjojmë atë që jeta do të na thotë dhe të mos i kthejmë shpinën. Të respektojmë veten dhe të tjerët pa u vendosur atyre padrejtësisht atë që nuk u takon. Faleminderit, Jung, për gjithë trashëgiminë që la dhe që na ndihmon në secilin prej proceseve tona të rritjes. Procese që nga ana tjetër nuk ndërpriten apo përfundojnë kurrë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
