Grejpfruti është një nga frutat e pakta agrume që nuk është me origjinë nga Azia. I pranishëm në tezgat e tregut nga nëntori deri në maj, në Itali kultivimi i tij është shumë i kufizuar dhe i përhapur vetëm në Kalabri dhe Siçili. I konsumuar kryesisht në formë lëngu, është një frut jo shumë i pranishëm në tavolinë. Gabimisht, sepse jo vetëm që është shumë i gjithanshëm në kuzhinë, por është shumë i pasur me veti të dobishme për shëndetin.
Çfarë përmban?
Sipas Tabelave të Përbërjes Ushqimore të përgatitura nga ekspertët një porcion (150 g) grejpfrut përmban:
- Ujë (136.8 g)
- Proteina (0.9 g)
- Karbohidrate (9.3 g)
- Sheqerna të tretshëm (9.3 g)
- Fibra totale (2.4 g)
- Natrium (2 mg)
- Kalium (345 mg)
- Kalcium (26 mg)
- Fosfor (24 mg)
- Hekur (0.5 mg)
- Tiamona (0.08 mg)
- Riboflavin (0.05 mg)
- Niacinë (0.30 mg)
- Vitaminë C (60 mg)
- Folate (41 mg)
Veti për shëndetin
Fruti, në varësi të varietetit, ka ngjyra të ndryshme të pulpës: mund të jetë i pastër ose i pigmentuar me nuanca që variojnë nga roza në të kuqe. Të gjitha karakterizohen nga një përmbajtje e lartë uji, kanë sheqerna të thjeshta si lëndë ushqyese kryesore dhe kanë një përmbajtje të mirë fibrash, e cila është e vlefshme për higjienën dhe mirëqenien e zorrëve. Kaliumi është minerali më i përfaqësuar, i ndjekur nga kalciumi dhe magnezi.
Ngjyra e kuqe e varieteteve të reja nuk është për shkak të antocianinës, siç ndodh me portokallin, por likopenit, karotenoidit përgjegjës për ngjyrën e kuqe të domateve, burim i shkëlqyer i të cilit është grejpfruti rozë. Studimet tregojnë se ky pigment është një aleat i shëndetit kardiovaskular. Falë kapacitetit të tij antioksidues, ai mund të jetë gjithashtu mbrojtës ndaj kancereve të ndryshme, me numrin më të madh të dëshmive për kancerin e prostatës.
Natyrisht, si në të gjitha agrumet, vitamina C është e bollshme, aq sa me një frut të vetëm mund të mbulohet nevoja ditore. E njohur kryesisht për aftësinë e saj për të forcuar sistemin imunitar, rëndësia e kësaj substance nuk kufizohet vetëm në këtë: vitamina C është në fakt thelbësore për sintezën e kolagjenit, i cili është proteina kryesore e indit lidhës dhe është një nga përbërësit kryesorë me aktivitet antioksidues që merret me ushqim.
Naringina është substanca përgjegjëse për shijen e hidhur, tipike të grejpfrutit: një flavanon glikozid, i cili, përveç dhënies së aromës, është përgjegjës për disa nga ndërveprimet që mund të ketë grejpfruti me ilaçet. Në grejpfrut ka edhe naringeninë: një studim i kryer nga një grup kërkimor i Departamentit të Farmacisë të Universitetit të Pizës, i botuar në revistën shkencore Biochemical Pharmacology, theksoi se kjo, përveç veprimit tipik antioksidant, ka veti të rëndësishme kardioprotektive me një efekt pozitiv për hipertensionin dhe indet e zemrës.
Antimykotik, antimikrobik dhe antibakterial, me 29 Kcal për 100 g ushqim, grejpfruti nuk është vetëm një ushqim me pak kalori, por gjithashtu ka një fuqi kulluese, ndihmon në uljen e përthithjes së kripës, sheqernave dhe yndyrave dhe gjithashtu indikohet në dietën e diabetikët.
Kohët e fundit është parë se është një frut i çmuar edhe për trurin, ashtu sikurse dhe agrumet e tjera si portokalli dhe limonët: një hulumtim nga Universiteti i Tohokut, Japoni, i botuar në British Journal of Nutrition, zbuloi se konsumimi i përditshëm i këtyre ushqimeve mund të ndihmojë në luftimin e demencës duke ulur rrezikun deri në 15%. Falë flavonoideve të tyre, të cilët duket se janë në gjendje të kalojnë barrierën gjak-tru dhe luajnë një rol si antioksidantë dhe anti-inflamatorë, madje duke riparuar një formë të dëmtimit të qelizave.
Burimi / https://dilei.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
