Kur asnjë vend nuk ndihet si shtëpia, vetmia, dyshimi për veten dhe izolimi zënë rrënjë. Si njerëz, ne duam dhe kemi nevojë të ndihemi sikur i përkasim diçkaje, diku, dikujt.
- Jepini vetes një pushim në mediat sociale
Lëvizja e vazhdueshme nëpër burimin tuaj në Facebook mund t’ju bëjë të mendoni sikur të gjithë të tjerët janë duke festuar dhe duke jetuar jetë të pabesueshme – ndërkohë që ju uleni vetëm duke pyetur veten, ” pse ata dhe jo unë?” E vërteta është se ajo që shumica e njerëzve postojnë në shoqëri nuk tregon pamjen e plotë. Krahasimi i vetes me të tjerët është mënyra më e shpejtë për të grabitur gëzimin tuaj. Kështu që zgjidhni të mos e bëni këtë me veten tuaj.
- Rilidhuni me gjithçka që nuk është “e krijuar nga njeriu”
Mungesa e aktivitetit fizik është vërtetuar se shton stresin dhe depresionin dhe mungesën e përgjithshme të mirëqenies. Pra, vishni këpucët tuaj dhe thjesht filloni të ecni jashtë. Dëgjo erën edhe gjethet e pemëve dhe zogjtë që cicërijnë. E nuhasni ajrin dhe kur hasni në një oborr me shkurre trëndafili, fjalë për fjalë, ndaloni dhe nuhatni ato trëndafila. Hiqni këpucët dhe ndjeni barin ose çimenton nën këmbët tuaja zbathur. Shijoni kënaqësinë në shtëpinë ku jeni pjesë: Planeti Tokë.
- Mbani mend kush jeni
Kudo që jemi, e sjellim veten me vete. Pra, i vetmi vend që mund të jetë shtëpia është brenda nesh. Kur asnjë vend nuk duket si shtëpia jonë, ndaloni së kërkuari jashtë për një vend, një gjë ose një person që të jetë shtëpia jonë; përkundrazi, kërkoni shpirtin tuaj, hapni zemrën tuaj, prekni fuqinë tuaj dhe gjeni rrugën tuaj për t’u kthyer në shtëpinë që jeni ju.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
