Ka shumë njerëz që shkojnë tek mjeku sepse ankohen për dhimbje. Një migrenë që nuk ju lejon të jetoni mirë; presioni i lartë i gjakut që përshpejton ritmin e zemrës një dhimbje që trishton.
Për një dhembje të caktuar në trup na përshkruhen ilaçe kundër depresionit. A është e drejtë? Ne nuk mund të fajësojmë mjekët, ata kanë pak kohë për të na ndihmuar dhe nuk është e pazakontë të shkojmë në shtëpi me një trajtim gjenerik. Pas pak javësh do të kthehet aciditeti i stomakut, të përzierat që na pengojnë të largohemi nga shtëpia dhe takikardia që theksohet kur kthehemi në punë.
Jeta lëndon. Jeta ka efekte anësore që dëmtojnë shpirtin tonë dhe e bëjnë trupin tonë të sëmurë. Çfarë mund të bëni? Si të merresh me këtë realitet të ashpër?
Problemi më i zakonshëm gjatë vizitave mjekësore
Ne nuk do të shkojmë tani në pyetje filozofike apo fetare për ekzistencën ose jo të shpirtit, por ne të gjithë e kuptojmë mirë konceptin. Për shpirtin që i atribuojmë atë që jemi, ajo që ndiejmë, i mbyll frikën dhe ankthet tona. Ëndrrat tona. Ka teori që shkojnë pak më tej, teoritë që, për shembull, flasin për konceptin e regresionit dhe jetës së mëparshme, ku vazhdojmë të paraqesim probleme pa zgjidhje.
Por ne nuk do të flasim për këtë tani. Ne do të përqendrohemi në idenë themelore se shpirti është një përfaqësim i esencës sonë autentike. Një njësi shumë e brishtë dhe e ndjeshme që është plagosur çdo ditë. Si mund të vazhdojmë me jetën tonë të përditshme nëse qenia jonë është e zhgënjyer apo e bllokuar?
Trupi vuan dhe somatizimi është ndoshta një nga realitetet më të zakonshme në pothuajse të gjitha ekzaminimet mjekësore. Një depresion i padiagnostikuar do të vazhdojë të fshihet në personin që vuan. Personi shkon tek specialisti ankohet për dhimbje, probleme gastrointestinale që pothuajse i pengojnë ata të hanë…
Çfarë mund të bëni? Së pari, jini përgjegjës. Jini të vetëdijshëm se qendra e vërtetë e problemit është në mendje, jo në trup. Ndoshta kjo do t’ju habisë, por shumë prej nesh përpiqen ta pranojnë atë.
Është më e lehtë të pranosh migrenën dhe jo depresionin. Është gjithashtu për t’u theksuar se çfarë ndodh në shumë familje në të cilat një anëtar është diagnostikuar me depresion. Si duhet të sillen anëtarët e familjes? Si ta adresoni personin që vuan nga depresioni? Çfarë duhet të bëjë një fëmijë kur nëna e tij vuan nga depresioni?
Në disa mënyra, shoqëria jonë nuk i pranon këto “dhimbje të shpirtit”. Kur në realitet do të ishte me të vërtetë mjeti më i mirë për ndihmë dhe mbështetje. Familja, miqtë shpesh mund të jenë ilaçi më i mirë në këto situata.
Por si kujdeseni për shpirtin?
1. Jini të vetëdijshëm për gjithçka që ndodh rreth jush dhe efektet e gjërave mbi ju. Ndonjëherë japim pa përpjekje, pranojmë gjëra që shkojnë kundër vlerave tona. E gjejmë veten të përfshirë në marrëdhënie toksike dhe e kuptojmë vetëm kur është tepër vonë. Jini përgjegjës, analizoni çfarë po ndodh rreth jush dhe përpiquni të kuptoni se si kjo ndikon në ju. Vetë-njohja është thelbësore si një strategji për t’u marrë me dhimbjen e shpirtit.
2. Kur ndjeni dhimbje koke, tension dhe një shqetësim të thellë, para se të merrni një ilaç, jepini vetes kohë për veten tuaj. Dy orë pushim për të qenë me veten. Pak kohë në “botën tuaj të mendimeve”, ku mund të shkëputesh nga realiteti dhe të jesh vetëm.
Nëse kjo lehtëson sikletet tuaja fizike, ndoshta është koha për të bërë ndryshime të vogla në jetën tuaj. Ne e dimë se nuk është gjithmonë e lehtë për të gjetur kohë për veten, por mbani mend se pak nga pak rrezikoni të “humbni veten” nëse nuk merrni masa parandaluese. Largohuni nga detyrimet që ju mbajnë larg ekuilibrit tuaj, nga mirëqenia juaj.
3. Mos kini frikë të shprehni me zë të lartë atë që ju bën të sëmurë. Çfarë ju pengon dhe nuk mund ta përballoni. Nëse jeni të heshtur dhe ju e fshihni, ditë pas dite, kjo pafuqi do të shndërrohet në një dhimbje fizike. Pranoni, shprehni veten, kërkoni ndihmë dhe ndërmerrni një proces ndryshimi që përmirëson mirëqenien. Kjo qetësi e shpirtit për të cilën ne të gjithë kemi nevojë.
Burimi / http://aprilamente.info
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
