Asnjëherë më parë nuk e kemi dëgjuar shprehjen “trajner mendor” të përmendur aq shpesh sa këtë vit. Gjithnjë e më shumë sportistë mbështeten tek “trajnerët e mendjes”. Por çfarë bëjnë ata? Cili është roli i tyre? Ne folëm për këtë me Stefano Massari, trajnerin mendor të Matteo Berrettini, tenisti i parë italian që luajti në finalen e Wimbledon.
Ndoshta kurrë më parë nuk i është kushtuar kaq shumë rëndësi shëndetit mendor të atletëve. Ne folëm për demonët e Simone Biles, gjimnastes së ekipit amerikan, depresionit të Naomi Osaka, një teniste shumë e re në vendin e dytë në renditjen botërore, trajnerët mendorë të Matteo Berrettini dhe Marcell Jacobs që bënë historinë e sportit italian, i pari duke luajtur për herë të parë në finalen e turneut Wimbledon, i dyti duke fituar kundër të gjitha shanseve, njëqind metra në Tokio.
Nëse deri para disa vitesh trajneri i jetës ishte një figurë nga serialet televizive amerikane dhe yjet, sot ai është gjithnjë e më i zakonshëm veçanërisht në mesin e sportistëve. “Trajneri mendor është në të vërtetë një trajner që kujdeset për pjesën mendore të performancës për menaxhimin e arsyetimit, emocioneve dhe frikës, shpjegon Stefano Massari, trajner mendor, i specializuar në ndjekjen e atletëve dhe kampionëve të sportit. Ndërsa trajner Matteo Berrettini shprehet: unë punoj shumë në cilësitë e njerëzve, sigurohem që ata të përdorin karakteristikat e tyre pozitive në kohë nevoje, si gjatë një gare ose një momenti të stresit të veçantë”.
Një histori e shkurtër e stërvitjes mendore
Stërvitja mendore lindi në Shtetet e Bashkuara midis viteve ’60 dhe ’70. I pari që shënoi disa parime të kësaj disipline ishte Timothy Gallwey, trajner i ekipit të tenisit të Universitetit të Harvardit, i cili në librin e tij “Loja e brendshme” flet për ndryshimin midis lojës së jashtme, asaj që të gjithë shohin dhe asaj të brendshme, e cila kundërshtohet në “fazën” mendore të dikujt. Dhe gjithashtu hartoni një lloj ekuacioni suksesi ku: performanca = potencial – ndërhyrje.
Ndërhyrja është ajo që ju duhet të mbani larg, ta zvogëloni sa më shumë që të jetë e mundur për të rritur vlerën e performancës tuaj. Ndër stërvitjet mendore më të njohura ne kujtojmë ish-shoferin e garave John Whitmore dhe Tony Robbins, trajnerin e Donald Trump dhe Bill Clinton. Duhet të jemi të kujdesshëm që të mos e ngatërrojmë trajnerin me psikologun: edhe pse me sa duket mund të duken dy profesione me ngjashmëri shumë të forta, rolet janë krejtësisht të ndryshme.
Për të filluar, ata që i drejtohen trajnerit nuk janë pacientë, por klientë dhe mbi të gjitha trajneri nuk punon me problemet ose shqetësimet, nuk krijon një marrëdhënie asimetrike me klientin, por e shoqëron atë drejt arritjes së një qëllim specifik. Me kalimin e viteve, stërvitja është zhvilluar në fronte të ndryshme: stërvitja e jetës e cila synon të arrijë qëllimet personale dhe të përmirësojë cilësinë e jetës së dikujt, stërvitje biznesi për ata që duan të optimizojnë rezultatet e punës, stërvitje prindërore e cila merret me marrëdhënien prind-fëmijë. Dhe pastaj sigurisht që ka stërvitje mendore: i drejtohet atletëve që duan të përmirësojnë performancën e tyre.
“Në Shtetet e Bashkuara – shpjegon Massari – Rëndësia e kësaj pune për atletët u kuptua shumë më herët sesa në Evropë dhe Itali. Unë besoj se sot trajneri mendor po kalon të njëjtën rrugë me trajnerin atletik që me kalimin e viteve është bërë një figurë e domosdoshme pranë trajnerit”.
Përfitoni nga cilësitë tuaja
Nga ana tjetër, mendja kryeson mbi të gjitha funksionet e trupit. “Ata e thanë atë në Romën e lashtë, por ndonjëherë ne harrojmë atë që ishte fituar dhe njohur dy mijë vjet më parë – vazhdon Massari – është e rëndësishme të punojmë në burimet tona të brendshme dhe në cilësitë tona. Ne të gjithë jemi shumë të përqendruar në defektet tona. Ndërsa është e rëndësishme të përqendrohemi në gjërat e mira që kemi”. Trajneri mendor siguron mjetet për një ndryshim të perspektivës. “Të punojmë në atë që bëjmë më mirë, në atë që duam, duke u përqendruar në cilësitë që mund të sjellim në fushë është në vetvete një akt revolucionar”.
Burimi / https://donna.fanpage.it/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
