Heshtja është shprehja maksimale e fjalës; kuptimi i saj paraqet manifestimin më të lartë të qenies njerëzore.
Heshtja e ndërgjegjshme rigjeneron shpirtin. E ushqen, e përkëdhel dhe e rinovon.
Shpesh jemi të shtyrë në heshtje për shkak të lodhjes, frikës, zemërimit ose si reagim ndaj gjendjeve të forta emocionale. Megjithatë, kjo lloj heshtjeje nuk është shëruese: përkundrazi, ajo përfaqëson një ikje nga vetja. Heshtja që shëron, megjithatë, është një zgjedhje e vetëdijshme: ne mbetemi pa fjalë për të dëgjuar veten, natyrën dhe jetën.
Fjala është një mjet i fuqishëm krijues dhe, për këtë arsye, duhet përdorur me moderim dhe vetëm kur është rreptësisht e nevojshme. Të folurit kërkon energji jetike, përqendrim dhe vëmendje. Prandaj, është e dobishme të bëni pushime dhe të zhyteni në heshtje.
Sipas librit frymëzues të Kankyo Tannier, “The Silence Cure”, kushtimi i një dite në javë heshtje të fjalëve mund të ishte një praktikë revolucionare. Kankyo Tannier, murgeshë dhe mësuese e meditimit budiste Zen, menaxhon blogun www.dailyzen.fr dhe na udhëzon me delikatesë dhe ironi në botën magjepsëse të heshtjes. Në shkrimet e saj, ajo flet për pushime të heshtura shumëditore dhe sugjeron momente të përditshme pa fjalë, si për shembull gjatë vakteve. Në të vërtetë, ajo shkruan:
“Ngrënia në heshtje ju lejon të vlerësoni më mirë ushqimet, të eksploroni shijet dhe të merrni kohë për të përtypur mirë. Ushqimi me vetëdije të plotë e bën tretjen më të lehtë dhe frymëmarrjen më të qetë […]. Në disa tradita nismëtare, besohet se, në ato momente të vetëdijes totale, asimilohen energji delikate dhe ndriçuese që forcojnë shëndetin dhe qenien tonë.”
Kankyo Tannier përshkruan përfitimet e shumta të tërheqjeve të saj të heshtura dhe fton këdo që dëshiron t’i përjetojë ato të përgatitet në mënyrë adekuate për të jetuar plotësisht përvojën, duke informuar gjithashtu të dashurit e tyre për këtë shkëputje nga bota. Libri ofron disa ushtrime për të arritur një vetëdije të thellë.
Pse të mos i kushtoni, pra, një ditë në javë kësaj praktike të rigjenerimit të brendshëm? Mund ta nisim gjatë festave apo fundjavave dhe ta bëjmë pjesë të pandashme të jetës sonë.
Përparësitë e heshtjes
Ne dëgjojmë vazhdimisht telefonat tanë dhe gjithnjë e më pak natyrën. Secili duhet të gjejë tingullin e tij të veçantë dhe ta bëjë atë një strehë, të aftë për të ngjallur qetësi ose eufori, ose për të sjellë qetësi dhe paqe. Ndër tingujt më të rëndësishëm, nëse jo më domethënësi, është heshtja totale dhe absolute, thotë André Kostelanetz. Duke praktikuar heshtjen e vetëdijshme për një kohë të caktuar, trupi dhe mendja rigjenerohen. Më në fund ne praktikojmë dëgjimin autentik, i cili shpesh neglizhohet. Vëmendja jonë mprehet dhe ne jemi në gjendje të ndihemi të lidhur me të gjithë universin. Në heshtje, ne nuk luajmë asnjë rol dhe energjia jetike që shpenzojmë për ruajtjen e maskave tona sociale mund të ruhet dhe të kanalizohet drejt qëllimeve të tjera.
Zbulojmë një gjuhë të re: fjala u lë vendin gjesteve, shikimeve, komunikimit joverbal, deri në atë pikë sa të perceptojë diçka më delikate, siç është energjia e një personi ose e një vendi. Ne i përsosim shqisat: aromat dhe parfumet bëhen më të gjalla dhe më intensive.
Heshtja na mëson të jetojmë më ngadalë dhe në paqe
Ju nuk keni nevojë për një vend pa zhurmë për të përjetuar këto përfitime. Siç thekson Tannier në librin e saj, “heshtje nuk do të thotë mungesë zhurme”. Në fillim mund të ndihmojë të kërkosh vende të qeta, por qëllimi i vërtetë është ta gjejmë atë brenda vetes: heshtja autentike është e brendshme, një prani e plotë për veten.
“… ata që praktikojnë meditim mund të bien dakord për faktin se gjatë praktikës zhvillohet një lloj “spirancë” e brendshme, e përbërë nga heshtja dhe qetësia, e cila mbetet e patrazuar pavarësisht nga turbullirat mendore ose emocionale, si të vetes ashtu edhe të të tjerëve. Kur rrezikojmë të mbytemi nga ngjarje të jashtme, ka një hapësirë brenda nesh që mbetet e qetë.”
Le të përjetojmë sa më shumë heshtjen dhe mungesën e fjalëve, duke mbajtur larg shpërqendrimet: le të fikim, të paktën një ditë në javë, qoftë edhe për disa orë, telefonat, fjalët dhe mendimet e kota. Dhe më në fund le të kthehemi nga vetja!
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
