Ekziston një pandemi e dhunës ndaj grave dhe vajzave dhe ne të gjithë mund të veprojmë si vaksina
Ne kemi kaluar të paimagjinueshmen këtë vit. Të ndarë nga familja dhe njerëzit që duam, ëndrrat tona u vendosën në pauzë, ndërsa kemi frikë për shëndetin dhe vetë jetën tonë. Përveç Covid-19, një pandemi e fshehtë është duke u shfaqur: dhuna ndaj grave.
Telefonatat në linjat e ndihmës u rritën me pesë herë në javët e para të pandemisë. Dhe një çështje që ishte tashmë e përhapur para goditjes së Covid-19, u bë e barabartë më e ngutshme.
Imagjinoni si është jeta për gratë dhe vajzat që, si të gjithë ne, duhet të strehohen në shtëpi për të qëndruar të sigurt nga Covid-19, kur shtëpia në vetvete nuk është një vend i sigurt. Aty ku ju sulmoheni, abuzoheni, manipuloheni ose ruheni vazhdimisht nga partnerët ose anëtarët e familjes. Për çdo muaj që izolimi vazhdon, një shtesë prej 15 milion grash në të gjithë botën pritet të preken nga dhuna, ndërsa shërbimet mbështetëse, këshillimi, strehimet për të mbijetuarit do të mbingarkohen.
Së bashku me abuzimin në familje, ka pasur një rritje në të gjitha llojet e dhunës ndaj grave dhe vajzave. Nga ngacmimet në rrugët pothuajse të zbrazëta, tek ngacmimet në internet, barra e shtuar financiare e familjeve që çon në largimin e tyre nga shkolla dhe detyrimin e tyre për martesë.
Si ambasadore e vullnetit të mirë të UN Women që nga viti 2006, unë kam mësuar shumë rreth fushës së dhunës ndaj grave në të gjithë botën dhe kam parë ndikimin e saj shkatërrues. Kur dëgjova për herë të parë se një në tre gra dhe vajza përjetojnë dhunë gjatë jetës së tyre, u trondita plotësisht. Atë vit unë vizitova Kosovën dhe dëgjova historitë e grave që kishin qenë viktima të dhunës seksuale, të vejave të luftës dhe grave që ishin ende në kërkim të familjes së zhdukur. Unë dëgjova. Dëgjova se si dhuna kishte copëtuar jetën e tyre dhe të fëmijëve të tyre, për jetën e humbur, ëndrrat e shkatërruara, betejat dhe fitoret e tyre në kapërcimin e fatkeqësive të mëdha. Unë pashë forcën dhe qëndrueshmërinë e tyre për t’u ringritur.
Duke luajtur rolin e Celeste, një avokate dhe një e mbijetuar e abuzimit në familje në Big Little Lies, forcoi qëndrimin tim për këtë çështje. Unë u ndjeva shumë e ekspozuar dhe e pambrojtur dhe thellësisht e poshtëruar ndërsa tregova historinë e saj, edhe pse luajtja e këtij personazhi nuk është asgjë në krahasim me atë që përballen në të vërtetë gratë në marrëdhënie abuzive. Unë do të mbaja fytyrën time të guximshme gjatë gjuajtjes, vetëm për të shkuar në shtëpi dhe për të kuptuar sa më kishte ndikuar. Por pastaj do të kujtoja historitë e forcës dhe të rezistencës së të mbijetuarve dhe aktivistëve që kisha takuar dhe kjo më shtyu t’u jepja zërin tim atyre që nuk kanë një platformë për të ndarë historinë e tyre.
Të gjithë kanë një rol për të luajtur dhe fuqi për të kontribuar në dhënien fund të dhunës ndaj grave dhe vajzave, edhe gjatë kësaj pandemie. Fillon duke dëgjuar, duke besuar të mbijetuarit. Kur dikush thotë se ajo është sulmuar, maturia, rrobat dhe seksualiteti i saj janë të parëndësishme. Edhe veprimet e vogla, si për shembull sjelljet toksike me një mik apo ndarja e informacionit vetjak në një bisedë në grup, mund të shkojë shumë larg.
Duke u rritur me një nënë feministe, nuk më shkoi kurrë në mendje se mund të isha në disavantazh sepse kam lindur vajzë. Si nënë unë e di sa e rëndësishme është të ushqej vetëvlerësimin, të sfidoj stereotipet dhe diskriminimin dhe të jap një shembull për brezin e ri. Ne duhet të fillojmë të kemi biseda në shtëpi për rolet gjinore dhe të flasim me djemtë dhe vajzat tona për pëlqimin, autonominë trupore dhe llogaridhënien.
Zëri juaj ka rëndësi. Mësoni rreth abuzimit dhe mënyrave që mund të ndihmoni përmes shërbimeve dhe burimeve në dispozicion. Interesohuni për një mik që mund të përjetojë dhunë ose ndihet i pasigurt. Përdorni kanalet tuaja të mediave sociale ose hapësirat e komunitetit për të rritur ndërgjegjësimin. Nëse keni mundësi, bëni një dhurim për organizatat në të gjithë botën që u ofrojnë të mbijetuarve shërbime thelbësore, të tilla si strehimi, kujdesi shëndetësor dhe aksesi në drejtësi.
Dhuna ndaj grave dhe vajzave ishte tashmë e përhapur para pandemisë. Nëse do të jetojë më shumë, apo jo, është në dorën e të gjithëve ne.
Burimi / https://www.theguardian.com/
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
