Të përqafosh një fëmijë që përfaqëson krijimin më të madh dhe madhështor të një vëllai apo motre është diçka e pakrahasueshme. Për më tepër, të kesh një nip apo mbesë, automatikisht të kthen në një lloj superheroi, domethënë një person i admirueshëm nga koka tek këmbët, i cili ka aftësinë të transmetojë dashuri të pafundme në shpërthimin e ngrohtë të një përqafimi ose një syri të bashkëfajësisë.
E vërteta është se mes xhaxhallarëve/hallave apo dajave/tezeve dhe nipërve/mbesave vendoset një harmoni e veçantë për shumë arsye, ndër të tjera sepse dashuria nuk i nënshtrohet presionit apo përgjegjësisë së modeleve të prindërimit që ndonjëherë mbyt kënaqësinë e rritjes së një fëmije.
Të kesh një nip apo një mbesë është të jesh i pasur në dashuri dhe admirim për jetën.
E vërteta është se kush i ka të dyja, ka një pasuri. Një pasuri falë së cilës asgjë nuk na përket më, madje as zemrat tona. Sepse dashuria që ndjen për një nip/mbesë i kalon kufijtë dhe i bën momentet e kaluara me të një kënaqësi. Një kënaqësi rraskapitëse, por me një shije të pakrahasueshme në fund të fundit. Koha me një nip apo mbesë bëhet e gjitha avantazh, sepse duke mos pasur nevojë të kaloni gjithë kohën me ta, mund t’i përkushtoheni për t’i bërë ata të ndihen si mbretër duke luajtur pa pushim dhe duke rishpikur botën e tyre.
Për më tepër, duke qenë se bëhesh një referencë e mrekullueshme dhe e ëmbël, do të jesh një mbledhës lotësh dhe një instruktor besnik i jetës dhe i emocioneve në pemën e tyre të jetës. Me përkushtim, kohë, kënaqësi dhe përpjekje, marrëdhënia juaj bëhet një frut i lëngshëm që do të mbjellë një mori emocionesh dhe ndjenjash të mëdha.
Rëndësia e xhaxhallarëve, hallave, tezeve dhe dajave në jetën e nipave
Këta të afërm janë shumë të rëndësishëm në familje dhe është thelbësore që fëmijët të jenë në gjendje të kujdesen dhe ta shijojnë atë marrëdhënie që në momentin e lindjes. Ata janë mentorë të nipit, një person që e ndihmon të ketë këndvështrime të tjera në rrethana të ndryshme dhe me të cilin mund të ndajë më lirshëm shqetësimet, lojërat, mendimet dhe ndjenjat.
Për më tepër, një nip e bën xhaxhain/hallën apo tezen/dajën, ekspert për të ndarë hobi me fëmijët dhe për të frymëzuar motivime të mëdha tek ata, si dhe për t’i këshilluar dhe udhëzuar në momente të ndërlikuara të jetës së tyre kur mund të ndiejnë konflikt me prindërit e tyre.
Megjithëse figura e këtyre të afërmve të ngushtë nuk duhet të barazohet me atë të një miku, mund të përfaqësohet një figurë e bashkëfajësisë, konfidencialitetit dhe afërsisë, duke qenë në të njëjtën kohë një i rritur fleksibël dhe i admirueshëm.
Të jesh një xhaxha/hallë fantastike ose një teze/dajë i mrekullueshëm dhe të bësh një nip që të të thotë spontanisht se je më i miri në botë, kërkon të bëhesh fëmijë si i rritur. Në këtë mënyrë fëmijët do të argëtohen në mënyrë të relaksuar dhe ne do të mund të ndajmë një mjedis magjik me ta.
Një xhaxha, hallë, teze apo dajë i mirë kujdeset për nipat e tij, i thërret, kujdeset për ta dhe u ofron mundësinë për të eksploruar botën, si dhe për të krijuar momente të paharrueshme që ata shpesh do t’i kujtojnë me shumë lumturi dhe njohje.
Të jesh xhaxha/ hallë apo teze/dajë nuk është e lehtë, por është një nga rolet më fantastike, të pabesueshme dhe shpërblyese që mund të luajmë gjatë gjithë jetës. Në të njëjtën mënyrë dhe duke pasur parasysh realitetin e mrekullueshëm se nipi është dhurata më e mirë që mund të na bëjë një vëlla apo motër, një trashëgimi e bukur emocionale në të kundërt edhe për një fëmijë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
