Të gjithë kemi bërë pastrimin e frikshëm të dollapit në një moment. Një detyrë që është rraskapitëse dhe zakonisht kërkon shumë kohë. Kjo lodhje e shkaktuar nga organizimi, klasifikimi dhe riorganizimi i objekteve ose veshjeve është kaq rraskapitës sepse thellë brenda saj përfshin përpjekje të mëdha mendore. Jo vetëm që duhet të organizoni dollapët, duhet të organizoni edhe idetë.
Kur organizojmë një dhomë ose një dollap, nuk jemi thjesht duke lëvizur objekte ose rroba dhe duke hedhur ose hedhur sende të vjetra, të papërdorura. Bëhet fjalë për organizimin e ideve, pasi ndërdija jonë po përpunon kujtimet e lidhura me këto objekte ose rroba, duke rijetuar disa situata dhe duke vendosur nëse ato janë të dobishme për ne apo jo.
Sipas Marie Kondo, eksperte në këtë temë dhe e njohur falë librit të saj, “Magjia e Rendit. Mjete për të organizuar shtëpinë dhe jetën tuaj!”, fillon rendi duke eliminuar objektet e tepërta në jetën tonë. Sepse sipas Kondos, është mania e ruajtjes së gjithçkaje që shkakton tepricë objektesh në çdo shtëpi apo zyrë. Pra, është e nevojshme të dini se si të hiqni qafe disa objekte dhe/ose veshje. Një sfidë që shkakton ankth për shumë njerëz dhe që përmes metodës së saj KONMARI mund të bëhet realitet pa aq vështirësi.
Renditni idetë
Kur vendosim të mbajmë një objekt aksesor, kjo ndodh sepse në një farë mënyre mbetemi të lidhur me një sërë ndjesish që ai na ngjall, ndjesi që mund të jenë të lumtura, të trishtuara apo edhe të hidhura. Por nëse e lëmë të shkojë në një farë mënyre, ne po i hapim rrugë të resë. Rendi është një element më i rëndësishëm nga sa mendojnë shumë njerëz. E vërteta është se mbajtja e një hapësire të rregullt, qoftë në shtëpinë tonë apo në vendin e punës, është një burim qetësie dhe lumturie. Ruajtja e rendit në jetën tonë të përditshme na e bën më të lehtë të mbajmë kokën të organizuar, duke krijuar marrëdhënie më efektive dhe praktike midis mendimeve dhe ideve.
Krijimi i hapësirës fizike në dollapët tanë është i barabartë me krijimin e hapësirës në jetën tonë.
Me këtë nuk nënkuptojmë se duhet të heqim qafe gjithçka, veçanërisht në këto kohë. Do të thotë që nuk është pozitive që ne të mbetemi të lidhur me një veshje të njohur deri në pafundësi dhe më gjerë, edhe nëse kujtimet e lidhura me të janë pozitive. Duhet të ecim përpara dhe t’i lëmë hapësirë të resë, edhe nëse kjo na tremb . Është paradoksale, por e vërteta është se e vetmja gjë që shumë kanë frikë është një e ardhme që do të vijë ende dhe ndoshta një e tashme që ata nuk jemi (ose ne) nuk mund ta vlerësojmë.
Artikuj dhe veshje me fat
Të gjithë kemi pasur nga një rrobë të cilën e kemi veshur pa pushim, derisa nuk na mbeti gjë tjetër veçse ta hidhnim për shkak se ishte grisur dhe, edhe pse ishte e kotë, ne kemi treguar njëfarë rezistence për ta hequr qafe atë. . Ndoshta sepse kemi jetuar shumë momente të veçanta me të, si të shkojmë në koncertin e këngëtares sonë të preferuar, të takojmë një person të veçantë, të kalojmë një natë të paharrueshme me miqtë… Kemi pasur ose të paktën kemi dëgjuar për artikuj apo sende me fat, atë veshje të veçantë që na jep fat në një provim apo në një datë . Këmba e lepurit, tërfili me fat, apo një zinxhir i thjeshtë çelësash që na dhuroi një njeri i dashur…
Me gjithë këto përvoja, ne i lidhim emocionet tona me kujtimet tona dhe me objektet ose veshjet tona. Me kalimin e kohës, këto veshje apo objekte konsumohen dhe është koha për të thënë lamtumirë, gjë që ndonjëherë nuk është e lehtë, por e nevojshme, duke i lënë vend të resë. Tek objektet dhe veshjet e reja, te kujtimet e reja, te përvojat e reja me pak fjalë. Nëse nuk i lëmë hapësirë të resë, rrezikojmë të ankorojmë përjetësisht në të kaluarën tonë.
Lëreni të kaluarën pas
Në rrethana të caktuara mund të marrim forcë nga kujtesa e disa momenteve. Këto janë normalisht rrethana në të cilat ne duhet të bëjmë një hap prapa në mënyrë që të fitojmë vrull përpara. Nga ana tjetër, dhe me përjashtime të rralla, vetëm nëse tregohemi të guximshëm dhe i themi lamtumirë të shkuarës me mirënjohje , do të lëmë hapësirë për përvoja të reja , të cilat do të na lejojnë të qartësojmë dhe organizojmë idetë, duke jetuar më intensivisht të tashmen dhe duke ndërtuar të ardhmen me shpresë.
Për Marie Kondon, duke mos hedhur disa objekte – CD, pajisje, veshje të grisura e të zbehura etj. – Ajo që bëjmë është të kapemi pas së shkuarës. Në këtë kuptim, hapësira në të cilën jetojmë duhet të jetë për personin që po bëhemi, jo për personin që kemi qenë në të kaluarën. Këto pastrime dollapësh, por veçanërisht të emocioneve dhe kujtimeve, janë edhe më të nevojshme në proceset e pikëllimit . Kur humbasim një të dashur, qoftë për shkak të vdekjes ose për shkak të një ndarjeje romantike apo ndonjë lloji tjetër, lënia e sendeve të tyre na ndihmon të përballojmë humbjen.
Sigurisht, çdo person ka nevojë për kohë dhe duhet respektuar. Ju nuk keni nevojë të hiqni qafe gjithçka menjëherë. Në fakt, kryerja e këtij pastrimi befas dhe pa u përgatitur nuk do të ndihmojë; Përkundrazi, mund të përkeqësojë dhimbjen dhe të “infektojë” plagën. Ne vetë do të jemi në gjendje të zbulojmë se kur jemi gati të heqim dorë nga disa sende të atij njeriu të dashur; Thjesht duhet të dëgjojmë zemrat tona.
Metoda KONMARI
Japonezja Marie Kondo jep një sërë udhëzimesh me të cilat duhet ruajtur rregulli, veçanërisht në dollap, përmes metodës së saj KONMARI. Këto janë vetëm disa nga udhëzimet e tij më domethënëse që do të na lejojnë gjithashtu të organizojmë ide:
Mbajtja e të gjitha veshjeve në këmbë është thelbësore për ta bërë gjithçka më të lehtë për t’u parë dhe identifikuar.
Gjëja më e rëndësishme në lidhje me metodën është të dini se si të organizoni dhe të hidhni të gjitha ato gjëra që nuk përdoren. Marie këshillon marrjen e objekteve një nga një me duart tuaja. Për të ditur nëse i duam apo jo, duke menduar nëse na bëjnë të lumtur, kur i përdorim… dhe nëse vendosim të mos i mbajmë, duhet t’i lëmë të shkojnë, duke u thënë lamtumirë me mirënjohje për kohët e mira. të përbashkëta.
Ndarja e rrobave sipas sezonit nuk është e nevojshme. Gjëja më e mirë është të kemi gjithçka në dorë dhe të heqim qafe ato veshje që e dimë se nuk do t’i përdorim më sezonin e ardhshëm. Sipas specialistit, pas pastrimit të rrobave duhet të na mbetet më pak se një e treta e asaj që kishim.
Rrobat e varura zënë shumë më tepër hapësirë se ato të palosura dhe janë më të pakëndshme për t’u parë dhe zgjedhur kur do të vishemi. Ai këshillon të palosni gjithçka që mundeni dhe thjesht të varni atë që ju nevojitet, si këmisha apo xhaketa.
Kur grumbullojmë nuk jemi të vetëdijshëm për atë që kemi, rrobat në fund harrohen dhe ato më poshtë grimcohen.
Zgjidhjet e ruajtjes (dollapët, kontejnerët…) nuk janë të nevojshme. Edhe pse mund të duket e pabesueshme, ato priren ta komplikojnë rendin.
Në fund të fundit, pastrimi është i nevojshëm për të përmirësuar mirëqenien tonë. Pastrimi i hapësirës sonë të jetesës do të thotë të krijojmë hapësirë në jetën tonë për t’u hapur ndaj përvojave të reja, ndaj përvojave të panjohura, prandaj po largohemi nga zona jonë e rehatisë. Nga të gjitha ato emocione, kujtime dhe ide që janë të njohura dhe të qeverisjes për ne, të lëmë hapësirë dhe të hapemi për të jetuar të tashmen dhe për të ndërtuar të ardhmen tonë.
© Nuk lejohet riprodhimi i shkrimeve pa vendosur autorësinë e revistës "Psikologjia" dhe pa cituar burimin.
